hoe gaan jullie om met het wachten???

[frusti]

Hallo allemaal

Ik poneer hier even een nieuw onderwerp aangezien ik precies nergens op kan reageren. het is duidelijk dat het merendeel van jullie kiest voor buitenlandse adoptie. Wij hebben een hele tijd het pad bewandeld van buitenlandse adoptie maar hebben een jaar geleden besloten om over te schakelen naar binnenlandse. We weten alvast dat we zeker bij de volgende curcus aanwezig zullen zijn, alleen weten we niet wanneer.

We hebben alvast allemaal 1 ding gemeen en dat is WACHTEN!!!
Hoe gaan jullie hiermee om?
groetjes frusti!!

[Esperanto]

Hallo, hoe komt het dat jullie zijn overgeschakeld? Het zal alleszins niet owv de kortere wachtlijsten zijn. Ik heb nl geïnformeerd naar de wl voor binnenlandse adoptie en die zijn even lang plus je moet ook nog eens alle cursussen opnieuw volgen en een nieuw MO ondergaan.
Toch absurd hé. Hoe hebben jullie dit allemaal overleefd?
Hoe ik met het wachten omga? Ik plan allemaal leuke dingen. Zaken die er niet meer van zullen komen als we eindelijke een kindje hebben.
Wat ook helpt is verbouwen

[frusti]

Hallokes,

Voor mij ons was het al heel snel duidelijk dat wij een kindje wilden adopteren omdat ik heel erg ziek ben geweest en daardoor geen kinderen kan krijgen. We waren toen net een jaar samen. We zijn na mijn ziekteperiode gaan samenwonen en hebben toen besloten, omwille van de lange wachttijden,om ons in te schrijven voor buitenlandse adoptie.

Ondertussen hadden we een lapje grond gekocht en waren we gestart met bouwen(deden alles zelf) en daarna zouden we er invliegen...MO, eventueel trouwen..(we hadden de curcus al achter de rug).totdat we begonnen te twijfelen aan buitenlandse. we hadden een verhaal gevolgd van kennissen die in Kazachstan een jongetje hadden geadopteerd.(wij zouden ook voor Kazachstan gaan).
Maar naarmate het verhaal vorderde kregen we er geen goed gevoel bij. Op dat moment zette het kleine mirakel even een stop op de dossiers omdat er iets mis was met hun erkenning(of zoiets, weet het niet meer). Ikke helemaal in paniek....
Om een lang verhaal kort te maken... we hebben ons op 19 februari 2009 ingeschreven voor binnenlandse adoptie 6 maart konden we al naar de eerste infosessie. we hadden nofgal geluk want de inschrijving liep maar tot 1 maart 2009.
Na deze infodag was het ons zeer, maar dan ook zeer duidelijk dat we deze weg in wilden slaan. Vooral omwille van de werking van de diensten en de opvolging van het kind. Zij kennen zowel de adoptieouders als de afstandsouders en kunnen mijnsinziens een goede match maken.

Op de infodag spraken ze van een wachttijd van 3 jaar vanaf datum avn inschrijving, maar alles hangt natuurlijk af van het aantal kinderen.

Nu is het dus wachten geblazen op de curcus. Als we er dit jaar nog ene kunnen volgen....dan ben ik een zeer gelukkige madam!!!

[Esperanto]

Hallo Frusti,

Ik kan alleen maar bewondering opbrengen voor je verhaal. Ik hoop dat je snel op cursus kan.
Zelf waren we ook eerst overtuigd van Kazachstan omdat de wl zo kort zijn tav de rest van de landen. Tot op de infodag. Wij voelden ons totaal niet goed bij de hele gang van zaken.

Zo zie je maar dat je af en toe eens een hele andere weg kan inslagen.
En is jullie huis nu klaar?

[EfenEn]

Verbouwen helpt inderdaad .
Maar het antwoord heb ik niet, en ik zoek er al zo lang naar. Het gaat met ups en downs. Soms kan het minste mij helemaal doen kraken en soms kan ik het wachten super goed aan...

Misschien zal de lente ons weer helpen

[frusti]

Goodmeurning!!!

Ja ons huisje is af op een aantal niet essentiële dingen na. We moeten nog een aantal deuren schilderen, een aantal kamers dienen ook nog van een kleur voorzie te worden.
We gebinnen volgende maand aan de garage! We hebben nog veel om handen!

Wat kazachstan betrof hadden we het gevoel dat er nog veel buiten de diensten om gebeurde.
Met adoptie hang je erg veel af van anderen maar dat spande toch wel de kroon!!!

Nu ja de weken en maanden vliegen wel voorbij, gelukkig maar....gelukkig werk ik full time
Moet wel vandaag zien om de dag door te komen. Moet wachten op de resultaten van mijn half jaarlijkse bloedcontrole!
pffffffffffffffffffffffffffffffffffff

[Esperanto]

Heel veel succes met die bloedname. Ik hoop dat de dag snel voorbij is en dat je een positief resultaat tegemoet gaat.
Wij zijn hier ook bezig met verbouwen. Bij ons moeten ook de kleine afwerkingen nog gebeuren. Schilderen, lampen,... Maar dat is oh zo fijn...
Bij Kazachstan hadden wij het gevoel dat we ons in een avontuur zonder einde moesten smijten. Niks is zeker. Terwijl het idd al zo'n avontuur is met weinig zekerheden.
Wij staan nu op een soort prewachtlijst voor Sri Lanka.
Nog enkele jaren wachten.

[frusti]

jullie ook heel veel succes he?

Hoelang zijn jullie bezig ondertussen?

[Esperanto]

Hallo,

Wij hebben ons ingeschreven bij K&G in juni 2008.
Wij staan nog maar pas op die prewachtlijst.Het is nu nog 3 jaar wachten.
Nog een tip bij het wachten: als er een yahoo groep is voor binnenlandse adoptie, sluit je dan daar bij aan. Zo kom je ondertussen veel te weten en het is volledig gesloten (geen pottekijkers).
Ik heb dat nu gedaan voor Sri Lanka en het lijkt me heel interessant.

[frusti]

een yahoo groep??? Moet ik daarvoor een yahoo adres hebben? Want dat heb ik namelijk niet!

Mag ik vragen hoe jong jullie zijn? Ik ben 32 jaar en mijn vriend 31 jaar(moet hij nog worden)

[Esperanto]

Je moet maar eens wat opzoeken onder de website van Yahoo en dan zoeken naar groups. Daar kan je allerhande groepen vinden rond adoptie. Alle verschillende landen en manieren om te adopteren kan je daar terugvinden. Misschien kan je iets rond binnenlandse vinden en je dan aansluiten (je maakt dan gewoon een yahoo account aan).

Wij zijn 32 en 37.

[frusti]

dank je wel! ik ga eens wat rondstruinen dan!!!