Ons vechtertje

Ster_
DVO Lid
DVO Lid
Berichten: 2947
Lid geworden op: 18 juli 2011, 10:53

Re: Ons vechtertje

Bericht door Ster_ » 19 november 2015, 18:28

Oh nessatje sorry! Ik haal normaal in dit topic altijd mijn banner weg en zie nu dat ik dat in mijn laatste bericht vergeten was. Wou je zeker niet kwetsen, was echt puur vergetelheid. Maar alles gaat goed hier! Bedankt!

Meisje, blijf over Mats vertellen echt! Doe het hier als niemand meer luistert. Maar blijf het doen. En blijf zijn mooie foto's koesteren en tonen!

Ik vind het wel heel goed dat jullie naar psycholoog en praatgroep gaan. Ik hoop dat jullie dat een stukje op weg zet. Heb je al iets moeten beslissen ivm je werk? En lukt het voor je man om te werken?

En nee natuurlijk heelt deze wonde nooit. Wat een onzin he dat mensen zoiets zeggen. Zo niet empathisch...

Dikke knuffel en je hoeft me niet te bedanken, tis zoiets kleins.

X

Nessatje
Berichten: 385
Lid geworden op: 5 juni 2011, 20:00

Re: Ons vechtertje

Bericht door Nessatje » 22 november 2015, 20:40

@WeHope: dankjewel voor je berichtje. De natuur kan bikkelhard zijn, geboorte en sterven horen helemaal niet samen te vallen. Die twee zijn zo tegenstrijdig...

@Ster: gekkerdje! Je hoeft je banner toch helemaal niet weg te doen als je hier schrijft. Vind het wel enorm lief dat je daaraan denkt maar het moet niet hoor. Ik gun het je, dat meen ik echt... Ik gun iedereen het hier, iedereen heeft er zo hard voor gevochten en weet wat een kostbare schat zo'n kleintje is. Wil dat zeggen dat ik niet jaloers ben? Neen, helaas...stikjaloers ben ik op iedere zwangere vrouw, op iedere mama die haar kleintje wel in de armen mag houden. Maar geen negatieve jaloersheid, ik zou gewoon zo ontzettend graag ook in jullie schoenen staan... en dat doet pijn. Maar de dagelijkse wereld gooit er je mee rond de oren, nergens ben je 'veilig'. Zelfs thuis voor tv gooien ze de ene na de andere reclame de woonkamer binnen.
En na...dat snijdt als een mes in mijn hart dat reeds gebroken is.
Maaaar...dat betekent niet dat ik niet blij voor je ben. Geniet van je kleintje dicht bij je en ik ben er zeker van dat je ieder moment beseft wat een wonder het is. En dat verwarmt ook mijn hart.
Ik kan gewoon zo vaak denken: ik gun het iedereen en ik wens dit niemand toe maar...nu was het echt eerst eens aan ons!
Trotse mama van ons sterretje Mats* 13-08-2015 - Slaap zacht lief klein ventje xxx

Ster_
DVO Lid
DVO Lid
Berichten: 2947
Lid geworden op: 18 juli 2011, 10:53

Re: Ons vechtertje

Bericht door Ster_ » 25 november 2015, 21:40

Natuurlijk ben jij jaloers! Dat is ook niks om je voor te schamen. En ik gun jullie ook zooooo hard een brusje voor Mats. Ik vind het maar logisch dat ik hier geen banner zet hoor. Zoals je zelf zegt, word je er al genoeg mee rond de oren geslagen.

Ik vind het HEEL mooi van je dat je anderen dit geluk gunt en blij kan zijn voor hen. Wees maar zeker dat ik elke seconde van de dag besef wat voor een wonder het is!

X

Ster_
DVO Lid
DVO Lid
Berichten: 2947
Lid geworden op: 18 juli 2011, 10:53

Re: Ons vechtertje

Bericht door Ster_ » 10 december 2015, 19:11

Nessatje, hoe gaat het? Ik wil jullie veel moed wensen voor de komende weken en hoop dat jullie omgeving begrijpt dat de feestdagen voor jullie nu geen feest zijn. Verder wens ik jullie een beetje warmte te mogen vinden bij elkaar en de vele lichtjes rond jullie heen, waarvan het mooiste natuurlijk Mats is.

X

Nessatje
Berichten: 385
Lid geworden op: 5 juni 2011, 20:00

Re: Ons vechtertje

Bericht door Nessatje » 13 december 2015, 9:33

Dankjewel Ster, vandaag op wereldlichtjesdag zullen vele lichtjes branden voor alle engeltjes hierboven.
De 'feest'dagen maken het verdriet niet bepaald groter maar maken de leegte, het voelen van wat er ontbreekt, nog meer voelbaar. Men moet maar wat nieuwe woorden uitvinden om dit alles te kunnen beschrijven. Want verdrietig klinkt te simpel. Verdrietig ben je als je je pijn doet of als iemand je kwetst. Maar je bent niet gewoon zomaar verdrietig als je je kind verliest... Boos ben je wanneer je je favoriete vaas in stukken laat vallen of wanneer iemand niet naar je wil luisteren. Maar je bent niet gewoon zomaar boos wanneer, zonder reden, datgene wat je het allerdierbaarst is zomaar van je wordt weg gerukt.
Gebroken voel ik me, een stuk van me is weg. Ik ben niet meer dezelfde als voorheen, ik ben mama nu - en niet zomaar één - maar mama van een hele bijzonder engeltje. Maar ik mis - en ook dat woord schiet weer te kort - maar ik mis zo hard alle kleine dingen die ik nu zou moeten kunnen doen met onze schat...

Mama mist je klein ventje van me... xxx
Trotse mama van ons sterretje Mats* 13-08-2015 - Slaap zacht lief klein ventje xxx

Ster_
DVO Lid
DVO Lid
Berichten: 2947
Lid geworden op: 18 juli 2011, 10:53

Re: Ons vechtertje

Bericht door Ster_ » 1 januari 2016, 22:19

Nessatje, hopelijk zijn jullie het jaareinde doorgekomen. Ik ga je geen gelukkig nieuwjaar wensen want dat kan niet. Maar ik wil jullie wel met heel mijn hart wensen dat 2016 terug wat licht mag brengen. Knuffel X

Ilse1204
Berichten: 19
Lid geworden op: 23 januari 2014, 18:08

Re: Ons vechtertje

Bericht door Ilse1204 » 7 januari 2016, 10:57

Dag Nessatje

Het is intussen al wel een tijdje geleden dat ik hier nog iets geschreven heb, maar dat betekent niet dat er ook hier nog steeds regelmatig aan je gedacht wordt. Zeker met de kerstdagen en de jaarwisseling heb ik stilgestaan bij het verdriet en gemis die deze eindejaarsperiode voor jullie ongetwijfeld meebracht. Omdat net met de kerstdagen m'n tweede zoontje in het ziekenhuis opgenomen werd met RSV en een dubbele longontsteking, is het er toen niet van gekomen je even iets te sturen... Het zal meer dan waarschijnlijk geen eenvoudige eindejaarsperiode zijn geweest voor jullie, want het gemis van Mats zal immens groot zijn geweest. Ik hoop dat jullie ergens op één of andere manier, op één of ander moment, toch het gevoel hebben gehad dat hij bij jullie was... al had het zo anders moeten zijn... en dat blijft enorm pijn doen! 2016 zal geen makkelijk jaar zijn... Voor ons bracht 2013 al die 'eerste keren' waar ons eerste zoontje bij had moeten zijn. Voor jullie zal 2016 dat jaar zijn... Hoewel 2013 voor ons ook een nieuwe zwangerschap bracht, blijft het het moeilijkste jaar uit m'n leven, omdat het gemis zo constant aanwezig was, op 'verwachte kantelmomenten', maar ook op zoveel onverwachte momenten... Ik wil je langs deze weg gewoon veel kracht wensen voor dit nieuwe jaar, om samen de moeilijke dagen en momenten te dragen. En, hoewel een tweede kindje Mats nooit kan en zal vervangen, wens ik je van harte een nieuw lichtpuntje toe dit jaar, als je daar zelf terug aan toe bent...

Liefst
Ilse

Nessatje
Berichten: 385
Lid geworden op: 5 juni 2011, 20:00

Re: Ons vechtertje

Bericht door Nessatje » 26 januari 2016, 10:03

Het doet mijn hartje altijd even sneller slaan als ik zie dat er hier een berichtje komt. Al vind ik niet altijd onmiddellijk de kracht en de woorden om te reageren. Een berichtje hier betekent dat er even aan onze kleine jongen gedacht werd. En dat brengt warmte in mijn gebroken moederhart...

De 'feest'dagen waren vreselijk zwaar. We zijn even weggevlucht met de kerstdagen naar zee en dat was nodig.
Maar het nieuwe jaar starten. Het jaar dat het begin van de rest van ons leven zou worden. Het enige jaar afsluiten waarin we Mats dicht bij ons hadden. Dat was heel erg moeilijk. Het leek alsof we een grote stap moesten zetten richting de rest van ons leven zonder Mats. En zo voelde het ook. Terwijl je ergens nog heel hard wil vasthouden aan wat was.

Ook beseffende zoals jij schrijft Ilse, dat het komende jaar een hels jaar wordt. Een jaar vol herbeleven van wat vorig jaar was en beleven van wat nu niet is. Zelfs die eerste maand heeft dat al voor heel wat moeilijke momenten gezorgd. Inderdaad, sommige momenten weet je vooraf dat ze moeilijk worden maar andere overvallen je uit het niets.

Met de start van het nieuwe jaar ben ik ook terug halftijds aan de slag. Het lukt wonderwel redelijk goed. Maar halftijds is wel meer dan genoeg. Zo vlug zo moe en concentratie is nog niet optimaal. Heb de rust echt nog nodig. De druk is niet zo hoog en kan stilletjes aan terug wennen. Wennen en zoeken naar een nieuw plekje. Want niets is nog hetzelfde als voorheen. Wij zijn niet meer dezelfde als voorheen...

Voor altijd mama en papa van Mats!
Trotse mama van ons sterretje Mats* 13-08-2015 - Slaap zacht lief klein ventje xxx

onzester
Berichten: 7
Lid geworden op: 20 januari 2016, 14:40

Re: Ons vechtertje

Bericht door onzester » 29 januari 2016, 20:02

Ik heb hier niet alles gelezen. Maar wel het eerste bericht.
en ik moet zeggen dat ik denk dat het heel hard moest zijn zo een keuzee te maken. Persoonlijk weet ik niet of ik zo een keuze zou kunnen maken.
Hoop echt dat je het een beetje een plaats hebt kunnen geven/kan geven in de toekomst.
Ik zal hier ook denken aan mats de kleine ster
En nog veel sterkte meis

Nessatje
Berichten: 385
Lid geworden op: 5 juni 2011, 20:00

Re: Ons vechtertje

Bericht door Nessatje » 30 januari 2016, 8:15

Onze keuze was geen keuze... We hadden geen keuze. Mats had geen overlevingskans. Dus om misschien beter om toch eerst alles te lezen voor je dit schrijft. Want het gevoel dat je geeft door te schrijven "Ik weet niet of ik het zou kunnen", dat gevoel ga ik zelfs niet proberen omschrijven.
Trotse mama van ons sterretje Mats* 13-08-2015 - Slaap zacht lief klein ventje xxx

onzeker-mevrouwtje
Berichten: 635
Lid geworden op: 8 april 2014, 23:29

Re: Ons vechtertje

Bericht door onzeker-mevrouwtje » 31 januari 2016, 12:18

Ik denk niet dat onzester dit slecht bedoelde!!!
Afbeelding

Afbeelding

Nessatje
Berichten: 385
Lid geworden op: 5 juni 2011, 20:00

Re: Ons vechtertje

Bericht door Nessatje » 31 januari 2016, 14:12

Zeg ik ook niet. Maar mag wel zeggen dat de manier waarop het er staat hard binnenkomt.
Dus dat ze het goed bedoelt, dat weet ik.
Maar aangezien dit over een heel gevoelig onderwerp gaat, misschien eerst alles lezen.
Trotse mama van ons sterretje Mats* 13-08-2015 - Slaap zacht lief klein ventje xxx

onzester
Berichten: 7
Lid geworden op: 20 januari 2016, 14:40

Re: Ons vechtertje

Bericht door onzester » 1 februari 2016, 20:49

Was idd niet slecht bedoeld.

Sorry dat het zo verkeerd binnen gekomen is. Was echt niet de bedoeling.

pralientje
Berichten: 46
Lid geworden op: 3 maart 2015, 14:16

Re: Ons vechtertje

Bericht door pralientje » 13 februari 2016, 0:54

Lieve Nessa,
Ik heb bewust hier niets meer op het forum gepost. Het voelde voor mij niet goed aan. Jij, die 1 week na mij uitgerekend was :cry: .
Toch wil ik vandaag een uitzondering maken want ik wil jou laten weten dat ik jou en Mats niet ben vergeten.
6 maanden geleden... het lijkt als gisteren, zo geliefd en gewenst.
Een hele dikke knuffel!

Nessatje
Berichten: 385
Lid geworden op: 5 juni 2011, 20:00

Re: Ons vechtertje

Bericht door Nessatje » 13 februari 2016, 7:55

Lieve Pralientje,
Dankjewel voor dit berichtje. Dat je aan ons denkt en de moeite neemt dt berichtje te posten is heel bijzonder.
Dat je voor ons niets meer postte, daar word ik stil van. Mensen denken soms dat ze grootse dingen moeten doen voor ons, beseffen dat ze dat niet kunnen en doen dan maar niets met de uitleg, het is zo moeilijk om iets te doen of te zeggen.
Dat jij jouw geluk een stukje opzij schuift voor ons, die je zelfs niet kent, zo een warm gebaar.
En ja, ik zou alles geven om net zoals jij mijn jongen in de armen te kunnen houden. En ja, natuurlijk ben ik jaloers op al wie dat wel kan. Maar geniet, en ik geloof zeker dat je dat doet. Geniet dubbel en denk even aan ons op momenten dat het lastig gaat. Dankjewel en van op afstand een warme knuffel.

Vandaag 6 maanden geleden, hielden we onze jongen in onze armen.
Vandaag 6 maanden geleden, brak ons hart in duizend stukken en stierf een stuk van ons.
Vandaag 6 maanden geleden, hoopte alles in ons dat Mats zijn oogjes toch zou openen.
Vandaag 6 maanden geleden, werd een hele toekomst, een heel leven, ons zo lang gedroomde gezin zomaar van tafel weggeveegd.
Vandaag herbeleven we ieder moment. Vandaag denken we terug aan hoe het vorig jaar was, al zwanger maar ik wist het nog niet. Vandaag beleven we hoe het is. Elke dag vechten, wanhopig het hoofd boven water houden. De moed verliezen. Woede om hoe onrechtvaardig hard de natuur kan zijn. Verscheurd door het gemis van onze jongen, een stuk van ons, ons prachtige wonder. Vreselijk moe, een zee van tranen, elke dag naar adem happen.
De wereld draait verder maar wij...
Vandaag ook mijn verjaardag. Mijn eerste verjaardag als mama...zonder ons zoontje om te knuffelen.
Dit is zo fout... Ik vier niets, hier valt niets te vieren en zo weinig mensen die dit snappen.
Beelden van hoe het had moeten zijn...
Ik kan wel blijven schrijven want nooit klopt wat ik schrijf helemaal met hoe het voelt. Het is nog intenser, nog harder, nog meer verscheurd.
Trotse mama van ons sterretje Mats* 13-08-2015 - Slaap zacht lief klein ventje xxx

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten