Donderdag had ik, op 19 weken en 1 dag, de 20-weken-echo.
Helaas werd gezien dat ons kindje een serieuze lichamelijke afwijking heeft. (in mensentaal: een open buikje, komt ongeveer 10x per jaar voor in Vlaanderen... Er bestaan verschillende vormen, maar wij hebben natuurlijk één van de zwaardere voor...)
De kans dat het een volledig normaal leven zal hebben (als het de geboorte al zou halen) is heel klein.
Zijn al in GHB geweest bij Prof. De Catte, om te weten "hoe erg" het probleem is, maar net als mijn gyn en zijn collega was hij redelijk duidelijk: zwangerschap afbreken is het beste, voor ons kindje en voor ons.
Maar het zo moeilijk, ons verstand weet dat ondertussen wel, maar we hebben hier zo lang naar uitgekeken... We doen niet anders dan wenen, want wat kan je doen?
Het geslacht weten we gelukkig niet, zo blijft er een afstand, want het klinkt misschien cru, maar voor ons zou het nog zwaarder zijn moesten we al weten of we een zoontje of dochtertje zouden krijgen...
Het is gewoon verschrikkelijk, ik leef precies al de hele tijd in een heel slechte droom, maar helaas word ik maar niet wakker...
