Naampje houden, naampje kiezen?

[DVO pixi]

Hey iedereen,

Gisteren zijn we ( papa van Nina, metje poes (ikke dus)mijn man en vrienden) 'ons' Nina gaan inschrijven in de gemeente. bij pot en pint kwam de vraag aan ons 'of we ons kindje een Vlaamse naam zouden geven of niet'
Wij zijn persoonlijk van mening dat het een stukje is van de identiteit van je kind en dat het vaak het enigste is wat hem nog rest van zijn oorsprong en geboorte-mama. Uit respect zouden we ervoor kiezen om zijn eigen naam te behouden.
de meningen in onze vriendenkring waren verdeeld, er waren een aantal niet zo gekke argumenten pro verandering, en op de site 'www.geadopteerd.be' zijn de meningen precies ook verdeeld. Wat is jullie gedacht hierover?

grts, gumi

[geka]

Hallo,

wij hebben er ook voor gekozen om onze zoon zijn Ethiopische naam te laten behouden. Het is inderdaad het enige die hem nog rest van zijn mama.Hij was natuurlijk ook al 7 jaar toen we hem adopteerden en veranderen zou niet evident geweest zijn. Wij zijn heel blij dat we die keuze gemaakt hebben.
Groetjes.

[dinootje]

wij weten dat ook nog niet. Aanvankelijk, voor de cursus, wilden we een eigen naam geven. Mettertijd zijn we gaan beseffen dat kinderen het vaak, maar ook niet altijd, leuker vinden hun oorspronkelijke naam te behouden.
Wij hebben nu besloten te wachten op het kindje dat bij ons gaat komen, en het bij de toewijzing te beslissen.
Wij denken dat veel afhangt van de leeftijd van het kind en ook of de naam uitspreekbaar is in onze taal. Misschien een fonetische schrijfvorm van een moeilijk geschreven maar gemakkelijk uitspreekbare naam. Wij weten het eigenlijk ook nog niet zo goed en waarschijnlijk daarmee dat we deze beslissing pas zullen nemen als we de details over ons kindje kennen
Als het kindje later gepest wordt met zijn naam, zal het liever gehad hebben dat het een nieuwe naam kreeg, denk ik. Ik heb zelf een zo goed als nooit voorkomende naam en ik heb dit nog nooit als een voordeel ervaren. Maar natuurlijk is het wel de naam die mijn ouders gegeven hebben. Als kind wou ik hem later laten veranderen, eens volwassen natuurlijk niet meer.
tips en ervaringen hierover lees ik ook graag!

[EfenEn]

Hoi Hoi

We waren eerst er altijd van overtuigd van geen nieuwe naam te geven of het te laten afhangen van de naam zelf.

Maar nu zijn we ervan overtuigd dat we ons kindje sowieso een tweede naam van ons gaan geven, onafhankelijk van de naam die het al heeft. Het kan zijn dat ons eerste kindje een gemakkelijke naam heeft. We willen ook voor een tweede gaan, en dat kan dan bijvoorbeeld wel een moeilijke naam hebben. Als we ons tweede dan wel een tweede naam zouden geven, dan zijn de twee kindjes verschillend behandeld. Alleen daarvoor doen we het dus eigenlijk, om zeker te zijn voor het tweede kindje dan ook. We geven onze namen waarschijnlijk als tweede naam. We denken nu op dit moment van deze ook wel wat door elkaar te gebruiken, en er wel voor op te letten van elke naam niet in een specifieke context te gebruiken, om te voorkomen dat een naam een negatieve bijklank zou krijgen. Ik hoorde toch ook al van ouder geadopteerden dat ze dan een beetje kiezen welke naam ze zelf gebruiken...

Niet gemakkelijk, helemaal niet. Maar ik moet ook zeggen dat ik het nu ook wel leuk vind om na te denken over een naam

[Balte]

Wij gaan indien mogelijk zeker en vast de naam houden. Ik vind, zo'n kind wordt eigenlijk alles "afgepakt", land, cultuur, taal, voeding en uiteraard ook de geboorteouders. Het enige van eigen identiteit dat nog rest, is net die naam.
Ik zou ook niet in een Wouter van Bellinghen scenario willen belanden .
Mocht de naam hier onuitspreekbaar zijn, dan zou ik een variant proberen te zoeken. Als dat allemaal niet gaat, zou ik een andere Indische naam proberen te geven zodat dat stukje identiteit behouden blijft.
Ik hou ervan om namen te kiezen, had ook altijd al namen in gedachten voor onze kinderen, dus ja, dat valt weg natuurlijk.
Maar, ik kan mij uitleven bij onze dieren en aangezien we de voorbije jaren enkele veulens gefokt hebben, ben ik al elk jaar aan mijn trekken gekomen

[Cindy-Essen]

Hallokes allemaal,

Het is allemaal heel relatief, die naam. Wij hebben onze toewijzing om zak en wij wisten van te voren al dat wij ons kleineke een naam van ons zouden geven. Alles hangt af van het kindje zelf vinden wij. Doordat wij op voorhand wisten dat wij een babytje gingen toegewezen krijgen hebben wij ervoor gekozen om zelf een naam te geven en zijn originele naam als 2e naam te houden.

Ons kindje is vondeling en zijn naam is dus door het weeshuis gegeven en niet door de mama. Wij vinden het ergens ook wel belangrijk dat zijn vriendjes van hier zijn naam makkelijk kunnen uitspreken want zo wie zo zal een buitenlandskindje toch al wel opmerkingen krijgen, in ons geval een Ethiopisch kindje. Als de kindjes van zijn leeftijd dan zijn naam niet kunnen uitspreken, zal het nog veel moeilijker worden.

Wij kozen voor een vlaamsklinkende naam, nl ons zoontje zal van ons de naam Joppe meekrijgen.

Bij oudere kindjes is het veel moeilijker om de naam te wijzigen die ze reeds jaren meedragen en dan waarschijnlijk van zijn of haar buikmama heeft gekregen.

Indien ons zoontje op latere leefijd ervoor kiest om zijn originele naam te gebruiken zullen wij dit ook respecteren, de keuze is later aan hem zelf.

Groetjes
Cindy

[dromerke]

Wij hebben drie adoptiekinderen en op oudere leeftijd zijn zij deel komen uitmaken van ons gezin. Voor alle drie hebben we ervoor gekozen ze een naam bij te geven. Hun naam uit het thuisland prijkt achter de naam van ons op hun pasjes.

We hebben het hen wel gevraagd van in het begin af of ze dat leuk zouden vinden (met tolk) De gewoonte in België twee namen of zelf nog meerdere te hebben uitgelegd. Ze waren allemaal akkoord en de oudste is er erg blij mee want haar naam van het thuisland bleek al eens veranderd geweest te zijn door een niet zo geliefd persoon. Die naam riep herinneringen op en die was blij dat ze ervan af was.

Zo zie je maar dat niet altijd de moeder is die de naam heeft. Bij vondelingen krijgen ze in het weeshuis een naam. Die namen zijn gegeven zonder liefde of er als moeder 9 maanden over nagedacht te hebben.

groetjes

[Saskia-3500]

Wij hebben besloten om onze dochter haar naam te houden ...

Voor de toewijzing hadden we er al over gesproken maar eigenlijk kan je pas bij de toewijzing echt beslissen ...
Wij geven haar een tweede, vlaamse naam erbij maar haar roepnaam zal ze dus houden, deels ook omdat ze al 5 jaar oud is ... er hebben er al meerderen het gezegd hier, je neemt die kinderen al zoveel af, het minste wat je kan doen is hen hen naam te laten houden, als eerste of als tweede naam ...

Mocht de naam onuitspreekbaar geweest zijn dan zouden we gekozen hebben om haar als eerste naam onze vlaamse naam te geven en als tweede naam haar eigen naam

Maar blijf erbij, je kan dat echt pas zeggen als je de toewijzing gehad hebt ...

[DVO pixi]

hey iedereen,

bedankt voor jullie reacties. We zien wel wat de toekomst ons brengt, maar voorlopig blijft onze voorkeur uitgaan naar 'naampje behouden'.

grtjs

[wachtertje]

Wij hebben het hier ook al vaak over gehad. Momenteel gaan we er van uit om de toewijzing af te wachten. Als het doenbaar is, zouden we de naam willen "vervlaamsen". Een variant zoeken dus die hier in Vlaanderen goed klinkt. Als dat niet mogelijk is, geven we een nieuwe naam als eerste naam en houden we de oorspronkelijke naam als tweede naam. Het wordt dus spannend, eens we een toewijzing hebben... Oh, oh, wat zie ik daar al naar uit!

[Ciska]

hallo,
Ook hier 3 oudere adoptiekinderen van wie we de naam hebben gehouden. Om de redenen die hierboven al zijn aangehaald.
Toen we voor ons vierde kindje (een biootje) dan zelf een naam moesten zoeken, was dit echt wel een zware klus. Op dat moment was ik heel blij dat ik voor onze eerste drie kinderen niet zelf had moeten zoeken Ik ben de mama's en weeshuisdirectrices bij deze zeer dankbaar !

Over uitspreekbare namen op school. Ik geef je hierbij een kort lijstje van enkele namen op de school van onze kids :
Salah edin - Zenia - Zeena - Sammar diph - Sannam - Arsch - Marwa - Arsen - Samya - Ozer - Manal - Hajar - Ai Mi - Nhat - Samyanka ... De op en top belgische kinderen heten dan weer Thanaya - Chalaya - Charissa - Cheyenne - ... Veel jantjes en pietjes en annekes zitten er in elk geval niet in onze school.
Toen onze jongste telg na de eerste schooldag in de peuterklas thuiskwam, wist hij te vertellen dat zijn vriend Salah Edin was. Hij had er in elk geval geen moeite mee !

Veel zoekplezier in elk geval
Ciska
mama van Djénabou, Amadou, Fatou en de op en top vlaamse Dante

[Jurre]

Wij hebben onze zoon geadopteerd toen hij 4 jaar was. We hebben hem een naam gegeven en zijn geboorte naam als tweede naam gehouden. Terwijl zijn naam zelfs in het Nederlands ook gewoon gebruikt kan worden. Toch vonden wij dat we hem een naam mochten geven. Zo heeft hij iets van zijn nieuwe ouders en blijft de naam door zijn geboorte ouders verbonden met hem. We hebben de vraag om hem een naam te mogen geven via de tolk aan heb gesteld en eigenlijk was dit voor hem een normaal gevolgd van het krijgen van een nieuwe mama en papa. Hij is er trots op.

[Ka'tje]

Onze zoon was 14 maanden toen we'm voor het eerst zagen. Wij kozen ervoor om hem zelf een naam te geven en zijn oorspronkelijke naam als tweede naam te houden. Niemand kon ons vertellen wie die naam gegeven had (de mama, in het ziekenhuis of in het weeshuis?) én het verschil tussen schrijven en uitspreken van zijn oorspronkelijke naam was ook heel groot.
Wat ook meegespeeld heeft in onze beslissing, was het feit dat hij nog helemaal niet reageerde op zijn naam.

Aangezien op alle documenten zijn 2 voornamen staan, zal het normaal gezien geen enkel probleem zijn als hij later liever z'n oorspronkelijke naam wil gebruiken.