Ik weet dat je tegenwoordig qua geslacht al zeker geen voorkeur meer mag hebben (toch niet officieel). Maar je mag wel nog een leeftijdscategorie aangeven.
Welke leeftijdscategorie heb je gekozen, en waarom?
Heb je een voorkeur voor geslacht, en waarom (niet)?
Zitten hier eigenlijk ook mensen die reeds een adoptiekindje hebben? Wat hadden jullie qua voorkeur, en in welke mate kwam het toegewezen kindje daar mee overeen?
Wat is/was je voorkeur qua leeftijd, geslacht?
-
- Berichten: 47
- Lid geworden op: 6 september 2008, 11:40
-
- Berichten: 47
- Lid geworden op: 6 september 2008, 11:40
Ik zal meteen zelf de spits afbijten.
Onze zoon heeft een lichte voorkeur voor een jongen "omdat ik weet hoe ik daar mee kan praten". (Meisjes komen nog van een andere planeet. )
Papa heeft een lichte voorkeur voor een meisje omdat we al een jongen hebben.
En ik, ik zou het werkelijk niet weten. Een jongen grootbrengen heb ik heel leuk gevonden, dus opnieuw een jongen lijkt me leuk. Maar ik heb nog geen meisje grootgebracht, en dat lijkt me ook wel leuk.
Het lijkt me dus maar best dat het lot gaat beslissen of het een jongen of een meisje zal worden.
Qua leeftijd heb ik al begrepen dat wij niks te wensen hebben. Toen ik een aantal weken geleden naar de diverse adoptiebureaus belde en vroeg of we kans maakten voor een kindje van een jaar of 3 werd me heel snel duidelijk gemaakt dat ik niks te wensen had, dat ik blij moest zijn als we nog een kindje zouden krijgen. Van een jaar of 6 of 7.
En ik die dacht dat ik best redelijk was door 3 jaar te nemen, zodat mensen die nog nooit een biologisch kindje gehad hebben meer kans hebben om een babytje groot te brengen. Wij hebben tenslotte die babyfase (die heerlijk is!) toch al eens eerder meegemaakt.
Qua leeftijd hebben we onze voorkeur dus maar snel aangepast.
Onze zoon heeft een lichte voorkeur voor een jongen "omdat ik weet hoe ik daar mee kan praten". (Meisjes komen nog van een andere planeet. )
Papa heeft een lichte voorkeur voor een meisje omdat we al een jongen hebben.
En ik, ik zou het werkelijk niet weten. Een jongen grootbrengen heb ik heel leuk gevonden, dus opnieuw een jongen lijkt me leuk. Maar ik heb nog geen meisje grootgebracht, en dat lijkt me ook wel leuk.
Het lijkt me dus maar best dat het lot gaat beslissen of het een jongen of een meisje zal worden.
Qua leeftijd heb ik al begrepen dat wij niks te wensen hebben. Toen ik een aantal weken geleden naar de diverse adoptiebureaus belde en vroeg of we kans maakten voor een kindje van een jaar of 3 werd me heel snel duidelijk gemaakt dat ik niks te wensen had, dat ik blij moest zijn als we nog een kindje zouden krijgen. Van een jaar of 6 of 7.
En ik die dacht dat ik best redelijk was door 3 jaar te nemen, zodat mensen die nog nooit een biologisch kindje gehad hebben meer kans hebben om een babytje groot te brengen. Wij hebben tenslotte die babyfase (die heerlijk is!) toch al eens eerder meegemaakt.
Qua leeftijd hebben we onze voorkeur dus maar snel aangepast.
-
- Berichten: 896
- Lid geworden op: 29 mei 2007, 11:43
Famvhb,
Het is tegenwoordig zo dat er heel vaak wachtlijsten zijn. Dat wil zeggen dat de mensen die - bvb. omdat ze idd. zelf nog een jong kinderloos koppel zijn - een baby'tje willen, ook vaak al hun leeftijdsgrens hebben verruimd... 0-2 of 0-3 jaar is echt al geen uitzondering meer.
Een kindje van 3 jaar wordt in adoptietermen dus eigenlijk nog bezien als "een jong kindje"...
Bovendien zijn er een heel aantal adoptabele kinderen van 6 Ã 7 jaar die ook een thuis zoeken, maar waarvoor een pak minder (jongere) gezinnen openstaan (net omdat je dan die baby/peuter/kleuter periode niet meer meemaakt)...
Persoonlijk hebben wij de leeftijdsgrens 0-2 jaar opgegeven (wij zijn 27 en 28 jaar en hebben nog geen kinderen).
Maar de adoptie van een "ouder" kindje spreekt ons ook heel erg aan.
Wij zouden dus heel graag - Ã ls alles goed verloopt met de eerste adoptie, en de goede hechting een feit is - over enkele jaren een 2e (of 3e ) kindje adopteren dat iets ouder is...
Maar dat is natuurlijk ons persoonlijke verhaal...
Iedereen zijn wens, situatie en gevoel ligt anders he.
Het is tegenwoordig zo dat er heel vaak wachtlijsten zijn. Dat wil zeggen dat de mensen die - bvb. omdat ze idd. zelf nog een jong kinderloos koppel zijn - een baby'tje willen, ook vaak al hun leeftijdsgrens hebben verruimd... 0-2 of 0-3 jaar is echt al geen uitzondering meer.
Een kindje van 3 jaar wordt in adoptietermen dus eigenlijk nog bezien als "een jong kindje"...
Bovendien zijn er een heel aantal adoptabele kinderen van 6 Ã 7 jaar die ook een thuis zoeken, maar waarvoor een pak minder (jongere) gezinnen openstaan (net omdat je dan die baby/peuter/kleuter periode niet meer meemaakt)...
Persoonlijk hebben wij de leeftijdsgrens 0-2 jaar opgegeven (wij zijn 27 en 28 jaar en hebben nog geen kinderen).
Maar de adoptie van een "ouder" kindje spreekt ons ook heel erg aan.
Wij zouden dus heel graag - Ã ls alles goed verloopt met de eerste adoptie, en de goede hechting een feit is - over enkele jaren een 2e (of 3e ) kindje adopteren dat iets ouder is...
Maar dat is natuurlijk ons persoonlijke verhaal...
Iedereen zijn wens, situatie en gevoel ligt anders he.
-
- Berichten: 60
- Lid geworden op: 4 augustus 2008, 8:08
Goede morgen,
Wij staan op de wachtlijst voor een babytje voorkeur jongen tussen 0-6 maand.
Waarom, zoals gezegd omdat wij zoveel mogelijk fases willen meemaken van onze zoon. Het is wel zo dat er bij het adoptiebureau waar wij bij zijn voor een toewijzing tot max 6m kunnen bij doen, dus wij maken kan om een jongentje te krijgen van max 1j bij toewijzing.
Waarom een jongen, wel voor ons maakte het niet uit dus geen voorkeur, maar vermits er zoveel mensen op een meisje wachten hebben ze ons verteld dat we 98% een jongen kregen en dan hebben wij beslist dat een jongen ook bij ons heel welkom was en zo hebben wij dus voor de 100% gekozen voor een babyjongentje. Wij staan nog wel op de wachtlijst van juist voor er beslist werd om geen voorkeur meer toe te laten.
Dit is ons persoonlijke keus, moesten we nog voor een 2e gaan zou het er waarschijnlijk ook anders uit zien.
Groetjes
Cindy
Wij staan op de wachtlijst voor een babytje voorkeur jongen tussen 0-6 maand.
Waarom, zoals gezegd omdat wij zoveel mogelijk fases willen meemaken van onze zoon. Het is wel zo dat er bij het adoptiebureau waar wij bij zijn voor een toewijzing tot max 6m kunnen bij doen, dus wij maken kan om een jongentje te krijgen van max 1j bij toewijzing.
Waarom een jongen, wel voor ons maakte het niet uit dus geen voorkeur, maar vermits er zoveel mensen op een meisje wachten hebben ze ons verteld dat we 98% een jongen kregen en dan hebben wij beslist dat een jongen ook bij ons heel welkom was en zo hebben wij dus voor de 100% gekozen voor een babyjongentje. Wij staan nog wel op de wachtlijst van juist voor er beslist werd om geen voorkeur meer toe te laten.
Dit is ons persoonlijke keus, moesten we nog voor een 2e gaan zou het er waarschijnlijk ook anders uit zien.
Groetjes
Cindy
-
- Berichten: 22
- Lid geworden op: 26 juni 2008, 14:07
wij kozen twee jaar geleden voor een kindje tot 12 maanden, geslacht maakte ons niet uit
Wij zijn mei vorig jaar thuisgekomen met een zoon van toen 11 maand.
Voor een tweede wilden we ook voor een ouder kindje gaan. Maar, met de wachtlijsten die oplopen en het feit dat het eigenlijk ook wel kriebelt om een tweede kindje groot te brengen zijn we toch al opnieuw begonnen. We hopen ons volgende zomer weer ergens op een wachtlijst te kunnen zetten en zullen dan een kindje van 2to4 jaar vragen dat jonger moet zijn dan onze zoon(onze zoon zal dan 3 zijn).
Mijn man twijfelt nog even om onze voorkeur heel breed te zetten (0 tot 4 jaar) maar ik sta niet te springen om de babytijd opnieuw te beleven (onze zoon slaapt na anderhalf jaar nog altijd niet door en dat is toch vrij slopend...)
Wij zijn mei vorig jaar thuisgekomen met een zoon van toen 11 maand.
Voor een tweede wilden we ook voor een ouder kindje gaan. Maar, met de wachtlijsten die oplopen en het feit dat het eigenlijk ook wel kriebelt om een tweede kindje groot te brengen zijn we toch al opnieuw begonnen. We hopen ons volgende zomer weer ergens op een wachtlijst te kunnen zetten en zullen dan een kindje van 2to4 jaar vragen dat jonger moet zijn dan onze zoon(onze zoon zal dan 3 zijn).
Mijn man twijfelt nog even om onze voorkeur heel breed te zetten (0 tot 4 jaar) maar ik sta niet te springen om de babytijd opnieuw te beleven (onze zoon slaapt na anderhalf jaar nog altijd niet door en dat is toch vrij slopend...)
-
- Berichten: 133
- Lid geworden op: 20 januari 2008, 22:00
Hallo,
Wij adopteerden 3 kinderen.
Ikzelf was 26 jaar toen we de procedure startten en 28 toen ik mama werd van een 8jarige dochter.
Anderhalf jaar later verwelkomden we een 6,5jarige zoon en een 5,5 jarige dochter. Bij onze tweede adoptie hadden we leeftijdsgrens tot 9 jaar opgegeven, maar we kregen dus twee jongere kindjes toegewezen...
Wij zijn dus een jong koppel met oudere adoptiekinderen en hebben helemaal niet het gevoel bij onze adoptiekinderen ook maar iets gemist te hebben van hun ontwikkeling. Maar heb je het gevoel eerste hapjes en stapjes te zullen missen, dan kies je misschien beter voor een jong kindje. Iedereen moet dit voor zichzelf uitmaken.
Wij werden kort na het thuiskomen met onze tweede en derde telg totaal onverwacht zwanger en na een medisch heel moeilijke zwangerschap is er nog een vierde spruit in ons gezinnetje bijgekomen. Uiteraard zijn we ook met ons jongste kindje heel erg gelukkig maar ik heb zeker NIET het gevoel dat ik als moeder nu volmaakter ben omdat ik ook de babytijd heb kunnen meemaken...
Maar misschien zijn we hierin een beetje abnormaal...
Ik hoop dat iedereen zich goed kan voelen bij de leeftijdskeuze die ze moeten maken, veel geluk in elk geval.
Ciska (Intussen al mama van een echte puber !!)
Wij adopteerden 3 kinderen.
Ikzelf was 26 jaar toen we de procedure startten en 28 toen ik mama werd van een 8jarige dochter.
Anderhalf jaar later verwelkomden we een 6,5jarige zoon en een 5,5 jarige dochter. Bij onze tweede adoptie hadden we leeftijdsgrens tot 9 jaar opgegeven, maar we kregen dus twee jongere kindjes toegewezen...
Wij zijn dus een jong koppel met oudere adoptiekinderen en hebben helemaal niet het gevoel bij onze adoptiekinderen ook maar iets gemist te hebben van hun ontwikkeling. Maar heb je het gevoel eerste hapjes en stapjes te zullen missen, dan kies je misschien beter voor een jong kindje. Iedereen moet dit voor zichzelf uitmaken.
Wij werden kort na het thuiskomen met onze tweede en derde telg totaal onverwacht zwanger en na een medisch heel moeilijke zwangerschap is er nog een vierde spruit in ons gezinnetje bijgekomen. Uiteraard zijn we ook met ons jongste kindje heel erg gelukkig maar ik heb zeker NIET het gevoel dat ik als moeder nu volmaakter ben omdat ik ook de babytijd heb kunnen meemaken...
Maar misschien zijn we hierin een beetje abnormaal...
Ik hoop dat iedereen zich goed kan voelen bij de leeftijdskeuze die ze moeten maken, veel geluk in elk geval.
Ciska (Intussen al mama van een echte puber !!)
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 33 gasten