erge twijfels...

Plaats reactie
yerini
Berichten: 3
Lid geworden op: 25 april 2015, 18:37

erge twijfels...

Bericht door yerini » 20 maart 2016, 15:45

Hallo iedereen

Ik zit momenteel weer eens in de put...

Mijn man had uit zijn vorige relatie 3 dochters (via ivf) (zijn om de 14d een weekend bij ons). Toen mijn man en ik samen kwamen wilde hij geen kinderen meer. Na lang praten heeft hij toch toegegeven en zijn we behandelingen gestart. Ivf ging niet lukken, dus moesten we meteen starten met icsi. Poging 1.1 en 1.2 resulteerden beide in een biochemische zwangerschap. Bij poging 1.3 kon mijn geluk niet op, ze hadden gezegd dat het niet zo'n goede kwaliteit was, maar dat ze toch wilden terugplaatsen, ik had dus totaal niet verwacht dat het gelukt ging zijn. Maar het was zover, ik was zwanger. Eindelijk kon ik toch alles van het zwanger zijn ervaren en na een droomzwangerschap (zonder enig kwaaltje) kon ik mijn zoontje in mijn armen houden. Mijn man maakte wel meteen duidelijk dat ik nu niet meer moest beginnen over kinderen, dat het voor hem nu echt gedaan was, en op dat moment had ik er dan ook geen probleem mee, ik had wat ik wilde... een pracht van een zoontje om te verwennen.

Ondertussen is ons zoontje 2 jaar geworden. En heb ik al een jaar dat ik verlang naar een broertje of zusje voor ons zoontje, waar hij samen mee kan spelen en lachen. Een broertje of zusje die hij niet enkel eens een weekend ziet en zoveel ouder zijn. Natuurlijk bang om erover te beginnen omdat mijn man gezegd heeft dat hij dit echt niet meer wil, probeerde ik het van mij af te zetten, wat voor een paar maanden lukte, maar dan toch opnieuw in mij boven kwam. In november kregen we een brief waarin we konden kiezen om de zaadcellen die ze ingevroren hadden nog te bewaren of te laten vernietigen. Het papier bleef maar liggen, en ik dacht even dat er nog hoop was. Enkele dagen voor het teruggestuurd moest worden, het papier onder zijn neus gestoken, dat we dringend zouden moeten beslissen. Hij heeft ondertekend dat ze vernietigd mochten worden, met de woorden dat hij nog altijd nieuwe kon laten invriezen mocht het nodig zijn. Mocht ik dan toch nog wat hoop hebben???

Momenteel heb ik opnieuw een heel groot behoefte om erover te beginnen, maar weet totaal niet hoe ik erover moet beginnen. Wachten op het juiste moment... Maar wanneer is dat moment? Het lijkt wel nooit het goede moment te zijn... Ook ben ik momenteel op de ziekenbond thuis, ga ik waarschijnlijk mijn werk kwijt zijn, en nieuw werk moeten zoeken. Is het dan wel het goede moment om zwanger te worden?
Lig momenteel dus weer helemaal in de knoop met mezelf en deze situatie. Weet het gewoon niet meer...

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 12 gasten