miskraam

Plaats reactie
kali
Berichten: 1
Lid geworden op: 27 januari 2008, 12:24

miskraam

Bericht door kali » 27 januari 2008, 12:38

Nadat onze twee beste vriendenkoppels zoveel moeite hadden om kindjes te krijgen en nog 2 andere koppels een miskraam hadden, dachten we dat wij wel de procentuele gelukzakken zouden zijn en snel zwanger zouden zijn en snel een gezond kindje op de wereld konden zetten.
Ondertussen was ik ook snel zwanger. Vanaf de 2de maand dat we probeerden was ik zwanger maar het geluk duurde niet lang. Ik kreeg een miskraam vermoedelijk op 7 weken. Dat is op zich wel te rationaliseren maar de emotie errond zijn zwaarder dan verwacht. Door de jaren heen heb ik steeds mijn best gedaan om iedereen te helpen en ze op te bellen om naar hen te luisteren. Nu hoor ik niemand. Zij hebben hun handen vol met met hun eigen levens en ik zal het op mijn eentje moeten verwerken. Ook mijn familie hoor ik weinig of niet en tegen mijn man zijn ouders kan ik er niet goed over spreken. Ik wil niet overkomen als de diegene zijn die wegzakt in zelfmedelijden. Dat is ook zeker niet het geval.
Ondertussen heb ik de miskraam wel een plaats kunnen geven en weet ik dat ik wat geduld moet hebben om weer zwanger te worden al is het moeilijk om het soms te relativeren en te rationaliseren. Hebben meer mensen dit gevoel?

SN
Berichten: 273
Lid geworden op: 14 augustus 2007, 10:26

Bericht door SN » 28 januari 2008, 11:03

Hey Kali

het is niet gemakkelijk om dit alles een plaats te geven. Probeer dit alles eerst op een rijtje te zetten en dan kan je weer volop oefenen! :D

Nu, op dit forum vind je mensen terug die na vruchteloze pogingen IVF, ICSI of zelfs lang spontaan proberen, kinderloos blijven... en proberen de draad van hun leven weer op te nemen... kinderloos.

Ik denk dat je je onderwerp beter op een ander forum plaatst (zoals "algemeen"). volgens mij ga je dan veel meer reacties krijgen op mensen die hetzelfde hebben meegemaakt.

Ik wens je veel sterkte bij dit verlies. Moed zeker niet opgeven!!

groetjes

florence
Berichten: 107
Lid geworden op: 24 november 2007, 9:12

Bericht door florence » 4 februari 2008, 21:59

dag kali,

ik begrijp perfect wat je bedoelt. ikzelf heb 3 miskramen achter de rug.
de eerste keer was iedereen enorm begaan met me, de 2 volgende keren ook wel maar het was toch anders. het was alsof het al wat 'gewoner' was. er werd/wordt mij ook zelden of nooit eens gevraagd hoe het gaat en of ik het allemaal wel een beetje kan verwerken.
zelf ben ik altijd de eerste om in te zitten met iemand en te luisteren als het nodig is maar blijkbaar is niet iedereen zo. ik verwacht ook geen medelijden maar het doet zo'n deugd om er eens met iemand anders dan je partner erover te praten.
misschien durven de mensen er ook moeilijk over beginnen...?
kali, iemand die niet hetzelfde heeft meegemaakt begrijpt niet hoe wij ons voelen en hoe zoiets dagelijks door je hoofd spookt, neem het van mij aan.

ik wens je veel moed en sterkte toe!

groetjes,
florence

vlinderkindje
Berichten: 130
Lid geworden op: 25 september 2012, 13:55

Bericht door vlinderkindje » 20 december 2012, 12:20

ik heb mijn dochter verloren aan 21 weken en 2 dagen... het was een gewone geboorte en begrafenis... nu bijna 3 j later, doet het nog altijd evenveel pijn...

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten