Stoppen of doorgaan

Plaats reactie
SnottebELLekEN
Berichten: 4
Lid geworden op: 5 november 2013, 11:25

Stoppen of doorgaan

Bericht door SnottebELLekEN » 5 november 2013, 12:11

Hoi,
Ik zal me even voorstellen:
Samen met mijn vriend zijn we meer dan 5 jaar bezig aan onze kinderwens. Het 1ste jaar hebben we geprobeerd met °t -curves en andere hulpmiddelen. Als snel werd duidelijk dat het niet simpel ging zijn. Ben zelf medisch laborant dus heb mijn vriend z'n sperma onder de microscoop bekeken... dat zag er alles behalve goed uit! Te weinig spermatozoïden! Mijn gynecoloog kon ons niet helpen en stuurde ons naar UZ Jette. We hebben een jaartje gewacht om een afspraak te maken, een beetje sparen omdat dat toch niet voor niets is. Na 2 jaar hadden we een afspraak in jette... Men ging ons helpen! Na een een zeer pijnlijke hystero-salpingografie ( Men bekijkt vorm van baarmoeder en de doorgang van eierstokken) zag het er goed uit we kwamen in aanmerking voor IUI ondanks het verminderd aantal spermatozoïden. Bij de 1ste inseminatie vertelde men mij dat het er niet goed uitzag te weinig spermatozoïden voor een goede kans. Toch hebben we 3 IUI gehad echter zonder resultaat. We zijn over moeten schakelen op ICSI, te weinig bewegende spermatozoïden voor IVF.
1e poging (Puregon): 1 embryo -> negatief, 1 cryo'tje -> negatief
2e poging (Menopur): 1 embryo -> negatief
3e poging (Puregon): 2 embryo's -> Zwanger! Ja na 3 ICSI pogingen bleken we eindelijk zwanger van 1 kindje! Ons geluk kon niet op! Tot we 12 weken ver waren: Triple-test! Ookal was het moeilijk om zwanger te worden we wilden een gezond kindje. Bij de triple-test bleek ik een verhoogde kans te hebben op een trisomie 21 - kindje. Na een vruchtwaterpunctie op 16 weken bleek mijn vermoeden te kloppen: het is een kindje met het syndroom van Down! We willen een kindje dat gezond is en ondanks de moeilijkheden, hebben we samen beslist om de zwangerschap stop te zetten. Op 30 januari 2012 ben ik dan bevallen van een 17 weken kleine jongen met het syndroom van Down. Ondanks alles sta ik nog steeds achter deze beslissing.
We hadden nog een embryo'tje over dus enkele maanden later hebben ze dit zonder succes teruggeplaatst.
4e poging (puregon): 2 embryo's -> Miskraam na 5 weken
5e poging (puregon): 2 embryo's -> negatief
6e poging (puregon): 2embryo's -> negatief; 1 cryo'tje -> negatief
7e poging( Suprefact): 2 embryo's-> heb mijn regels 6 dagen na de terugplaatsing gekregen-> negatief!
Zover zijn we nu, ik weet het niet meer!
Volgens jette zijn we een bizar verhaal! Na de 6e poging heeft men iets totaal anders geprobeerd! Ik heb ook 2 hysteroscopieën gehad zonder ook maar iets te vinden. ik vraag me af of men iets vergeten is?
' t Is moeilijk om te beslissen om te stoppen? 4 december gn we naar Jette om deze behandeling te bespreken. Ik weet het niet. Het kost handen vol geld en als het telkens voor niets is... Onze 7e poging was erop of eronder... 'tIs eronder geworden... ik wil nog 1 keer proberen, mijn vriend ook. Toch vragen we ons af of het wel zin heeft? We zijn 2 keer zwanger geworden zonder een baby'tje zal het ons een 3de keer lukken of is alles voor niets geweest?
Stoppen of doorgaan?

maeske
Berichten: 75
Lid geworden op: 23 augustus 2013, 15:01

Bericht door maeske » 5 november 2013, 16:49

.
Laatst gewijzigd door maeske op 21 september 2014, 8:54, 1 keer totaal gewijzigd.

SnottebELLekEN
Berichten: 4
Lid geworden op: 5 november 2013, 11:25

Bericht door SnottebELLekEN » 5 november 2013, 19:31

Hoi Maeske,
We hadden 1st Dr Vloeberghs, dan Dr Blockeel en nu hebben we een afspraak met Dr Camus. 't Is niet onze beslissing geweest om te veranderen van dokter mr Dr Vloeberghs was ziek toen heeft Dr Blockeel het overgenomen en op moment van afspraak had die een congres en zo zijn we uiteindelijk bij Dr Camus beland. Of het uit maakt welke dokter je hebt, weet ik niet ... De pick -ups en transfers gebeuren dan toch weer bij een ander dokter.
Veel succes!

myrthevl
Berichten: 89
Lid geworden op: 14 april 2009, 8:34

Bericht door myrthevl » 6 november 2013, 10:24

Wij zijn na 6 pogingen gestopt. Daarvan waren de laatste 2 met eiceldonatie. deze laatste twee hebben ons ook handenvol geld gekost, omdat er steeds al 2.500 euro gevraagd wordt alleen voor de donor al. Toch was het prijskaartje niet doorslaggevend om te stoppen, maar vooral dat we ook al 6 jaar bezig waren, en dat het psychologisch gewoon te zwaar werd: altijd dat wachten op een telefoontje, weer hopen en dan toch die teleurstelling.

ook bij ons weet Jette niet wat juist de oorzaak is. Ik heb waarschijnlijk een slechte eicelkwaliteit, en bij mijn man is het ook wat minder, maar zeker goed genoeg om zwanger te worden. Het ziekenhuis heeft ook zowat vanalles geprobeerd, vaak zonder veel uitleg en zonder resultaat. Daarom hebben we geen 7de poging gedaan, het leek ons echt een loterijspel! Bovendien had ik mijn buik vol van de onpersoonlijke behandeling in Jette. Ik heb ook drie dokters gehad: eerst Camus, dan Vloeberghs en dan Stoop, maar veel maakt dat niet uit: de consultaties duurden bij ons maximum 10 minuten en er werd vaak bijna niks anders gezegd dan dat we 'pech' hadden.

Raad kan ik je niet geven, want elke situatie is anders, zo ben jij bijvoorbeeld wel al twee keer zwanger geraakt, wat erop zou kunnen wijzen dat het toch mogelijk zo zijn. Aan de andere kant mag je niet vergeten te leven, er zijn ook andere mooie dingen, al blijft het kinderloos zijn heel zwaar.

maeske
Berichten: 75
Lid geworden op: 23 augustus 2013, 15:01

Bericht door maeske » 6 november 2013, 11:06

.
Laatst gewijzigd door maeske op 21 september 2014, 8:57, 1 keer totaal gewijzigd.

SnottebELLekEN
Berichten: 4
Lid geworden op: 5 november 2013, 11:25

Bericht door SnottebELLekEN » 6 november 2013, 17:08

we zijn er nog niet uit. Eerst nog eens nr jette en dan ...pff
ik had nooit gedacht dat ik via een forum steun zou vinden. x

maeske
Berichten: 75
Lid geworden op: 23 augustus 2013, 15:01

Bericht door maeske » 7 november 2013, 11:10

.
Laatst gewijzigd door maeske op 22 september 2014, 17:03, 1 keer totaal gewijzigd.

myrthevl
Berichten: 89
Lid geworden op: 14 april 2009, 8:34

Bericht door myrthevl » 8 november 2013, 10:20

oh Maeske, dat is weer zo zwaar, terug een negatief telefoontje...en ik herken je gevoelens rond de feesten, ik heb ook verschillende pogingen gehad in rond deze periode en dan dacht ik ook regelmatig: als het lukt, dan worden dit echt wel magische feesten.

Ik vind dat een forum echt kan helpen, omdat alleen die mensen begrijpen wat je voelt. de meeste mensen in onze familie en vriendenkring negeren het gewoon (soms zelfs ons als koppel) en dan heb ik het gevoel dat het hen niet kan schelen, ook al is dat misschien niet zo. Bovendien lijkt echt niemand dit mee te maken in mijn omgeving. De meesten worden heel makkelijk zwanger, er zijn er een tweetal die problemen hadden, maar die worden toch vrij snel zwanger eens ze de medische mallemolen betreden, en hebben voor je het weet zelfs drie kinderen.

berlin
Berichten: 22
Lid geworden op: 21 juni 2009, 10:00

Bericht door berlin » 11 november 2013, 11:28

Eigenlijk een onmogelijke beslissing: stoppen of doorgaan.

Toch even ons verhaal: Wij waren in Jette, bij dr Camus. Na 4xIUI en 6xICSI (waarvan 1keer gestopt net voor de PU omdat er niet genoeg eicellen waren), was het voor mij genoeg geweest, ik was helemaal op, voornamelijk dan psychisch. Ik geloofde er helemaal niet meer in, we hadden nooit cryo's, ik was nooit zwanger geweest en ik was ervan overtuigd dat het nooit zou lukken, hoewel ze bij ons ook geen duidelijke oorzaak hadden gevonden.
We waren ook met de adoptieprocedure gestart en ik wilde vooruit, weg van die deprimerende periode, verder met mijn leven, weer blij kunnen zijn en niet alleen maar bang afwachten. Voor mij was het een afgesloten hoofdstuk.

Mijn man heeft me toch overtuigd om een allerlaatste poging te doen (onze laatste die werd terugbetaald).
Ik geloofde er niet in, was erg gelaten, en toch ook doodsbang voor dat allerlaatste telefoontje...
En toen zeiden ze: "Gefeliciteerd, mevrouw, u bent zwanger"

Het was een moeilijke zwangerschap, onze dochter werd 2 maand te vroeg geboren, ik had een zwangerschapsvergiftiging, ben door een diep dal gegaan, maar sinds 2 jaar zijn we nu ouders van een prachtig meisje.

Dankzij mijn man die me overtuigd heeft, dankzij de wetenschap.

Ik ben ongelofelijk dankbaar. 20 ICSI-behandelingen kunnen niet op tegen dit geluk. Het grootste probleem is natuurlijk het feit dat je niet weet of het ooit zal lukken...

Ondanks deze positieve afloop ben ik door een lange rouwperiode moeten gaan, tijdens de behandelingen en ook na de geboorte. Daar moet je gewoon door, vroeg of laat komt het de kop opsteken.

Zoals maeske zei, de beslissing om te stoppen neem je op het moment dat je er klaar voor bent. Ik was er echt klaar voor, en toen kwam een godsgeschenk.

Ik wens jullie heel veel geluk, en heel veel sterkte.

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 13 gasten