weigeren?

Adoptie Forum
Plaats reactie
Irith
Berichten: 12
Lid geworden op: 29 april 2010, 18:45

weigeren?

Bericht door Irith » 29 april 2010, 19:21

hallo,

ik ben nieuw hier. Ik vraag me af... ik heb het vroeger thuis niet gemakkelijk gehad. Mijn vader terorriseerde ons gezin, mijn moeder heeft me het grootste deel van mijn jeugd genegeerd. Hieraan heb ik letterlijk littekens overgehouden. Ik heb een tijdje geautomutileerd. Deze littekens zijn oppervlakkig, niet zo erg, maar wel zichtbaar.

intussen zijn we een aantal jaren verder,het meeste is verwerkt en ik ben sinds kort getrouwd. al een halfjaar gestopt met mijn pil, maar na een paar keer bij de gynaecoloog te gaan, blijkt dat zwanger worden niet simpel zal worden.

ik ben sowieso nog te jong voor adoptie, maar zelfs al had ik zwanger kunnen raken, ik ben heel gemotiveerd om te adopteren. Mijn man wil liever zelf eerst proberen, dus doen we dat nu.

Naar de toekomst toe vraag ik me nu af, als het tot adoptie komt, gaan de littekens + mijn jeugd (ik had een dossier bij de jeugdrechtbankt) leiden tot een negatief advies?

indien ja, dan word ik dubbel zo gemotiveerd tot het zelf krijgen van kindjes... nu kan ik het nog relativeren dat het misschien zelf niet zal lukken, maar als we er ook geen zullen krijgen via adoptie... we willen zo graag kindjes!

Irith

pocahontas
Berichten: 70
Lid geworden op: 24 maart 2010, 19:05

Bericht door pocahontas » 29 april 2010, 20:10

Goh, Irith, ik vind het heel moeilijk om op je vraag te beantwoorden. Ik ken mensen die voor minder een negatief advies hebben gekregen en ik ken mensen die een zeer zware jeugd gehad hebben, en goedgekeurd zijn. Het gaat hem vooral om hoe je NU met stress en problemen omgaat en hoe jijzelf je ervaringen van vroeger verwerkt hebt.
Maar het hangt zeer sterk af wie je beoordeelt. Voor de ene is een bepaald aspect een pluspunt en voor de andere is het een minpunt.Je kan daar geen staat op maken, vind ik.

Ik wens je veel succes en hoop dat jouw kinderwens vervuld wordt... hoe dan ook!

Irith
Berichten: 12
Lid geworden op: 29 april 2010, 18:45

Bericht door Irith » 30 april 2010, 13:35

dankjewel! we kunnen dus geen sluitend antwoord krijgen op voorhand... je vraagt je af... mijn moeder kreeg van moeder natuur 9 (voorlopig) gezonde kinderen, zonder zich daar één keer voor te hoeven verantwoorden, en de dingen die daar gebeurden zijn niet te verantwoorden.

en wil je een kindje opvangen en in een warm gezin laten opgroeien, dan moet je er van alle gesprekken voor voeren en moet je je permanent verantwoorden. op zich wel logisch, maar ergens is het onrechtvaardig dat incapabele mensen zoals mijn moeder zomaar kinderen krijgen.. ach ja, er zijn zoveel oneerlijke zaken, hé..

Irith

Balte
Berichten: 214
Lid geworden op: 30 november 2007, 20:09

Bericht door Balte » 30 april 2010, 20:30

Adoptiekinderen hebben altijd een rugzakje en daarin kunnen zaken zitten die bij de adoptieouders een trigger zijn. Een trigger die dingen van vroeger terug naar boven brengt waardoor de adoptieouder op dat moment niet in staat is om er te zijn voor het kind maar zelf in een emotionele crisis geraakt.
Bij het MO probeert men niet te zoeken naar mensen die een "schoon" verleden hebben maar gaat men kijken naar hoe mensen met hun verleden omgaan en of er gevaar is dat er een onverwerkt verleden meespeelt waardoor de adoptieouder emotioneel niet beschikbaar is voor het adoptiekind.

pocahontas
Berichten: 70
Lid geworden op: 24 maart 2010, 19:05

Bericht door pocahontas » 30 april 2010, 21:01

Balte, dat is inderdaad wat ze zeggen op de cursus. En ik geloof dat ook wel. Maar ik vraag mij nog altijd af hoe mensen van CAW daarover kunnen oordelen op basis van een paar gesprekken....

Irith
Berichten: 12
Lid geworden op: 29 april 2010, 18:45

Bericht door Irith » 30 april 2010, 21:20

dat geeft toch al iets meer hoop.. mijn verleden speelt nog steeds een rol, maar in de zin dat ik heel goed weet hoe ik het níét wil doen.

iedere adoptieouder krijgt wel te maken met emotionenele bagage bij hun kindje, en ik wil daar natuurlijk niet licht over gaan, maar ik wil er alles aan doen om een kindje met veel liefde en geduld een goede opvoeding te geven, samen met mijn man..

Irith

Balte
Berichten: 214
Lid geworden op: 30 november 2007, 20:09

Bericht door Balte » 1 mei 2010, 12:11

Ze proberen dat denk ik voor een stuk af te leiden uit je levensverhaal en uit je reacties op bepaalde vragen in de gesprekken.
Ik heb hier een boek liggen van een Amerikaanse schrijfster en daar zat een hoofdstuk waarbij ik zoiets had van aha, hier hebben ze mosterd gehaald en daar stond dan ook bij hoe ze naar reacties moeten kijken enzo, toch als ik het me goed herinner. Zal het bij gelegenheid eens terug opzoeken en in samenvatting vertalen.

Esperanto
Berichten: 18
Lid geworden op: 28 februari 2010, 23:41

Bericht door Esperanto » 3 mei 2010, 11:11

Wij hebben het geluk gehad in een liefdevolle familie te zijn opgegroeid met de grootste zorg en liefde. We hebben een fantastische relatie, financiele stabiliteit en liefde op overschot. Toch waren wij afgekeurd. We begrijpen nog altijd niet waarom. Dus het hangt allemaal af van welke persoon je voor je krijgt. Ik ben er zeker van dat als wij ergens anders op gesprek waren geweest, dat we wel een positief advies hadden gekregen.
Het hele adoptieproces in Belgie is voor ons alleszins al geen lachertje geweest. Dus ik kan me voorstellen dat het voor jou ook niet simpel wordt. Maar dat is onze ervaring geweest, het had ook anders gekund. En misschien bij jou ook. Wie weet: je bent nog jong en misschien is er tegen als jij wil adopteren al heel wat veranderd. (Ik spreek nu over buitenlandse adoptie.)Ik kan je alleen aanraden om eerst het medische parcours te doorlopen alvorens je in het adoptieavontuur te storten. Maar dat is mijn bescheiden mening.

Esperanto
Berichten: 18
Lid geworden op: 28 februari 2010, 23:41

Bericht door Esperanto » 3 mei 2010, 11:13

Wij hebben het geluk gehad in een liefdevolle familie te zijn opgegroeid met de grootste zorg en liefde. We hebben een fantastische relatie, financiele stabiliteit en liefde op overschot. Toch waren wij afgekeurd. We begrijpen nog altijd niet waarom. Dus het hangt allemaal af van welke persoon je voor je krijgt. Ik ben er zeker van dat als wij ergens anders op gesprek waren geweest, dat we wel een positief advies hadden gekregen.
Het hele adoptieproces in Belgie is voor ons alleszins al geen lachertje geweest. Dus ik kan me voorstellen dat het voor jou ook niet simpel wordt. Maar dat is onze ervaring geweest, het had ook anders gekund. En misschien bij jou ook. Wie weet: je bent nog jong en misschien is er tegen als jij wil adopteren al heel wat veranderd. (Ik spreek nu over buitenlandse adoptie.)Ik kan je alleen aanraden om eerst het medische parcours te doorlopen alvorens je in het adoptieavontuur te storten. Maar dat is mijn bescheiden mening.

Trie
Berichten: 74
Lid geworden op: 12 maart 2010, 18:06

Bericht door Trie » 6 mei 2010, 12:54

Ik wil hier toch ook eventjes reageren.

Balte,
Wat jij schrijft, klopt allemaal in theorie ... als je de boeken leest, de cursus volgt. Klinkt dus allemaal heel schoon. Jammer genoeg gaat 't er in de praktijk toch wel eventjes helemaal anders aan toe en dat hebben wij tot onze grote spijt mogen ervaren.
Want hoe kan een psychologe op basis van ocharme 2 gesprekjes pijlen naar de graad waarin je zaken uit je verleden al dan niet verwerkt hebt ? En wat als die 'gediplomeerde psychologe' halstarrig blijft beweren dat je iets niet verwerkt hebt, hoewel ze dat met niets kan hardmaken ?
Eén ding weet ik nu zeker: eerlijheid en openheid wordt niet steeds beloond bij het MO.
En laten we er aub geen doekjes om winden: ze hebben genoeg KA, dus kunnen ze het zich gerust permitteren om eventuele risicofactoren in de verf te zetten.
Mijn echtgenoot vergeleek het onlangs met een beschadigde verpakking. Daar doen ze ook geen moeite voor om er een plakkertje op te kleven, gewoon weggooien ... ander en beter. Klinkt heel hard, maar dat gevoel hadden wij wel na het lezen van ons verslag.

Ik ben het dus volledig eens met Esperanto en Pocahontas: alles hangt af van de persoon die je voor je krijgt tijdens het MO.

Irith,
Jij hebt al heel veel meegemaakt en hebt het nog niet makkelijk gehad in je leven. Indien je ooit de stap naar adoptie zet, wens ik je alvast veel succes en hoop ik voor jou dat je je levensverhaal mag vertellen aan respectvolle en integere personen.

Balte
Berichten: 214
Lid geworden op: 30 november 2007, 20:09

Bericht door Balte » 6 mei 2010, 19:16

Trie, wij hebben de praktijk ook al aan den lijve mogen ondervinden en blijkbaar het geluk gehad van heel correcte personen te treffen. Ik heb dit boek nl recent pas gelezen en ons MO dateert al van twee jaar geleden. Tijdens het lezen herkende ik wat er in het MO besproken was en hoe dat in ons verslag vertaald is en dacht ik van aha, daar halen ze hun mosterd.

may
Berichten: 6
Lid geworden op: 21 mei 2010, 14:43

Bericht door may » 21 mei 2010, 14:45

Balte,
zou je mij de titel/auteur van dat boek es kunnen doorgeven aub? wij moeten nog doorheen het MO worstelen en als ik dat hier allemaal lees, vrees ik dat een beetje voorbereiding geen kwaad kan...
dankjewel!

Balte
Berichten: 214
Lid geworden op: 30 november 2007, 20:09

Bericht door Balte » 21 mei 2010, 18:51

Nurturing adoptions - Creating resilience after neglect and trauma
Deborah D. Gray
Is eigenlijk een boek voor social workers en therapeuten enzo.

Haar andere boek Attaching in adoption: practical tools for today's partents, is voor adoptieouders zelf geschreven en is vlotter leesbaar.
Maar, het stuk rond de vragen die social worker stelt, staat wel in het eerste boek.

Irith
Berichten: 12
Lid geworden op: 29 april 2010, 18:45

Bericht door Irith » 31 mei 2010, 13:50

Het maakt me allemaal niet zekerder. het hangt dus gewoon van de persoon af. Wij zijn een sterk koppel, en ik kan met mijn verleden omgaan, maar het kan dus evengoed iemand zijn die met die dossiers staat te zwaaien en ons daarom weigert..

Bedankt voor de titels. Ik heb ze genoteerd, en als het zover komt, zal ik me zo voorbereiden. momenteel is het te vroeg, en zijn we volop en zonder enig succes zelf aan het proberen. Dat vergt al veel aandacht.

maar een welgemeende bedankt!
Irith

HDL
Berichten: 37
Lid geworden op: 15 juni 2010, 15:15

Bericht door HDL » 19 juni 2010, 13:01

@ Esperanto: hebben ze dan gemotiveerd waarom ze jullie afgeukeurd hebben?

Esperanto schreef:Wij hebben het geluk gehad in een liefdevolle familie te zijn opgegroeid met de grootste zorg en liefde. We hebben een fantastische relatie, financiele stabiliteit en liefde op overschot. Toch waren wij afgekeurd. We begrijpen nog altijd niet waarom. Dus het hangt allemaal af van welke persoon je voor je krijgt. Ik ben er zeker van dat als wij ergens anders op gesprek waren geweest, dat we wel een positief advies hadden gekregen.
Het hele adoptieproces in Belgie is voor ons alleszins al geen lachertje geweest. Dus ik kan me voorstellen dat het voor jou ook niet simpel wordt. Maar dat is onze ervaring geweest, het had ook anders gekund. En misschien bij jou ook. Wie weet: je bent nog jong en misschien is er tegen als jij wil adopteren al heel wat veranderd. (Ik spreek nu over buitenlandse adoptie.)Ik kan je alleen aanraden om eerst het medische parcours te doorlopen alvorens je in het adoptieavontuur te storten. Maar dat is mijn bescheiden mening.

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten