Ongewild maar 1 kindje

Plaats reactie
Zebratje
Berichten: 16
Lid geworden op: 28 maart 2015, 10:40

Ongewild maar 1 kindje

Bericht door Zebratje » 11 augustus 2015, 15:30

Hallo,

Ik wou graag eens vragen of hier nog mensen zitten die 1 kindje hebben gekregen, en daarna de hoop op een tweede kindje wegens medische of andere redenen hebben moeten laten varen.

Momenteel zit ik tussen hoop, wanhoop, en na bijna 2 jaar proberen en een aantal miskramen, ook toch al voor een stuk met acceptatie dat het 'maar' 1 kindje zal zijn.

Ik vermoed dat ik van mijn omgeving niet veel begrip kan verwachten, omdat ik er toch al eentje heb. Maar misschien kunnen jullie wat tips geven, om het toch wat draaglijker te maken. Ik zit er echt mee dat mijn kindje waarschijnlijk geen broer of zus zal hebben.

groetjes

Duupje
Berichten: 198
Lid geworden op: 13 mei 2013, 21:15

Re: Ongewild maar 1 kindje

Bericht door Duupje » 11 augustus 2015, 15:45

Dag Zebratje

Hoe graag wil je een 2e kindje?
Hoeveel heb je er al voor moeten doen?
Hoeveel heb je er nog voor over?

Wij hebben een dochter die in oktober 6 wordt. Ik was na 4 maanden zonder pil op natuurlijke manier van haar zwanger. Toen ze bijna 1 jaar werd, waren we klaar voor een broertje of een zusje.
We hebben alles geprobeerd: uiteraard eerst een lange tijd gewoon proberen, daarna uitgebreide testen laten doen (waar niet meteen iets doorslaggevends uit kwam), 1 miskraam op 6 weken; 4x IUI geprobeerd (zonder resultaat); 1 jaar rust genomen, wel bij osteopaat geweest en yoga gevolgd... Dus in mijn ogen al alles geprobeerd, maar het wilde niet lukken en toch wilden we nog zo graag een 2e kindje. Dan vorige zomer beslist om toch met IVF te proberen. En dan na zo'n 9 maanden eindelijk het positieve nieuws gekregen dat ik zwanger ben!
Het heeft voor ons dus zo'n 4,5 jaar geduurd. Eind dit jaar verwachten we ons broertje of zusje en zal onze dochter dus 6 jaar zijn...
We hadden het graag anders gewild, maar zijn nu heel blij dat het ons toch nog gelukt is!
Mama van dochtertje geboren oktober 2009 (zwanger zonder problemen) en van zoontje geboren januari 2016, ons wondertje (4x IUI - daarna IVF)

Zebratje
Berichten: 16
Lid geworden op: 28 maart 2015, 10:40

Re: Ongewild maar 1 kindje

Bericht door Zebratje » 13 augustus 2015, 14:18

Hey Duupje,

We zijn al 1.5 jaar gewoon natuurlijk aan het proberen.
Ik heb vorig jaar in de zomer een miskraam gehad (12w), en twee keer een curettage, en sindsdien is het baarmoederslijmvlies heel erg dun.
We hebben ons nu aangemeld bij de fertiliteitskliniek. Ze gaan ons nu eerst een paar maand monitoren.
Eventueel daarna menopur proberen, om langs die weg te proberen het bms dikker te laten worden, maar dat effect is ook niet zeker.
Dus veel onzekerheid, vooral rond de vraag of het bms zich nog zal herstellen. Was bij de laatste meting (bij eisprong) 3.4cm.
Het wil sinds die miskraam gewoon niet meer lukken.

Moest ik een glazen bol hebben en zien dat er een brusje komt als ons kindje 6 wordt, ik zou dat contract meteen tekenen. Maar intensieve behandelingen, ik weet niet of mijn man en ik dat aankunnen, ben toch wel bezorgd rond onze draagkracht, we zijn zelf rap gestresseerd.

groetjes, en veel succes met de zwangerschap en bevalling. Hoe voelt dat nu na al die jaren van wachten?

E-ke84
Berichten: 496
Lid geworden op: 13 juli 2011, 18:28

Re: Ongewild maar 1 kindje

Bericht door E-ke84 » 13 augustus 2015, 16:31

Zebratje,

als ik het goed begrijp, gaan jullie nu pas de fertiliteit in?

Ik moet wel zeggen dat die medicatie echt veel kan uithalen hoor. Het is niet omdat je lichaam 'natuurlijk' iets niet meer doet, dat het niet kan bijgestuurd worden met medicatie.

Ik had initieel bij de start met fertiliteit in 2010 geen enkele eisprong. Maar door de medicatie konden ze die wel perfect opwekken omdat de hormoonbalans verandert.

Nu zijn wij inmiddels bezig voor een brusje. We zitten aan ICSI5. Aangezien ik slechts één, maximaal twee terugplaatsingen heb van embryo's per poging, gaat het enorm hard.
En ik moet ook een hoge dosis menopur spuiten om te stimuleren.
Mijn man en ik hebben ook besloten dat als ik niet zwanger ben na ICSI6, we geen zelfbetaalde poging gaan ondernemen.

Het zou gewoonweg té duur zijn (voor ons tegen de 9000 euro op) voor het beperkte resultaat.

Dus ja, als het niet lukt, zal het ook hier ongewild bij 1 kindje blijven.

En de omgeving zegt ook van: ja, je hebt er al eentje. Maar dan antwoord ik gewoon: ja, maar als je een wens voor twee hebt, doet het even zeer als die niet vervuld raakt. Dan zwijgen ze meestal wel. Voor de rest negeren die opmerkingen.

Veel succes!
6 ICSI en 2 prachtige zonen (januari 2013 en augustus 2016)! Ons gezin is compleet.

snoopy86
Berichten: 1141
Lid geworden op: 6 december 2011, 11:27

Re: Ongewild maar 1 kindje

Bericht door snoopy86 » 14 augustus 2015, 11:49

Ik was zwanger na icsi 6 van ons zoontje.tijdens de zwangerschap dacht ik altijd ik zal al blij zijn dat we eentje heeft.
Eigentlijk kort na de bevalling kwam een wens,verlangen voor een 2de.
Een jaar natuurlijk geprobeerd en dan 2 cryo's laten terugplaatsen,onze laatste 2 en mislukt.
Volgend jaar een poging zelf betalen en dan stopt het voor ons.

We zitten nu in zware verbouwingen,dus financieel moeilijker voor poging zelf te betalen.
Ik mag er nog niet aan denken dat die poging ook mislukt,wat dan.nog natuurlijk proberen en maandelijks teleurgesteld zijn dat het niet gelukt is of aan de pil en het bij ons zoontje houden.

Moest ik glazen bol hebben en ik weet binnen 2-3jaar lukt ,dan zou ik blij zijn.

En idd de omgeving is niet zo begripvol meer.
Want we moeten ons optrekken aan ons zoontje,wat ik ook doe,maar voel me nog onvolledig. En mensen dat vragen en komt er nog een 2de?wat moet je altijd antwoorden,niet iedereen weet van onze 'problemen'.heb ook al eens reactie gekregen je gaat dat toch u zoontje niet aandoen enig kind zijn.tja als iedereen in familie 2-3-4 kinderen hebben.

Van de week kwam hij thuis en zei heel de avond broertje.hij weet wel nog niet wat dat betekent,maar deed toch pijn.

Veel succes zebra'tje en hopelijk lukt het met de hormonen.

Zebratje
Berichten: 16
Lid geworden op: 28 maart 2015, 10:40

Re: Ongewild maar 1 kindje

Bericht door Zebratje » 14 augustus 2015, 12:26

Hey E-ke,
Inderdaad, wij hebben nog geen behandelingen gehad. Misschien moet ik niet zo negatief staan tegenover medicatie, ik geloof er niet zoveel in. Hoe reageer jij op de menopur?
Ik zou dat dan nemen in de hoop dat er maar 1 eicel rijpt, want een tweeling erbij ziet mijn man dan weer niet zitten...
Jullie hebben al een heel traject achter de rug, ik kan begrijpen dat dat zwaar weegt.
Wat de omgeving ervan zegt of denkt, maakt me niet zoveel uit. IK krijg vooral wel begrip, ik ben er ook wel open over. Wat me vooral pijn doet, is het idee dat mijn dochter misschien geen broer of zus zal hebben. Ik probeer ze wel zo veel mogelijk met andere kinderen in contact te laten komen, maar dan moet je het wel altijd organiseren, terwijl er anders altijd een speelkameraadje, en later een soulmate is. Het is net dat, dat me zwaar valt.
Maar ik kan ook wel erg genieten van mijn gezinnetje zoals het is, ik probeer er geen prioriteit meer van te maken van een tweede kindje.

Julie278
Berichten: 544
Lid geworden op: 17 december 2011, 22:42

Re: Ongewild maar 1 kindje

Bericht door Julie278 » 14 augustus 2015, 21:48

Ook hier was de wens naar een tweede kindje erg groot. En zoals gezegd, vooral voor ons zoontje willen we een broertje of zusje.
Als je zwanger bent geweest, zoontje is van icsi 3, denk je ook wel, och ja, nu zal het wel vlotter gaan om zwanger te worden, maar helaas, niets is minder waar.

Zowel icsi 4 als icsi 5 draaiden uit op een vroege miskraam. Na icsi 6 beslisten mijn man en ik om 1 en max 2 pogingen zelf te financieren, en jawel hoor, icsi 7 was de juiste! We zijn vandaag 8 weken zwanger!

Ik wil je maar meegeven dat je echt diep moet nadenken om het bij eentje te laten. Ik ging door onder het moto: 'de aanhouder wint'. Je moet rust kunnen vinden in jouw beslissing...

En ik besef dat het nu gemakkelijk is gezegd, want ja, wij zijn nu in blijde verwachting, maar geef je dromen niet te snel op!!!

Veel succes aan iedereen!!

E-ke84
Berichten: 496
Lid geworden op: 13 juli 2011, 18:28

Re: Ongewild maar 1 kindje

Bericht door E-ke84 » 18 augustus 2015, 9:03

Julie278, het is inderdaad zoals je zegt, je moet je kunnen vinden in je beslissing. Dat hebben wij ook gedaan. Als ik na icsi zes niet zwanger ben, houdt het op voor ons. We hebben hier heel lang en veel over gepraat en we hebben hier ook vrede mee hoor. Niet dat het niet pijn zal doen, want het is zo ie zo weer mentaal aanpassen.

Zebratje, je moet het een kans geven. De fertiliteit boekt super resultaten dus waarom zou jij daar niet bij horen? En als je overdreven op menopur zou reageren, dan zijn er nog veel andere middelen hoor!
Bij mij is menopur nu wel in combinatie met ICSI/IVF natuurlijk dus heb een hogere dosis. Ik reageer ook niet bijster goed vandaar dat ik 5 ampullen moet spuiten per dag. (bij jou zal dat maar één zijn hoor)

Maar van de menopur heb ik weinig of geen bijwerkingen. Ik heb meer last van gonapeptyl, een middel dat ik moet spuiten om mijn eigen cyclus stil te leggen. En door het lange schema dat ik heb, moet ik die meer dan 3 weken spuiten. (maar dat is voor jou dus niet van toepassing)

Hier komen nu ook vaker de vragen over een tweede. Ja, ons zoontje is 2,5 en ja we willen nog een tweede. Maar we zeggen nu even niet dat we al opnieuw bezig zijn. En zolang dit vol te houden is, doen we het zo verder. Maar 100x diezelfde vraag horen, blijft vermoeiend.
6 ICSI en 2 prachtige zonen (januari 2013 en augustus 2016)! Ons gezin is compleet.

cimmeque
Berichten: 258
Lid geworden op: 11 mei 2015, 11:49

Re: Ongewild maar 1 kindje

Bericht door cimmeque » 21 augustus 2015, 13:29

Ja, hier nog iemand.
Ons zoontje (geboren via een cryo poging van ICSI 4) wordt in oktober 5 jaar. Toen hij 9 maanden was zijn we opnieuw begonnen met fertiliteit. Inmiddels zijn we - ik ben oprecht waar de tel kwijt - heel veel terugplaatingen verder. We hebben 3x zelf betaald. Wij zijn onverklaarbaar onvruchtbaar: alle testen zijn schitterend, altijd steeds veel perfecte embryo's. En toch lukt het niet. Ik heb ook lang gedacht, "de aanhouder wint". Maar als je zo veel zelf betaald, en nooit eens zwanger raakt, dan voelt het een beetje als geld in de vuilbak gooien.
Momenteel hebben we nog 4 cryo's van ICSI 9 in de diepvriezer zitten in Jette. Die zitten er al sinds oktober vorig jaar. Tot op vandaag heb ik de moed niet om ze terug te plaatsen: het idee dat er nog ergens een kans in een vriezer zit, vind ik aangenamer dan de poging doen - die naar alle waarschijnlijkheid negatief is - en dan onze droom voorgoed opbergen.

Het is niet leuk. Confronterend ook heel vaak. Zoals: op dit moment starten we met onze mega verbouwing. De indeling is na veel twijfelen helemaal gericht op 1 kind. De aannemer, sanitairman, electricien, ... maakten al allemaal opmerkingen in de zin van "goh, als je dat huis verkoopt moet je een bordje vanvoor zetten met "huis voor 1 kind te koop".
maar ik heb er inmiddels wel vrede mee. Ik geniet precies 10 dubbel zo hard van mijn enige kindje. En blijf als een mantra zeggen: voor hetzelfde geld was dat eerste er ook niet geweest.
Ik ben - wij allemaal hier in dit topic - al mama. Of dat nu van 1 kind of van 5 kinderen is. We zijn mama.
cryo van ICSI 4 Gent: zoon okt '10
cryo van ICSI 9 Jette: tweeling jongetjes Geboren op Kerstmis
Afbeelding

Zebratje
Berichten: 16
Lid geworden op: 28 maart 2015, 10:40

Re: Ongewild maar 1 kindje

Bericht door Zebratje » 25 augustus 2015, 14:11

hey Julie en E-ke en cimmeque

bedankt voor jullie reacties, voor de aanmoedigingen en de troost :) want we zijn inderdaad al mama, daar ben ik superblij mee, en ik geniet ook extra hard nu. vroeger was ik altijd bezorgd over cmv, maar nu kus ik mijn dochter gewoon op de wang, ik trek me er niks meer van aan, en ik drink al eens een glas wijn, ik kan toch al beter genieten dan voordien als de prioriteit lag bij opnieuw zwanger worden.
morgen heb ik een echo, ze gaan een paar maanden mijn natuurlijke cyclus opvolgen, en vanaf november bespreken welke behandeling dan mogelijk voor ons zou kunnen.
intussen is mijn zus ook gestart met terug zwanger proberen te worden, zij heeft twee gezonde kinderen, en was telkens meteen zwanger, en ze geeft me dan tips van homeopatische kruiden en zo, dat doet me wel pijn, want wij zijn al bijna twee jaar bezig, wetende dat ik me binnenkort weer aan een aankondiging kan verwachten, maar gelukkig is ze heel open, ze wil me eigenlijk ook zo weinig mogelijk verdriet doen.
ik probeer nu onze situatie volledig los te zien van anderen die gemakkelijk zwanger worden, want als ik begin te vergelijken , dan voel ik me echt slecht. ik probeer toch een beetje te accepteren dat wij moeilijk zwanger worden, en dat we misschien een 1kind gezin zullen blijven, al is dat met ups en downs.

Julie278
Berichten: 544
Lid geworden op: 17 december 2011, 22:42

Re: Ongewild maar 1 kindje

Bericht door Julie278 » 28 augustus 2015, 19:08

Ik wens iedereen hier veel succes!!! Ik blijf meeduimen op dat hopelijk komende mirakeltje.

Die rust in je beslissing is volgens mij het alles belangrijkste. Maar als je al heel wat pogingen zelf hebt gefinancierd, moet je wel op een bepaald moment een beslissing nemen. Dokter gaf me de raad om zelf een grens te stellen, hij zei dat je niet in het oneindige kunt doorgaan, en klopt ook wel, maar het kwam hard aan op die moment.

Duimen staan omhoog hier!!!

cimmeque
Berichten: 258
Lid geworden op: 11 mei 2015, 11:49

Re: Ongewild maar 1 kindje

Bericht door cimmeque » 31 augustus 2015, 11:00

een hele maand dacht ik: ja, we gaan de poging wagen (laatste 4 cryo's van oktober vorig jaar, zie post hierboven).
Kreeg mijn regels afgelopen donderdag en niet durven bellen om de poging op te starten. Echt zo gek: het idee van de kans in de vriezer is zo sterk, ben zo bang om de poging te doen.
Herkent iemand dat?
cryo van ICSI 4 Gent: zoon okt '10
cryo van ICSI 9 Jette: tweeling jongetjes Geboren op Kerstmis
Afbeelding

miss-sea
Berichten: 10
Lid geworden op: 5 november 2014, 19:23

Re: Ongewild maar 1 kindje

Bericht door miss-sea » 31 augustus 2015, 16:34

hoi allemaal,

Ik wil jullie allemaal moed geven met mijn verhaal. Ik heb namelijk heel lang gedacht dat we het bij één kindje zouden moeten houden, en dit was ook niet hoe ik het me had ingebeeld...

In 2008 begonnen we aan kinderen. Na 4 miskramen uiteindelijk via IVF zwanger geraakt van een prachtige zoon, inmiddels 4 jaar (hij werd geboren in 2011). Nadien wilden we sowieso een tweede en in augustus 2012 gingen we ervoor. Ook nu werd het miskraam na miskraam en IVF na IVF. In oktober vorig jaar nog maar weer een miskraam. In december kregen we te horen dat ons kindje dat we op 8.5 week waren verloren het down-syndroom had, en dat dat waarschijnlijk de reden van de miskraam geweest was (miskraam nummer 7 inmiddels). Ik ben na mijn laatste miskraam in therapie gegaan, met de bedoeling afscheid te kunnen nemen van mijn kinderwens. Niet evident, want ik had nog 5 cryo's in de vriezer. Maar ze hadden in Jette het beste cryootje teruggeplaatst, en dat bleek een mongooltje, dus ik had niet veel vertrouwen meer. Zolang de therapie duurde, lukte het me om niet actief met die wens bezig te zijn. Ik wist wel dat een nieuwe IVF er niet zou komen, maar wat met die 5 cryo's? Zou ik kunnen stoppen met de realiteit dat er nog 5 cryo's in de vriezer zaten?
Dan in januari mijn stoute schoenen aangetrokken, en naar Jette gebeld voor een afspraak. Het enige wat ik nog wilde, was een genetische screening van de overgebleven embryo's. Ik verwachtte er niets meer van, maar dan pas zou ik het met een gerust hart kunnen afsluiten. Zo'n genetische screening kost heel veel geld (normaal zelf te betalen), maar omdat het vorige embryootje trisomie 21 had, werd alles wel terugbetaald. Geen reden dus om het niet te doen. In maart 2015 zijn dan alle cryo's ontdooid, er werden cellen afgenomen voor de screening, en de cryo's werden opnieuw ingevroren. 4 cryo's deelden niet verder. 1 cryootje leek genetisch wel in orde. We hebben dan besloten om dat ene cryootje nog terug te laten plaatsen. In mijn gedachten was het op voorhand gedoemd te mislukken, en ik leek er vrede mee te hebben genomen. Eindelijk kon ik accepteren dat wij met z'n 3 ook gelukkig zouden kunnen zijn. En bovendien werd het ieder jaar gemakkelijker en gemakkelijker. Mijn idee was: ik krijg miskraam 8 en dan kan ik voor de zomer alles afsluiten en het werkelijk achter mij laten. Ik was er klaar voor.

De terugplaatsing gebeurde op 15 april. Eind april kreeg ik te horen dat ik zwanger was (jullie snappen dat ik niet direct enthousiast was owv de angst voor een zoveelste miskraam). Een week later kreeg ik te horen dat ik besmet was met toxoplasmose, en dat ik een hele antibioticakuur moest nemen tot ik een vruchtwaterpunctie zou moeten laten doen op 16 weken. En ik bleef erbij: 16 weken... dat haal ik nooit. Het was niet gemakkelijk. Ben heel bang geweest en heb 3 maanden antibiotica moeten nemen. Die besmetting betekende tal van risico's voor het kindje. Hoe kon ons dat nu overkomen? Net nu? Bij ons laatste embryo???? Ik die altijd zo voorzichtig ben met alles???

Inmiddels ben ik 22 weken zwanger. Uit de punctie is gebleken dat ons kindje niet werd besmet. Stilaan lukt het mij om te genieten van mijn zwangerschap, al blijft iedere echo spannend. Het was zeker niet gemakkelijk, en ik ken het proces van afscheid nemen van een kinderwens maar al te goed. Na 3 jaar proberen lijkt het ons toch nog gegund. Net als jullie zat ik ook heel lang met de vraag: wanneer is het genoeg? Ik zou zeggen: luister heel goed naar je eigen lijf. Ik wist heel goed dat een nieuwe IVF er niet meer zou komen (had er 5 op zitten, dus in principe nog recht op 1 terugbetaalde IVF, maar ik kon niet meer). Stel grenzen en bepaal een eindpunt wanneer je opnieuw verder wil met je leven. Voel je niet verplicht om toch weer te gaan voor een cryopoging, gewoon omdat je er nog in de vriezer hebt. Ga er alleen voor als je echt voelt dat je het anders niet zou kunnen laten rusten.

Ik ben er echt van overtuigd dat je met 3 ook gelukkig kan zijn. Ik heb lang gedacht dat dat niet kon. Ik hoop van harte dat het jullie ook gegund is. Als het niet meer lukt, hoop ik dat jullie het een plek kunnen geven. Wij hebben eind vorig jaar zelfs een bloemenkrans in zee gelaten als afscheid van onze kinderwens. Een ritueel dat hielp bij het afsluiten van een hele moeilijke periode. Onterecht blijkt nu. Maar het had net zo goed terecht kunnen zijn, het zag er lang niet goed uit...

Heel veel liefs en steun, ik weet hoe jullie je voelen.

X Miss-Sea

Ilse_1977
Berichten: 274
Lid geworden op: 18 mei 2010, 14:16

Re: Ongewild maar 1 kindje

Bericht door Ilse_1977 » 1 september 2015, 11:12

Hoi iedereen,

Wij zitten in dezelfde situatie van ongewild maar 1 kindje..
Een korte samenvatting, in dec 2009 diagnose gekregen dat we ineens op ICSI werden aangewezen, in Jan 2010 opgestart en de tweede ICSI poging was raak, in Maart 2011 werden we trotse ouders van een dochterje, Kaat.
Omdat alles vrij vlot verliep zowel zwangerschap als de behandeling, en ik toch wel heel erg graag een tweede kindje wilde ( ik moet wel toegeven dat het vooral ik was die voor een brusje wilde zorgen voor onze dochter, mijn man had zijn portie al gehad met die behandelingen en wilde wel voor een paar pogingen nog gaan maar niet tot in het oneindige).
Terwijl ik mijn lijstje met de openstaande pogingen, 4 verse pogingen, echt wilde afmaken, zodat ik later niks kon verwijten dat ik niet genoeg mijn best had gedaan...
En toen de dochter 1.5jaar oud was, zijn we terug in de medische molen gestapt, ik heb mijn lijstje afgwerkt, met tussen de verse pogingen door, een drie-tal cryo pogingen, en dus na 7 quasi perfecte embryo's later, heb ik afscheid moeten nemen van de fertiliteit.
Geen enkel van die perfecte embryo's heeft zich ingenesteld, ik heb daar heel lang van wakker gelegen, want voor het zelfde geld hadden wij ondertussen wel een brusje gehad voor Kaat.
Nu heb ik alles wel een plaats kunnen geven, en zijn we super content met wat we hebben, en probeer ik niet meer teveel naar achter te kijken, ni teveel meer te blijven stilstaan op het gene wat we zo graag wilde, maar ni gelukt is.
Dat heeft geen zin, ik besef wel meer en meer dat we eigenlijk goud in onze handen hebben, en genieten van het mama zijn, ook al is het maar van ééntje....
Ergens deep down, blijf ik het wel jammer vinden voor mijn dochter, dat zij ni kan opgroeien met een broer of een zus, dat zij later voor alles alleen blijft zitten als wij er ni meer zijn. Maar langs de andere kant besef ik ook maar al te goed dat het in sommige families met veel broers en/of zussen niet altijd rozegeur en maneschijn is....
En alles heeft zijn voor-en nadelen...
Het zijn hele zware tijden geweest, zowel emotioneel voor mijn Eigen, maar vooral voor onze relatie, ik ben blij dat we er goed zijn doorgekomen als koppel, en dat onze dochter kan opgroeien in een hecht gezinnetje...
Inderdaad ieder moet voor zich uitmaken, hoever je erin wilt gaan, wanneer het genoeg is geweest, zolang je maar terug gelukkig kan zijn met wat je hebt dat is het belangrijkste, alles een plaatske kunnen geven....

Alvast heel veel succes met iedereen die nog volop bezig zijn voor een brusje!!!

Groetjes,
Ilse

Zebratje
Berichten: 16
Lid geworden op: 28 maart 2015, 10:40

Re: Ongewild maar 1 kindje

Bericht door Zebratje » 24 september 2015, 15:43

bedankt iedereen voor de reacties,
miss-sea en ilse ik heb jullie reactie al zoveel keer opnieuw gelezen, blijkbaar doet me dat echt deugd.
ik ben inderdaad ook heel trots al mama te zijn, ik besef nu dat ik ook volwaardig mama ben, ook al heb ik dan maar 1 kindje.
en afscheid nemen van je kinderwens, tja, dat doe je niet op 1 dag he, k neem aan dat dat een proces is van (soms vaak en diep) vallen en dan terug opstaan, en genieten van de goeie dagen dat het niet te zwaar weegt.
mijn zus begint nu aan haar derde kindje (vorige 2 zijn heel vlot gekomen) en ik probeer dat echt los te koppelen van mijn traject, maar het doet me toch nog echt pijn.
nu ja, t klinkt precies allemaal wel heel zwaar wat ik hier neerschrijf, ik heb ook veel plezier met mijn man en mijn dochter, en een fijne job, en fijne vriendinnen, genoeg om afleiding te hebben, maar toch, soms denk ik dat ik er gewoon niet te veel aan mag denken.

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten