geen zaadcellen, waarschijnlijk icsi met tese



Plaats reactie
laurier
Berichten: 37
Lid geworden op: 18 februari 2011, 15:04

Bericht door laurier » 14 oktober 2011, 20:24

TINNE GEFELICITEEEEEEEEEERDDDDD!!!!!!!!!!
Wat een super geweldig nieuws!!!! :D :D :D
Ben helemaal blij voor jullie!!!! :lol:

laurier
Berichten: 37
Lid geworden op: 18 februari 2011, 15:04

Bericht door laurier » 14 oktober 2011, 20:29

Hoi hoi,
ppfff wij hopen ook zo dat de uroloog er hoop in ziet om de pesa te doen :!:
Het is allemaal zo super spannend en helemaal slopend omdat we helemaal niet weten waar we nu precies aan toe zijn en wat er verder nu gaat gebeuren....
Er is ons niet eens verteld wat er bij een 1e bezoek van de uroloog gaat gebeuren...... :?:
We hopen dat we niet naar Gent hoeven voor tese nee...
Kan me voorstellen zeg dat je al een afspraak bij de psych had staan, het is ook allemaal niet niets ook al doen we dat soms graag geloven.... :roll:
Wij hebben dus geen idee waarom die goede hormoonwaarden van mijn man nou een goed teken is, we zijn ons er echt niet bewust van wat het precies is en waar we wel of niet op mogen/kunnen hopen....
Wat fijn dat je langzamerhand wat meer durft te genieten, vindt het zo geweldig voor jullie :!: :!:
Hele dikke knuffel voor jou!!

laurier
Berichten: 37
Lid geworden op: 18 februari 2011, 15:04

Bericht door laurier » 31 oktober 2011, 17:54

Vanmorgen was het dan eindelijk zo ver, we konden eindelijk naar de uroloog!!!
We moesten er om 9:00 zijn en waren gelukkig vrij snel aan de beurt.
Eerst in een kamertje mocht mijn partner zijn onderkleding uitdoen en een badjas aan, toen recht over de gang oversteken en daar kon hij in een zeer ongemakkelijke stoel gaan liggen....
Er zijn echo's, foto's en filmpjes gemaakt van zijn ballen, liezen, nieren enz.
Ook hebben ze gevoelt of alles aangehecht is, dit blijkt wel het geval te zijn.
Aan de ene kant is dat natuurlijk super nieuws, maar aan de andere kant ook een domper omdat dat dus niet de oorzaak is nu...............
Toen weer aankleden en een gesprekje.
Ze kunnen ons nog niets zeggen, alles is nog te onzeker.
Eerst moeten de foto's enz beter bekeken worden, de operatiegegevens van vroeger (zijn lies en niet ongedaalde ballen) opvragen en bekijken. Dan moeten ze nog met het hele team van specialister hierover om tafel om te kijken wat er nu allemaal is en wat ze als oplossing zien.
Dus nu weer meer wachten, helaas onbekent hoe lang...............

Wel hebben we deze punten gehoord:
- heeeeel msischien hebben ze staartjes gezien in het zaad de vorige keer, nu moesten we vanmorgen gelijk ALWEER zaad inleveren (mensen hier wordt je toch niet goed van komop zeg..... maar deze keer wel echt super goe dgelukt)
- er zat nog een beetje kalk in de prostaat van de blaasontsteking die hij net heeft gehad.
- de aanhechtingen enz zijn verder goed.
- klein prostaat, dit schijnt goed te zijn (groot prostaat is weer meer kans op vruchtbaarheidsproblemen)
- vochtblaasjes in de bijbal.....

Voor het zaad inleveren dacht de assistente eerst ook dat we een afspraak moesten maken voor over 1 of 2 week.... Nou de uroloog had duidelijk tegen ons gezegt dat wij gelijk konden doorlopen omdat we anders apart weer terug moesten komen daarvoor en hij ons ook al verder niets kon zeggen moest het gelijk....
Wij voet bij stuk houden dat hij dat zei, ze wou ons niet geloven en zei dat we echt een afspraak moesten maken.....
We hebben haar het uit laten zoeken (kom op zo snel laten we ons niet afwimelen hahaha)
kwam ze weer met het bericht dat we idd zo door konden naar het lab, stom mens geef ook geen excusses hoor nee nee :-S

Als ze nu met dit zaad onderzoek staartjes vinden en geen kopjes kan het zijn dat het niet goed zit met de aanmaak van de zaadjes, hier kunnen ze niets aan doen en dan is het einde verhaal...

De vochtblaasjes doen ze niets aan tenzij hij er last van krijgt... Is dit echt wat het zaad tegen houdt moeten we weeeeerrr naar een ander ziekenhuis omdat de ingreep dan in de bijbal zelf moet en ze dat niet doen in het UMCG.

Verder kunnen ze ons nog nergens iets over vertellen en niet precies zeggen van hoe of wat nu, dus we zijn nog steeds weer bij punt 1 en moeten nog meer wachten......
Ik vraag me af, moeten we nog wel hoop hebben..........................................
Oke het is niet allemaal slecht nieuws en ze kunnen ons nog niets met zekerheid zeggen, maar jezuuuuusss wanneer houdt het nou eens op en mogen we nou eens een keertje goed nieuws horen.....???
is dat dan zoveel gevraagt?????????????? Schijnbaar wel........................

Ik zal hier maar verder even niet op ingaan, ik ben veels te emotioneel nu en weet niet meer waar ik het goede moet zoeken op het moment als ik eerlijk ben........
Mijn partner is net als ik erg teleurgesteld omdat we nog niet meer weten en nog meer moeten wachten op nog meer onbekende dingen......

We hebben elkaar hard geknuffelt en hard tegen elkaar gezegt: wij komen er samen wel, wij gaan dit doen!!!!
Maar hoeveel verdriet het allemaal doet en hoe kapot het je maakt kan ik niet omschrijven, het voelt als zwemmen in een wilde storm.....
Nu het moeilijke gedeelte nog: familie op de hoogte stellen van deze berichten, gatverrrrr waarom waarom waarom toch......

Liefs van ons.

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast