Grote twijfels?!



Plaats reactie
GeertC
Berichten: 2
Lid geworden op: 14 februari 2015, 10:56

Grote twijfels?!

Bericht door GeertC » 14 februari 2015, 11:16

Hallo iedereen,

Mijn vrouw en ik zijn nu iets meer dan een jaar bezig onder medische begeleiding zwanger te worden. Op de natuurlijke manier gaat het waarschijnlijk niet meer gaan, hoewel er nog een waterkansje bestaat.

De vruchtbaarheidsproblemen liggen bij mij, door een aangeboren chronische aandoening produceer ik zelf geen spermacellen. Onze specialist vertelde mij dat er echter een kleine mogelijkheid was om toch nog vruchtbaar te worden door hormonen in te nemen. Ondertussen neem ik al meer dan een jaar Pregnyl, wat houdt dit in dat ik wekelijks 6 injecties krijg. Na een jaar hormonen innemen blijk ik nog steeds niet vruchtbaar te zijn, maar uit de testen blijkt dat er wel enige activiteit in de testikels zit.

Nu stelt de arts voor om nog een hormoon bij te nemen, Menopur, dit zou ik maximum drie maanden mogen innemen.

Nu komt de hamvraag:
Na dat jaar hormonengebruik en inspuitingen en enkele negatieve ervaringen hierdoor ben ik, als man moeilijk om toe te geven, een emotioneel wrak. Ik twijfel dus heel hard om nog die Menopur bij te nemen, de kans dat ik daardoor vruchtbaar word is 0,00001 en na de menopur moet er zowizoo een biopsie van de testikels genomen worden om te kijken zitten er zaadcellen of niet en anders nemen ze DNA-materiaal om via IVF/ ISCI zwanger te worden.
Grote twijfels dus doorloop ik dit project verder en put ik me mentaal nog meer uit met een kleine kans op succes, of stop ik nu met alles maar voel ik me rotslecht en schuldig omdat ik niet alles uit de kast gehaald heb voor ons toekomstig kindje.

Kan iemand me raad geven of hebben jullie gelijkaardige ervaringen?

Groetjes Geert

Ketje
Berichten: 102
Lid geworden op: 7 augustus 2010, 20:01

Re: Grote twijfels?!

Bericht door Ketje » 18 februari 2015, 13:47

Beste Geert,

Neen , gelijkaardige ervaringen als vrouw heb ik niet, maar ik merk in je verhaal wel dezelfde onmacht en twijfel als ik bij veel vrouwen op het forum lees die met vruchtbaarheidsproblemen kampen.

Begrijp ik je goed als je alles op alles wilt zetten om een kindje met het genetisch materiaal van jullie beiden te krijgen of twijfel je zelf omdat dit een grote lichamelijke tol van je eist en mogelijk op termijn nog zal eisen?
Je emoties zijn goed te begrijpen: tot waar ga je en wanneer is het genoeg geweest.

Kan jij er met je vrouw goed over praten? Weet ze dat je het er zo moeilijk mee hebt en hebben jullie al eens eerlijk kunnen spreken over andere mogelijke opties (donor, pleegzorg, adoptie) ?
Je kan deze menopur-kans grijpen, maar bespreek toch ook al stilletjes aan de andere moeglijke opties, zodat je terug wat licht aan het einde van de tunnel begint te zien en je "project" - namelijk een kindje - er toch komt, maar dan onder een lichtjes andere vorm dan je je in het begin van dit traject had voorgesteld.

veel goede moed,

Ketje
39 jaar, 2008-2011: genetische testen, zonder resultaat - 2012-2014: natuurlijk proberen
september 2014: Icsi 1, november 2014: cryo 1.1: zwanger.
Juli 2015: geboorte dochter
Oktober 2015: spontaan zwanger :shock:

GeertC
Berichten: 2
Lid geworden op: 14 februari 2015, 10:56

Re: Grote twijfels?!

Bericht door GeertC » 18 februari 2015, 16:16

Beste Ketje

Bedankt voor de reactie, de goede moed is aangekomen hoor.

Momenteel hebben we besloten om even te stoppen met de behandeling, het werd mentaal en financieel even te zwaar. Zeker omdat de Menopur bij mannen niet wordt terugbetaald. Weer een stap die we moeten overwinnen...

Ik kan er met mijn partner heel goed over praten, na een break gaan we nog eens alles op alles zetten dus ook inclusief Menopur behandeling en TESE operatie. Ondertussen hebben we nog de tijd om te praten over een donor. Want indien de behandeling niet lukt is dat een belangrijke overblijvende optie.

grtjs

Vraagtekens
Berichten: 2445
Lid geworden op: 17 augustus 2012, 10:43

Re: Grote twijfels?!

Bericht door Vraagtekens » 19 februari 2015, 11:12

Beste Geert

Mijn man is door kankerbehandeling ook onvruchtbaar.
bij hem waren er ook geen aanmaakcellen aanwezig.
dat was dan gebleken uit een TESE operatie.

Menopur is inderdaad wel iets wat vrij heftig is.

Goed dat je de moed gevonden hebt, even een pauze gaat nemen en dan er weer tegenaan wilt gaan.
Ik vind wel dat als je al een jaar hormonen genomen hebt, je zeker al je best hebt gedaan om samen jullie kindje te hebben.

Probeer er zeker emotioneel niet onder door te gaan!
Mijn man heeft ook testosteronzalf enzo moeten gebruiken en mee stoppen om uiteindelijk ook geen resultaat te bekomen.

Wij zijn uiteindelijk overgestapt naar donor
en zijn nu 6 maand fiere ouders van ONS kindje

Succes en veel respect voor wat je doet!! echt waar!
welke keuze je ook maakt!
die moet en zal de beste zijn voor jezelf, je vrouw en je eventuele gezin!
29j, 4 IUI-D Jette neg, 1 ICSI-D verse TP neg, 1 TP Cryo van ICSI-D 1 POSITIEF,
Mama van een super mooie jongen, 16-08-2014

olivia79
Berichten: 265
Lid geworden op: 17 mei 2013, 14:18

Re: Grote twijfels?!

Bericht door olivia79 » 19 februari 2015, 17:51

Hallo Geert,

Ik lees je bericht en misschien zou je denken dat er geen oplossing te vinden is. Mijn echtgenoot zat in dezelfde situatie, wij waren ook eerst op natuurlijke wijze aan het proberen tot hij te horen kreeg dat het probleem bij hem lag. daardoor moet men zowel als man en vrouw niet schuldig voelen. Uiteendelijk na twee jaar icsi bleef ik zwanger. Bij hem hadden ze wel een Tese operatie uitgevoerd en de behandeling daarna met icsi bleef ik zwanger en ondertussen al bevallen van een dochtertje. Dus, ja, ik wil je moed geven en zeggen dat het wel een kans is vooraleer jullie andere beslissingen nemen. Wens jullie veel succes. Olivia

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten