Zelfstandige Adoptie Cameroon
-
- Berichten: 105
- Lid geworden op: 24 augustus 2008, 18:15
Zelfstandige Adoptie Cameroon
Hoi allemaal
Het kwam al langer ter sprake, maar dit weekend hebben wij de knoop doorgehakt. We gaan over op adoptie. We waren er 2 jaar over aan het spreken, maar ik kon het gewoon niet opgeven. Na 5 jaar en half, alles geprobeerd te hebben, van IVF tot alternatieve behandelingsmethodes, hebben we besloten om op adoptie over te gaan. Ik kan niet zeggen dat ik me ineens opgelucht voel, heb vrijdag en zaterdag heel wat traantjes gelaten, omdat het ergens toch een definitieve beslissing is en ook wel aanduidt dat er geen hoop op een biologisch kindje is. Nu is mijn vraag eigenlijk: wij willen een kindje van Cameroon adopteren.
Heel veel informatie heb ik hier niet van teruggevonden. Heeft iemand hier ervaring mee?
Als ik goed heb gelezen hebben zij geen adoptie bureaus en zal het via de zelfstandige weg moeten, nu denk ik een idee te hebben hoe het werkt maar zou graag de ervaringen en tips willen hebben van diegenen die er een kindje geadopteerd zouden hebben.
Alle tips, raadgevingen zijn hartstikke welkom
Veel liefs
Het kwam al langer ter sprake, maar dit weekend hebben wij de knoop doorgehakt. We gaan over op adoptie. We waren er 2 jaar over aan het spreken, maar ik kon het gewoon niet opgeven. Na 5 jaar en half, alles geprobeerd te hebben, van IVF tot alternatieve behandelingsmethodes, hebben we besloten om op adoptie over te gaan. Ik kan niet zeggen dat ik me ineens opgelucht voel, heb vrijdag en zaterdag heel wat traantjes gelaten, omdat het ergens toch een definitieve beslissing is en ook wel aanduidt dat er geen hoop op een biologisch kindje is. Nu is mijn vraag eigenlijk: wij willen een kindje van Cameroon adopteren.
Heel veel informatie heb ik hier niet van teruggevonden. Heeft iemand hier ervaring mee?
Als ik goed heb gelezen hebben zij geen adoptie bureaus en zal het via de zelfstandige weg moeten, nu denk ik een idee te hebben hoe het werkt maar zou graag de ervaringen en tips willen hebben van diegenen die er een kindje geadopteerd zouden hebben.
Alle tips, raadgevingen zijn hartstikke welkom
Veel liefs
-
- Berichten: 896
- Lid geworden op: 29 mei 2007, 11:43
Hoi Flower,
Zeg maar dat je 'makkelijk' 1 Ã 1,5 jaar nodig hebt om je beginseltoestemming van een jeugdrechter te verkrijgen.
Op dat moment kan je gaan inschrijven bij een adoptieburo, waar je dan weer op een wachtlijst komt...
Meer info over de procedure zelf kan je terugvinden op de site van Kind en Gezin.
Groetjes en veel succes.
Tabitha
Zeg maar dat je 'makkelijk' 1 Ã 1,5 jaar nodig hebt om je beginseltoestemming van een jeugdrechter te verkrijgen.
Op dat moment kan je gaan inschrijven bij een adoptieburo, waar je dan weer op een wachtlijst komt...
Meer info over de procedure zelf kan je terugvinden op de site van Kind en Gezin.
Groetjes en veel succes.
Tabitha
-
- Berichten: 1167
- Lid geworden op: 24 augustus 2007, 15:54
Hey Flower!Flower schreef:Ik heb hun een email gestuurd, hoop dat ze al ver zijn alhoewel ik heb gelezen dat het zeker tot 2 jaar kan duren als je je aanvraag voor adoptie hebt ingediend? Klopt dat?
Ik ben ook zeer benieuwd naar hun antwoord. Dus als je wil, mag je het hier zeker laten weten!
Bedankt!
Succes met de procedure en proficiat met de beslissing!!
-
- Berichten: 105
- Lid geworden op: 24 augustus 2008, 18:15
Ik zal het hier zeker vermelden wat hun antwoord is.
Bedankt voor jullie antwoorden
Er is wel een druk van mij afgegaan maar ergens voel ik me toch wel verdrietig, het is alsof ik ineens afscheid van mijn verlangen heb genomen. Toch voel ik dat we er goed aandoen. Ik ben al eerder grenzen te vergegaan om zwanger te worden, heb besloten dat mijn gezondheid uiteindelijk toch op de eerste plaats komt.
Ik ben benieuwd.
Ik ben ook op Kind en Gezin gaan lezen en ik vind het heel interessant wat ze daar schrijven. Toch ook weer een hele stap he
De meeste mensen vinden het heel gewoon dat je een kindje adopteert, maar ik persoonlijk vond het een van de moeilijkste beslissingen die ik ooit moest nemen.
Veel liefs
Bedankt voor jullie antwoorden
Er is wel een druk van mij afgegaan maar ergens voel ik me toch wel verdrietig, het is alsof ik ineens afscheid van mijn verlangen heb genomen. Toch voel ik dat we er goed aandoen. Ik ben al eerder grenzen te vergegaan om zwanger te worden, heb besloten dat mijn gezondheid uiteindelijk toch op de eerste plaats komt.
Ik ben benieuwd.
Ik ben ook op Kind en Gezin gaan lezen en ik vind het heel interessant wat ze daar schrijven. Toch ook weer een hele stap he
De meeste mensen vinden het heel gewoon dat je een kindje adopteert, maar ik persoonlijk vond het een van de moeilijkste beslissingen die ik ooit moest nemen.
Veel liefs
-
- Berichten: 136
- Lid geworden op: 2 mei 2008, 22:25
hallo flower,
ik kan mij perfect inbeelden hoe je je voelt; wijzelf hebben ook heel veel gedaan om zwanger te worden en er zijn hier ook serieus wat traantjes gevloeid maar nu we de beslissing genomen hebben om voor adoptie te gaan voel ik mij al veel beter, elke keer we een stapje dichter komen voelt het beter aan.
We zijn nu gisteren de trotse tante en peter geworden van een meisje en het doet toch ook wel pijn.
Een gemengd gevoel van blijheid maar toch ook een beetje triest.
Hopelijk gaat onze adoptieprocedure vlug vooruit en gaat alles naar wens en zullen we vlug een klein ethiopisch wondertje kunnen liefhebben.
Nog veel succes gewenst.
Groetjes wendy
ik kan mij perfect inbeelden hoe je je voelt; wijzelf hebben ook heel veel gedaan om zwanger te worden en er zijn hier ook serieus wat traantjes gevloeid maar nu we de beslissing genomen hebben om voor adoptie te gaan voel ik mij al veel beter, elke keer we een stapje dichter komen voelt het beter aan.
We zijn nu gisteren de trotse tante en peter geworden van een meisje en het doet toch ook wel pijn.
Een gemengd gevoel van blijheid maar toch ook een beetje triest.
Hopelijk gaat onze adoptieprocedure vlug vooruit en gaat alles naar wens en zullen we vlug een klein ethiopisch wondertje kunnen liefhebben.
Nog veel succes gewenst.
Groetjes wendy
-
- Berichten: 180
- Lid geworden op: 13 augustus 2007, 11:13
Hallo Flower en Wendy
Ik heb het vroeger ook een hele tijd moeilijk gehad met al die miskramen en dan iedereen rondom ons die zwanger werd, ik kon het zelfs niet meer om babybezoeken te doen.
Ik kon het zwanger willen worden beter loslaten dan mijn man in het begin, deels omdat ik het zo beu was door de medicatie (clomid en iui op het eind) en al die gynbezoeken.
Sinds wij voor adoptie gekozen hebben, voel ik me veel beter in mijn vel, ik kijk weer positief en ga weer met een een lach door het leven.
Het zien van kleine kindjes blijft soms nog moeilijk hoor, zeker bij mensen die ik goed ken. Toen ik de eerste keer het baby'tje van mijn nicht zag van een paar weken oud heb ik mijn tranen moeten verbijten maar ben blij dat ik er toch bij gebleven ben.
Ik denk dat er hier wel nog velen zullen zijn die heel goed snappen wat je bedoelt...
Groetjes
Mon
Ik heb het vroeger ook een hele tijd moeilijk gehad met al die miskramen en dan iedereen rondom ons die zwanger werd, ik kon het zelfs niet meer om babybezoeken te doen.
Ik kon het zwanger willen worden beter loslaten dan mijn man in het begin, deels omdat ik het zo beu was door de medicatie (clomid en iui op het eind) en al die gynbezoeken.
Sinds wij voor adoptie gekozen hebben, voel ik me veel beter in mijn vel, ik kijk weer positief en ga weer met een een lach door het leven.
Het zien van kleine kindjes blijft soms nog moeilijk hoor, zeker bij mensen die ik goed ken. Toen ik de eerste keer het baby'tje van mijn nicht zag van een paar weken oud heb ik mijn tranen moeten verbijten maar ben blij dat ik er toch bij gebleven ben.
Ik denk dat er hier wel nog velen zullen zijn die heel goed snappen wat je bedoelt...
Groetjes
Mon
-
- Berichten: 1167
- Lid geworden op: 24 augustus 2007, 15:54
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten