Hallo iedereen,
Als ik dit forum eens bekijk, lijkt het mij zo dat iedereen die hier een adoptieprocedure heeft opgestart gekozen heeft voor buitenlandse adoptie.
Mag ik vragen wat jullie gemotiveerd heeft om voor binnenlandse of buitenlandse adoptie te gaan?
Wie voor binnenlandse adoptie gekozen heeft, mag ik vragen hoe lang jullie moeten wachten/al aan het wachten zijn/gewacht hebben?
Vele groetjes,
Wendy
Binnenlandse adoptie
-
tanja
Wij hebben even overwogen om binnenlandse adoptie te kiezen en het uiteindelijk niet gedaan omwille van... tja... het exotische of zo 
Bovendien, waar ik tevoren nog enige twijfel had tussen binnenlandse en buitenl. , viel die twijfel helemaal weg toen ik te horen kreeg dat bij binnenlandse adoptie het kindje nog kan opgeëist worden tot 6 maanden na definitieve toewijzing door de biologische ouders.
Nog een onderscheid is dat je vandaag (bij wijze van spreken) wel een instapsessie kunt volgen maar dat je pas een cursus ten vroegste in 2011 zou kunnen volgen...en dan nog een wachtlijst van 5 jaren....
Dat is wat ik te horen kreeg her en der van mensen die het kunnen weten/die instapsessie gevolgd hebben. Dat te weten was één ding; de cursus interlandelijke -die we wel ondertussen achter de rug hebben- heeft onze keuze helemaal naar buitenlandse adoptie gebracht.
grtz Tanja
Bovendien, waar ik tevoren nog enige twijfel had tussen binnenlandse en buitenl. , viel die twijfel helemaal weg toen ik te horen kreeg dat bij binnenlandse adoptie het kindje nog kan opgeëist worden tot 6 maanden na definitieve toewijzing door de biologische ouders.
Nog een onderscheid is dat je vandaag (bij wijze van spreken) wel een instapsessie kunt volgen maar dat je pas een cursus ten vroegste in 2011 zou kunnen volgen...en dan nog een wachtlijst van 5 jaren....
Dat is wat ik te horen kreeg her en der van mensen die het kunnen weten/die instapsessie gevolgd hebben. Dat te weten was één ding; de cursus interlandelijke -die we wel ondertussen achter de rug hebben- heeft onze keuze helemaal naar buitenlandse adoptie gebracht.
grtz Tanja
-
EfenEn
- Berichten: 1167
- Lid geworden op: 24 augustus 2007, 15:54
Ons eerste idee ging ook direct uit naar buitenlandse adoptie. Daar lag ons gevoel, en vooral bij Afrika, en ik kan daar geen rationeel antwoord op geven.
Binnenlandse adoptie verschoof nog sterker op de achtergrond door de lange wachttijden. Alhoewel dat het verschil met buitenlandse adoptie nu toch wel veek kleiner is geworden. Toen we meer dan 2 jaar geleden onze papieren opstuurden naar K&G spraken ze over een gemiddelde procedure tijd van 2 jaar. Wel ja, we hebben toch nog zeker 1,5 voor de boeg. En het wordt alleen maar erger heb ik het gevoel. Dus nu mag je voor buitenlandse adoptie toch ook al 4-5 jaar rekenen...
Succes in ieder geval!
Binnenlandse adoptie verschoof nog sterker op de achtergrond door de lange wachttijden. Alhoewel dat het verschil met buitenlandse adoptie nu toch wel veek kleiner is geworden. Toen we meer dan 2 jaar geleden onze papieren opstuurden naar K&G spraken ze over een gemiddelde procedure tijd van 2 jaar. Wel ja, we hebben toch nog zeker 1,5 voor de boeg. En het wordt alleen maar erger heb ik het gevoel. Dus nu mag je voor buitenlandse adoptie toch ook al 4-5 jaar rekenen...
Succes in ieder geval!
-
JD
- Berichten: 1468
- Lid geworden op: 9 mei 2007, 16:04
Wendel,
Wij hebben ons vorig jaar in maart gelijktijdig ingeschreven voor de cursus binnenlandse en voor de cursus buitenlandse adoptie op een moment dat het medisch circuit volledig aan het vastlopen was. Wij wilden ons in eerste instantie gewoon over beiden informeren, zeker omdat er over binnenlandse adoptie zo weinig terug te vinden is.
Wij konden bijna direct starten met de cursus buitenlandse en hebben zeer veel geluk gehad dat we ook zeer snel konden deelnemen aan een eerste verkennende (maar wel verplichte) infosessie ivm binnenlandse adoptie. De laatste was geleden van december 2006.
De cursus buitenlandse adoptie viel goed mee en was voor ons een bevestiging dat we er voor wilden gaan als we zouden besluiten te stoppen met het medisch circuit.
Na de infosessie binnenlandse adoptie hadden we aangegeven dat we ook daar verder mee wilden doen. In het najaar kregen we te horen dat er koppels werden geselecteerd om met de cursus te beginnen, maar dat wij er spijtig genoeg nog niet bijzaten. Kort daarna werden opnieuw koppels opgeroepen om met een tweede groep te starten, de wachtlijsten waren blijkbaar aan het leeglopen. Spijtig genoeg waren we er opnieuw niet bij. Tot we een maand later alsnog gevraagd werden of we wilden deelnemen, aangezien ondertussen een aantal koppels waren afgevallen.
Zo zijn we in januari van dit jaar toch kunnen starten met de cursus en deze viel ook zeer goed mee!
Wij hebben dus geluk gehad dat wij ons aangemeld hebben net voordat er opnieuw een infosessie werd georganiseerd en dat we nog geen jaar later al konden starten met de cursus. De mensen die bv begin 2007 zich hebben aangemeld (en die ondertussen nog niet hadden afgehaakt) zaten eveneens op diezelfde infosessie, maar zij werden dan ook als eersten uitgenodigd om deel te nemen aan de eerste cursus die ongeveer direct na de infosessie startte.
De termijn die ze vooropstellen bij binnenlandse adoptie tussen aanmelden bij K&G en toewijzing is 3,5 jaar voor heterokoppels maar wel langer voor alleenstaanden en homokoppels (onder het vroegere stelsel, nieuwe cijfers konden ze nog niet geven, maar ze verwachten dat dit ongeveer hetzelfde zal blijven).
Het grootste verschil is dat igv buitenlandse adoptie iedereen zeer snel kan starten met de cursus en met het maatschappelijk onderzoek en dat daarna de wachttijd kan beginnen (en deze loopt de laatste tijd bijna voor elk land op, zelf in die mate dat er problemen beginnen te komen met de geldigheidstermijn van de geschiktheidsvonnissen), terwijl igv binnenlandse adoptie er maar cursussen worden georganiseerd op het moment dat de wachtlijsten aan het inkorten zijn en dat het maatschappelijk onderzoek in de meeste centra pas gebeurt als je al zeer dicht bij een mogelijke toewijzing staat. Het wachten situeert zich dus eerder voor de cursus. Het nadeel is wel dat je hier dus lang kan wachten op de cursus, daarna nog wat op de wachtlijst staat en daarna nog te horen krijgt dat je niet geschikt bevonden bent. Als je echter goedgekeurd wordt, sta je wel héél erg dicht bij een toewijzing. Die wachttijd van 5 jaar na het beeindigen van de cursus waarvan eerder sprake klopt dus helemaal niet!
Voor wat betreft het inhoudelijke is het grote voordeel van binnenlandse adoptie dat de natuurlijke moeder(vader) heel vaak gekend is en dat het opzoeken van de roots als ze ouder zijn (meestal) vlotter verloopt of dat het centrum toch ten minste minimale info kan meegeven over de geboortemoeder (als deze bv geen contact wenst). Voor veel adoptiekindern is het opzoeken van die roots zeer belangrijk.
De uitspraak over het terugeisen van het kindje door de geboortemoeder moet genuanceerd worden. De meeste centra wijzen pas het kindje toe als de geboortemoeder definitief afstand heeft gedaan. Dat kan bv na 3 maanden, maar dat kan ook na 6 maanden (bv als de adoptiediensten zien dat de geboortemoeder nog twijfels heeft). In afwachting verblijft het kindje dan bij pleegouders en als adoptieouder heb je dan in principe nog geen weet dat 'jouw kindje' geboren is, ze laten dan hooguit weten dat er een dossier in behandeling is... Er is 1 centrum dat de kindjes direct bij de adoptieouders plaatst. Het voordeel is dat je het kindje direct bij je krijgt, maar het risico bestaat natuurlijk dat de geboortemoeder zich nog bedenkt... Maar die beslissing neem je zelf doordat je zelf kiest met welk adoptiebureau je in zee wenst te gaan.
Belangrijk om te weten bij binnenlandse adoptie is dat het niet steeds gaat om een 'blank' kind.
Laat je zeker niet afschrikken door de wachttijden. Er melden zich veel mensen aan, maar er zijn er ook zeer veel die afhaken in de loop van de procedure (in afwachting van de infosessie, na de infoseesie, in afwachting van de curus, tijdens de cursus, na de cursus) en veel heeft te maken met het feit dat de wachttijd zich voor de cursus afspeelt. Veel koppels schrijven zich ondertussen ook in voor buitenlandse adoptie en beslissen nadien daar volledig voor te gaan en niet meer te wachten op de cursus binnenlandse, of ze worden ondertussen toch zwanger (waarmee ik absoluut niet wil zeggen dat je door met adoptie bezig te zijn spontaan zwanger wordt ... tijdens de cursus binnenlandse merkte is dat er zeer veel mensen ondertussen toch nog verder doen met behandelen, zo hebben wij het trouwens ook gedaan).
Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Als je nog vragen hebt, mag je die gerust stellen (ev via PB), want ik kan hier nog uren over vertellen, zeker over de beleving en/of de inhoud van de verschillende cursussen. Wij zijn in ieder geval blij dat we beiden hebben gevolgd, want obv van wat we via internet wisten zouden we waarschijnlijk de verkeerde keuze gemaakt hebben (achteraf beschouwd, met de huidige kennis!)
Wij hebben ons vorig jaar in maart gelijktijdig ingeschreven voor de cursus binnenlandse en voor de cursus buitenlandse adoptie op een moment dat het medisch circuit volledig aan het vastlopen was. Wij wilden ons in eerste instantie gewoon over beiden informeren, zeker omdat er over binnenlandse adoptie zo weinig terug te vinden is.
Wij konden bijna direct starten met de cursus buitenlandse en hebben zeer veel geluk gehad dat we ook zeer snel konden deelnemen aan een eerste verkennende (maar wel verplichte) infosessie ivm binnenlandse adoptie. De laatste was geleden van december 2006.
De cursus buitenlandse adoptie viel goed mee en was voor ons een bevestiging dat we er voor wilden gaan als we zouden besluiten te stoppen met het medisch circuit.
Na de infosessie binnenlandse adoptie hadden we aangegeven dat we ook daar verder mee wilden doen. In het najaar kregen we te horen dat er koppels werden geselecteerd om met de cursus te beginnen, maar dat wij er spijtig genoeg nog niet bijzaten. Kort daarna werden opnieuw koppels opgeroepen om met een tweede groep te starten, de wachtlijsten waren blijkbaar aan het leeglopen. Spijtig genoeg waren we er opnieuw niet bij. Tot we een maand later alsnog gevraagd werden of we wilden deelnemen, aangezien ondertussen een aantal koppels waren afgevallen.
Zo zijn we in januari van dit jaar toch kunnen starten met de cursus en deze viel ook zeer goed mee!
Wij hebben dus geluk gehad dat wij ons aangemeld hebben net voordat er opnieuw een infosessie werd georganiseerd en dat we nog geen jaar later al konden starten met de cursus. De mensen die bv begin 2007 zich hebben aangemeld (en die ondertussen nog niet hadden afgehaakt) zaten eveneens op diezelfde infosessie, maar zij werden dan ook als eersten uitgenodigd om deel te nemen aan de eerste cursus die ongeveer direct na de infosessie startte.
De termijn die ze vooropstellen bij binnenlandse adoptie tussen aanmelden bij K&G en toewijzing is 3,5 jaar voor heterokoppels maar wel langer voor alleenstaanden en homokoppels (onder het vroegere stelsel, nieuwe cijfers konden ze nog niet geven, maar ze verwachten dat dit ongeveer hetzelfde zal blijven).
Het grootste verschil is dat igv buitenlandse adoptie iedereen zeer snel kan starten met de cursus en met het maatschappelijk onderzoek en dat daarna de wachttijd kan beginnen (en deze loopt de laatste tijd bijna voor elk land op, zelf in die mate dat er problemen beginnen te komen met de geldigheidstermijn van de geschiktheidsvonnissen), terwijl igv binnenlandse adoptie er maar cursussen worden georganiseerd op het moment dat de wachtlijsten aan het inkorten zijn en dat het maatschappelijk onderzoek in de meeste centra pas gebeurt als je al zeer dicht bij een mogelijke toewijzing staat. Het wachten situeert zich dus eerder voor de cursus. Het nadeel is wel dat je hier dus lang kan wachten op de cursus, daarna nog wat op de wachtlijst staat en daarna nog te horen krijgt dat je niet geschikt bevonden bent. Als je echter goedgekeurd wordt, sta je wel héél erg dicht bij een toewijzing. Die wachttijd van 5 jaar na het beeindigen van de cursus waarvan eerder sprake klopt dus helemaal niet!
Voor wat betreft het inhoudelijke is het grote voordeel van binnenlandse adoptie dat de natuurlijke moeder(vader) heel vaak gekend is en dat het opzoeken van de roots als ze ouder zijn (meestal) vlotter verloopt of dat het centrum toch ten minste minimale info kan meegeven over de geboortemoeder (als deze bv geen contact wenst). Voor veel adoptiekindern is het opzoeken van die roots zeer belangrijk.
De uitspraak over het terugeisen van het kindje door de geboortemoeder moet genuanceerd worden. De meeste centra wijzen pas het kindje toe als de geboortemoeder definitief afstand heeft gedaan. Dat kan bv na 3 maanden, maar dat kan ook na 6 maanden (bv als de adoptiediensten zien dat de geboortemoeder nog twijfels heeft). In afwachting verblijft het kindje dan bij pleegouders en als adoptieouder heb je dan in principe nog geen weet dat 'jouw kindje' geboren is, ze laten dan hooguit weten dat er een dossier in behandeling is... Er is 1 centrum dat de kindjes direct bij de adoptieouders plaatst. Het voordeel is dat je het kindje direct bij je krijgt, maar het risico bestaat natuurlijk dat de geboortemoeder zich nog bedenkt... Maar die beslissing neem je zelf doordat je zelf kiest met welk adoptiebureau je in zee wenst te gaan.
Belangrijk om te weten bij binnenlandse adoptie is dat het niet steeds gaat om een 'blank' kind.
Laat je zeker niet afschrikken door de wachttijden. Er melden zich veel mensen aan, maar er zijn er ook zeer veel die afhaken in de loop van de procedure (in afwachting van de infosessie, na de infoseesie, in afwachting van de curus, tijdens de cursus, na de cursus) en veel heeft te maken met het feit dat de wachttijd zich voor de cursus afspeelt. Veel koppels schrijven zich ondertussen ook in voor buitenlandse adoptie en beslissen nadien daar volledig voor te gaan en niet meer te wachten op de cursus binnenlandse, of ze worden ondertussen toch zwanger (waarmee ik absoluut niet wil zeggen dat je door met adoptie bezig te zijn spontaan zwanger wordt
... tijdens de cursus binnenlandse merkte is dat er zeer veel mensen ondertussen toch nog verder doen met behandelen, zo hebben wij het trouwens ook gedaan).Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Als je nog vragen hebt, mag je die gerust stellen (ev via PB), want ik kan hier nog uren over vertellen, zeker over de beleving en/of de inhoud van de verschillende cursussen. Wij zijn in ieder geval blij dat we beiden hebben gevolgd, want obv van wat we via internet wisten zouden we waarschijnlijk de verkeerde keuze gemaakt hebben (achteraf beschouwd, met de huidige kennis!)
-
Wendel
- Berichten: 1047
- Lid geworden op: 9 maart 2009, 10:45
Allemaal al heel erg bedankt voor de info!
Het is wel niet zo dat we nu al de weg naar adoptie willen inslaan. Allee, tis te zeggen, ik misschien wel, maar ventje nog niet. Maar ik wil me ergens wel al informeren, zodat ik ook mijn verwachtingen hierover juist kan instellen. Buitenlandse adoptie spreekt me ook meer aan, bij ventje binnenlandse, dus misschien zou het voor ons ook wel interessant zijn om voor beide te informeren, eens het zo ver zou moeten komen.
Onze medische molen moet nog in gang schieten, en ik ben wel van plan om all the way te gaan daarin. Maar wie weet wat die ons al dan niet brengt, en ik sta wel open om een gezinnetje eventueel op een andere manier op te bouwen of uit te breiden.
Heb ook al eens gekeken op de site van het adoptiebureau in Roeselare, en die werken met een 'bedenktijd' van 2 maand, dus je toegewezen kindje is minstens 2 maand oud eer je het bij het pleeggezin kan ophalen.
JD, als ik me niet vergis ben je nu zwanger? Gaan jullie nu nog verder in jullie adoptieavontuur?
Dank je wel allemaal,
Wendy
Het is wel niet zo dat we nu al de weg naar adoptie willen inslaan. Allee, tis te zeggen, ik misschien wel, maar ventje nog niet. Maar ik wil me ergens wel al informeren, zodat ik ook mijn verwachtingen hierover juist kan instellen. Buitenlandse adoptie spreekt me ook meer aan, bij ventje binnenlandse, dus misschien zou het voor ons ook wel interessant zijn om voor beide te informeren, eens het zo ver zou moeten komen.
Onze medische molen moet nog in gang schieten, en ik ben wel van plan om all the way te gaan daarin. Maar wie weet wat die ons al dan niet brengt, en ik sta wel open om een gezinnetje eventueel op een andere manier op te bouwen of uit te breiden.
Heb ook al eens gekeken op de site van het adoptiebureau in Roeselare, en die werken met een 'bedenktijd' van 2 maand, dus je toegewezen kindje is minstens 2 maand oud eer je het bij het pleeggezin kan ophalen.
JD, als ik me niet vergis ben je nu zwanger? Gaan jullie nu nog verder in jullie adoptieavontuur?
Dank je wel allemaal,
Wendy
-
JD
- Berichten: 1468
- Lid geworden op: 9 mei 2007, 16:04
Ja, wij zijn inderdaad zwanger.
De procedure voor buitenlandse adoptie hebben we volledig stopgezet.
De procedure voor binnenlandse adoptie hebben we on hold gezet. Omdat je toch nooit een kindje kan toegewezen krijgen het eerste jaar na de bevalling en omdat je inschrijvingsnummer van K&G behouden blijft bij de toewijzing van een plaatsje op de wachtlijst, ook in de toekomst.
We sluiten zeker niet uit dat we ooit toch nog verder doen omdat we dromen van een gezin met 2 of 3 kindjes. Aangezien ik in vervroegde menopauze ben moeten wij beroep doen op een eiceldonor en die zoektocht is niet zo evident. We willen nog onze kans wagen met onze cryo's, maar zijn niet van plan om nog eens die helse zoektocht naar een donor te doorstaan.
De procedure voor buitenlandse adoptie hebben we volledig stopgezet.
De procedure voor binnenlandse adoptie hebben we on hold gezet. Omdat je toch nooit een kindje kan toegewezen krijgen het eerste jaar na de bevalling en omdat je inschrijvingsnummer van K&G behouden blijft bij de toewijzing van een plaatsje op de wachtlijst, ook in de toekomst.
We sluiten zeker niet uit dat we ooit toch nog verder doen omdat we dromen van een gezin met 2 of 3 kindjes. Aangezien ik in vervroegde menopauze ben moeten wij beroep doen op een eiceldonor en die zoektocht is niet zo evident. We willen nog onze kans wagen met onze cryo's, maar zijn niet van plan om nog eens die helse zoektocht naar een donor te doorstaan.
-
Aline
- Berichten: 322
- Lid geworden op: 10 mei 2007, 9:19
wij hebben voor buitenlandse adoptie gekozen en om eerlijk te zijn hebben wij nooit binnelandse overwogen.
Het idee dat ik had was dat het 7 jaar in totaal duurde (nu hoor ik hier en daar dat dit totaal niet klopt) en dat er hééél veel kandidaten zijn ...
Hoe dan ook nu weet ik dat veel ideëen niet klopten met de realiteit.
Wat ook het vermelden waar is is dat ik ben opgegroeid met twee indische nichtjes, waarvan ik bij eentje aanwezig was bij de aankomst in zaventem.
Dit heeft ook mijn keuze beînvloed.
Als ik nu alles opnieuw zou beginnen, wat zou ik kiezen?
Ik denk dat ik persoonlijk nog altijd bij buitenlandse zou blijven omdat ik altijd iets heb gehad met reizen, landen, cultuur ....
Het idee dat ik had was dat het 7 jaar in totaal duurde (nu hoor ik hier en daar dat dit totaal niet klopt) en dat er hééél veel kandidaten zijn ...
Hoe dan ook nu weet ik dat veel ideëen niet klopten met de realiteit.
Wat ook het vermelden waar is is dat ik ben opgegroeid met twee indische nichtjes, waarvan ik bij eentje aanwezig was bij de aankomst in zaventem.
Dit heeft ook mijn keuze beînvloed.
Als ik nu alles opnieuw zou beginnen, wat zou ik kiezen?
Ik denk dat ik persoonlijk nog altijd bij buitenlandse zou blijven omdat ik altijd iets heb gehad met reizen, landen, cultuur ....
-
liezeke
- Berichten: 2798
- Lid geworden op: 14 juli 2009, 7:23
Heel goed nieuws, JD!
Vind het ook leuk dat er mensen zijn die de twee combineren omdat ik ook een iets groter gezin wil en ook al lukt het om zwanger te worden zal het niet makkelijk worden om zwanger te zijn.
we zijn dan ook tegelijk de adoptie-weg ingeslagen en dat voelt heeeel goed ook al weet ik dat het bikkelhard zal zijn. we hebben wel voor een buitenlandse adoptie gekozen.
wendel, op 3 oktober is er de dag van de adoptie (VAG) in Malle. je kan er infosessies bijvolgen en getuigenissen van adoptanten bijwonen.
liesje
Vind het ook leuk dat er mensen zijn die de twee combineren omdat ik ook een iets groter gezin wil en ook al lukt het om zwanger te worden zal het niet makkelijk worden om zwanger te zijn.
we zijn dan ook tegelijk de adoptie-weg ingeslagen en dat voelt heeeel goed ook al weet ik dat het bikkelhard zal zijn. we hebben wel voor een buitenlandse adoptie gekozen.
wendel, op 3 oktober is er de dag van de adoptie (VAG) in Malle. je kan er infosessies bijvolgen en getuigenissen van adoptanten bijwonen.
liesje
-
JD
- Berichten: 1468
- Lid geworden op: 9 mei 2007, 16:04
Liezeke,
Wij waren op een gegeven moment met drie dingen bezig: binnenlandse adoptie, buitenlandse adoptie en in afwachting van eiceldonatie... Wij wilden geen tijd verliezen, opties verkennen, ons informeren,...
Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat het allesbehalve gemakkelijk is! Psychisch is het zeer zwaar, want alle opties bleven open, waren we bezig met buitenlandse dan zagen we dat volledig zitten en hoefde de eiceldonatie niet meer, op het moment dat er zich een donor aanmelde kwam buitenlandse adoptie weer op de achtergrond, ... Telkens weer die 'what if'.
Het is zeer leerrijk geweest en we staan zeker nog open voor adoptie, maar als we nu voor adoptie gaan is dat enkel als we beslissen om met eiceldonatie te stoppen. Naar verwerking toe, naar inleving toe, naar toekomstbeeld lijkt me dat veel eenvoudiger.
Maar nu reeds starten met je te informeren, oa door de cursus te volgen, kan volgens mij zeker geen kwaad. Alhoewel ik vond dat ze het daar bij buitenlandse adoptie niet echt mee eens waren...
Wij waren op een gegeven moment met drie dingen bezig: binnenlandse adoptie, buitenlandse adoptie en in afwachting van eiceldonatie... Wij wilden geen tijd verliezen, opties verkennen, ons informeren,...
Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat het allesbehalve gemakkelijk is! Psychisch is het zeer zwaar, want alle opties bleven open, waren we bezig met buitenlandse dan zagen we dat volledig zitten en hoefde de eiceldonatie niet meer, op het moment dat er zich een donor aanmelde kwam buitenlandse adoptie weer op de achtergrond, ... Telkens weer die 'what if'.
Het is zeer leerrijk geweest en we staan zeker nog open voor adoptie, maar als we nu voor adoptie gaan is dat enkel als we beslissen om met eiceldonatie te stoppen. Naar verwerking toe, naar inleving toe, naar toekomstbeeld lijkt me dat veel eenvoudiger.
Maar nu reeds starten met je te informeren, oa door de cursus te volgen, kan volgens mij zeker geen kwaad. Alhoewel ik vond dat ze het daar bij buitenlandse adoptie niet echt mee eens waren...
-
Mar
- Berichten: 2
- Lid geworden op: 9 september 2009, 11:33
JD, leuk dat je je verhaal neer geschreven hebt! Vind het heel interessant!
Wij hebben ons eind vorig jaar aangemeld bij Kind en Gezin voor binnenlandse adoptie. In maart hebben we de infosessie kunnen bijwonen (wat eigenlijk redelijk snel is) en nu is het wachten op de cursus.
K&G heeft al laten weten dat de volgende cursus plaats vindt in voorjaar 2010 maar voorlopig staan we hiervoor op de reserve lijst. Indien er verschillende koppels afhaken is er misschien wel een kans dat we erbij geraken al maakt het eigenlijk niet zoveel uit of je nu laatste bent bij de volgende cursus of eerste bij de cursus die daarop volgt.
En ja, voorlopig gaan de behandelingen bij ons ook door.
Wij hebben ons eind vorig jaar aangemeld bij Kind en Gezin voor binnenlandse adoptie. In maart hebben we de infosessie kunnen bijwonen (wat eigenlijk redelijk snel is) en nu is het wachten op de cursus.
K&G heeft al laten weten dat de volgende cursus plaats vindt in voorjaar 2010 maar voorlopig staan we hiervoor op de reserve lijst. Indien er verschillende koppels afhaken is er misschien wel een kans dat we erbij geraken al maakt het eigenlijk niet zoveel uit of je nu laatste bent bij de volgende cursus of eerste bij de cursus die daarop volgt.
En ja, voorlopig gaan de behandelingen bij ons ook door.
-
JD
- Berichten: 1468
- Lid geworden op: 9 mei 2007, 16:04
Mar,
Veel succes, zowel met de behandelingen als met de adoptieprocedure.
Het maakt inderdaad niet veel uit wanneer je de cursus kan volgen. Je inschrijvingsnummer blijft behouden, ook de plaatsbepaling op de wachtlijst. Hoe meer je moet wachten om te mogen starten met de cursus, hoe minder je zal moeten wachten op de wachtlijst
Veel succes, zowel met de behandelingen als met de adoptieprocedure.
Het maakt inderdaad niet veel uit wanneer je de cursus kan volgen. Je inschrijvingsnummer blijft behouden, ook de plaatsbepaling op de wachtlijst. Hoe meer je moet wachten om te mogen starten met de cursus, hoe minder je zal moeten wachten op de wachtlijst
-
liezeke
- Berichten: 2798
- Lid geworden op: 14 juli 2009, 7:23
merci JD,
zal denk ik ook heel zwaar zijn om op twee fronten te werken maar zoals je zegt gaan we ons heel goed informeren, verder praten en overleggen (iets wat ik in nederland wel geleerd heb) en we kunnen de cursus ook al volgen (pas begin 2010).
en misschien dat de behandelingen wel meevallen, wie weet...
maar eerlijk gezegd, werken aan adoptie geeft me een beter gevoel dan behandelen, hm, rothormonen.
merci voor al die info, JD!
liesje
zal denk ik ook heel zwaar zijn om op twee fronten te werken maar zoals je zegt gaan we ons heel goed informeren, verder praten en overleggen (iets wat ik in nederland wel geleerd heb) en we kunnen de cursus ook al volgen (pas begin 2010).
en misschien dat de behandelingen wel meevallen, wie weet...
maar eerlijk gezegd, werken aan adoptie geeft me een beter gevoel dan behandelen, hm, rothormonen.
merci voor al die info, JD!
liesje
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten