Stilaan radeloos...



Plaats reactie
Lienemien
Berichten: 1
Lid geworden op: 30 december 2011, 15:09

Stilaan radeloos...

Bericht door Lienemien » 29 januari 2013, 22:27

Hey iedereen,
Na een tijdje rondneuzen op de site, heb ik besloten om toch maar eens ons verhaal te vertellen..
Mijn man en ik zijn nu ongeveer 2,5 jaar aan het "proberen" om zwanger te worden..
Ik wist al na een 6-tal maanden, dat er iets niet goed zat, noem het een zesde zintuig, maar ik wist het gewoon..
Na heeeel lang aandringen, verwees onze huisarts ons door naar een gynaecoloog.
Conclusie : bij mij alles inorde, mijn man wilden ze nog niet testen omdat, en dat waren letterlijk de woorden van de gynaecoloog : " We nog niet lang genoeg hadden geprobeerd. ".
Dus, eigenwijs als ik was, heb ik dan maar online, een vruchtbaarheidstest besteld, voor het zaad van mijn man te testen.
Je had drie opties : of er kon een streepje verschijnen bij + 20 miljoen zaadcellen, eentje bij 5 miljoen zaadcellen, of er kon helemaal geen streepje verschijnen, en, ja, bij ons verscheen er dus geen streepje..
Damn, wat nu? Hebben we die test wel goed gedaan? Krijg ik dan toch gelijk, met mijn voorgevoel?
Gewapend met de test, opnieuw naar de HA, opnieuw, lang moeten aandringen, uiteindelijk doorverwezen naar een uroloog.
Die heeft dan mijn man zijn zaad getest, en daaruit bleek, dat het echt niet goed was..
Resultaat : +/- 1 miljoen zaadcellen, zeer slecht bewegelijkheid, en slechte vorm, niet goed dus,,
Voor de rest, teelballen inorde, dus dat kon de oorzaak niet zijn.
Daarna bloed laten prikken, en daaruit bleek dat mijn man zeer weinig testosteron aanmaakte.
Oplossing : om de 3 weken, krijgt mijn man Sustanon ingespoten, we zijn nu bijna een jaar en 2 ICSI pogingen verder, en het zaad is nog steeds niet goed..
In februari starten we met de derde en wrs laatste ICSI poging, aangezien de gynaecoloog ons heeft aangeraden om KID te overwegen..
Heel de situatie maakt ons soms zo radeloos.. In onze omgeving word iedereen maar zwanger, en het lijkt soms, of wij de enige zijn in onze omgeving met dit probleem, dit is natuurlijk niet zo, maar toch..
Ik word er soms zo gek van..
Pfff, dit is ons verhaal in een " notendop", aarzel niet om me te contacteren, ik heb er echt nood aan om met lotgenoten te praten!
Liefs,
Lienemien!

Steffemie
Berichten: 6
Lid geworden op: 16 februari 2012, 8:07

Bericht door Steffemie » 11 maart 2013, 12:39

Hoi,

ook wij beginnen nu aan ICSI poging nr. 2. Ook bij mijn man werd een verminderde vruchtbaarheid vastgesteld.
Vol goede moed begonnen we met onze eerste poging in augustus. Ik bleek na poging nr.1 zwanger te zijn. Helaas bleek bij de echt enkel een vruchtzakje aanwezig te zijn ==> Miskraam.
Op naar onze cryo's dan maar. 3 deden mee in de race, 2 overleefden het. We besloten ze alle 2 terug te plaatsen. Helaas kreeg ik vorige week telefoontje: "Mevrouw, het fertiliteitscentrum hier. Ik heb geen goed nieuws voor u. U bent niet zwanger!".
Ik bne nu terug aan de pil, om volgende maand met Gonal-F te kunnen starten.
Het weegt zo zwaar door op onze relatie. Ik heb het gevoel er helemaal alleen voor te staan. Ik zit met zoveel vragen: waarom wil het niet lukken, zal ik ooit kinderen krijgen?
Ik combineer nu de pogingen met acupunctuur. Ik voel me daar heel goed bij. Ik wou dat mijn partner er ook zoveel voor over had, amar hij blijft z'n leventje gewoon maar verder uitvoeren.Hij werkt met de nacht en in het weekend zet hij lekker de bloemetjes buiten. Ik ben echt ten einde raad.
Ik wil erover kunnen praten, maar dit lukt momenteel totaal niet.
Met familie kan ik hier zeker en vast niet over praten, aangezien mijn zus nu op het punt staat om te bevallen en zij nu alle "aandacht" voor zich wil hebben.
NIemand begrijpt me.........

Grx

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten