voorbereidingscursus en IVF

[Anneleen]

Jullie zijn allemaal al een eindje verder in de adoptieprocedure en weten dus als geen ander wat de voorbereidingscursus inhoudt.

Momenteel hebben wij onze 2de mislukte IVF achter de rug. Ik zit nu in een 'dooicyclus'. Normaal gezien zouden we nadien starten met de 3de IVF-poging.

Maar ... we hebben iets vroeger dan verwacht de data doorgekregen voor de cursus. En die start reeds op 18 maart. Al heel snel dus.
De start van de cursus zou dus gelijk lopen met de start van onze 3de poging.
Nu las ik, zowel op internet als in de infomap, dat 't ten stelligste wordt afgeraden om de cursus te volgen tijdens een behandeling.
We denken er nu over om de 3de poging uit te stellen tot 't einde van de cursus.

Maar wat is jullie ervaring of bedenking ?Is 't 'leefbaar' om de 2 te combineren of zorgt dit alleen maar voor nog meer emotionele onrust ?
Eigenlijk willen we heel graag de cursus nu al volgen. Maar ikzelf heb 't vooral moeilijk met 't idee om te stoppen met behandelingen (ook al is mijn lichaam even toe aan rust).

Wie geeft een beetje raad ?

Groetjes,

Anneleen

[W]

Hey Anneleen,

ik begrijp heel goed hoe moeilijk het nu voor jou moet zijn. Een jaar geleden besloten wij te stoppen met de behandelingen en we schreven ons dan ook in voor de cursus. Maar eigenlijk waren we toch niet helemaal overtuigd van onze beslissing. Het was heel vreemd maar ondanks het feit dat ik op was van al die behandelingen (op dat ogenblik 4 mislukte) kon ik het langs de andere kant precies ook niet opgeven. Het lijkt heel vreemd, maar ik leek ook wel verslaafd aan die behandelingen. Het was zo'n gewoonte geworden, echo's, bloedprikken,... dat ik precies in een zwart gat viel.

We ontvingen de data voor de cursus en leerden net op dat moment een koppel kennen die ook met IVF bezig waren. Ze moedigden ons aan om het toch nog eens te proberen en zodus hebben we het een vijfde keer geprobeerd. Ook deze is mislukt. Ondanks de pijn en het verdriet, ben ik blij dat we het nog eens geprobeerd hebben. Het heeft ons ervan overtuigd dat het nu echt wel genoeg was. We hebben er eens goed over gepraat en zijn toen tot de conclusie gekomen dat het gedaan moest zijn en dat we er een streep onder zouden trekken.

En naar de cursus toe was dat toch wel het beste. Ik ben blij dat we er met een frisse geest aan konden beginnen, in het reine met onze situatie. We hadden (en hebben) het gevoel er voor 100% voor te kunnen gaan en dat is (voor ons) toch wel belangrijk.

Wat niet wegneemt dat er heel wat mensen zijn die de cursus volgen terwijl ze helemaal nog niet weten of ze ermee door willen gaan. Uiteindelijk dient de cursus daar ook een stuk voor: uitzoeken of adoptie iets voor jullie is.

Maar persoonlijk denk ik dat de cursus volgen en tegelijkertijd een IVF-poging ondergaan helemaal niet aangewezen is. De cursus op zich is emotioneel toch wel zwaar en dat is een IVF-poging ook. Vandaar... ik zou het jullie niet aanraden.

Hopelijk heb ik je hiermee een beetje verder geholpen.

Veel succes met jullie keuzes!


W

[c]

Hallo Anneleen,

De voorbereidingscursus volgen, geeft je niet enkel inzicht in wat adoptie inhoudt, maar ook of adoptie iets voor jullie is. Wij vonden de lessen emotioneel helemaal niet zo zwaar. Het was voor ons een geweldige afwisseling, wetende dat er nog een weg is om ons gezinsgeluk te vinden. Je hebt ook contact met mensen die gelijkaardige dingen hebben meegemaakt en dat geeft moed. Het gaf ons een positief gevoel op het moment dat negatieve ervaringen de doorslag gaven. We keken zelfs uit naar de dag van de cursus.
Een zwangerschap combineren met een adoptie is niet haalbaar, want elk kind heeft recht op zijn tijd om in een gezin te komen.
De beste tip die ik je kan geven is, luister naar je hart: als jullie de cursus willen volgen, volg hem dan.

[vickyh]

Wat ik ondervonden heb tijdens de cursus was dat mensen die nog bezig waren met vruchtbaarheidsbehandelingen hun niet de volle 100% "gaven" tijdens de cursus. Ze hadden er ook nog niet veel over gelezen en over nagedacht. Natuurlijk kan dit bij jou anders zijn.
Het is moeilijk met twee dingen tegelijk bezig te zijn. Toen ik bezig was met behandelingen was het moeilijk om aan iets anders te denken, alles draaide rond die behandeling. Ik denk dat dit voor veel mensen zo is, daarom is het zo moeilijk denk ik beide te combineren. Ik denk dat je je beter kan voorbereiden als je met de behandeling bent gestopt.
Misschien moet je gewoon de cursus even uitstellen en met de volgende groep starten. Dan is je derde poging achter de rug en kijk je er misschien anders naar...

[Anneleen]

Bedankt voor jullie antwoorden.

Ondertussen hebben we ons toch ingeschreven voor de cursus. De nieuwe IVF gaan we dus uitstellen. Al is 't, bij mij, nog niet met de volle overtuiging.
Misschien moet ik de voorbereidingscursus dan toch maar zien als een grondige kennismaking met adoptie?
Ik ben vooral bang om na de cursus tot de vaststelling te komen dat adoptie niks voor ons is.
Dat betekent dan dat we nooit kinderen zullen grootbrengen. En die gedachte vind ik momenteel ondraaglijk.
Ik merk ook wel dat ik totaal niet voorbereid ben op de cursus. We hebben er al hééél lang en héél vaak over nagedacht. Maar echt literatuur heb ik nog niet geraadpleegd.
Welke literatuur zouden jullie dan adviseren ?

Groetjes,

Anneleen

[tack lieveke]

Hallo,

Ik wou even reageren ! Mijn man en ik volgden onlangs de kursus adoptie. We hebben ook nog 1 ivf behandeling te goed. Op moment dat wij twijfelden of we wel met de kursus konden starten gingen wij praten met een koppel die juist een kindje hadden geadopteerd. Dat heeft de doorslag gegeven.
Na de kursus weet je wel of adoptie ies voor je is.
Je kan daarna wel beslissen of je ermee door gaat of niet. En op de kursus wordt het thema over ivf en onvervulde kinderwens belicht maar je hoeft daar ook niet over te praten.
Veel succes !
lieveke