Uitgerekend mei - juni 2017

[UnaVida]

Kimley, welkom en een hele dikke proficiat ! Ik hoop dat de echo binnen een dikke 2 weken voor jou alleen maar schitterend nieuws brengt !

Ik ben intussen enorm ongerust. Sinds vandaag is mijn misselijkheid zo goed als voorbij. De voorbije 2 dagen heb ik me echt niet goed gevoeld (zwangerschapskwaaltjes maar ook wat ziekjes denk ik). Gisterenavond gigantische krampen gehad. Ik verwachtte bloed te zien maar was gelukkig niet het geval. Maar deze ochtend opgestaan zonder misselijkheid. Dus nu vrees ik dat de krampen van gisteren de voorbode waren van opnieuw slecht nieuws voor ons .

Ik besef heel goed hoe paniekerig en irrationeel dit klinkt. Maar na al de tegenslagen, kan ik niet meer onbezorgd zijn in een zwangerschap. Binnen een week naar de gynaecoloog. Wat gaan dat nog lange dagen worden ...

[fremo]

Ik vind het niet irrationeel! Het is logisch dat je direct ongerust bent! Maar ik dacht dat dat zolang je niet constant krampen hebt het wel oke zal zijn?

[kimley]

O Unavida ik begrijp dat je dat ongerust maakt. Ik zit ook elke dag nog met schrik hoor. De ene dag voel ik mij ook misselijker dan de andere, of zijn mijn tepels minder gevoelig. Ik heb gehoord dat de symptomen ook niet elke dag even hevig zijn. En ik weet uit ervaring dat het hcg hormoon en ook dus de kwaaltjes bij een miskraam niet onmiddellijk weg zijn. Bij mijn eerste miskraam had ik een geode echo op 6 weken, en op 8 weken bleek dat mijn vruchtje niet veel later dan die 6 weken gestorven was. En toch had ik er geen flauw benul van omdat ik wel de kwaaltjes nog had. Bij de 2e miskraam was er op 6 weken een lege vruchtzak te zien, op 7 weken wel een kloppend hartje maar heel zwak, zelfs niet hoorbaar, enkel zichtbaar. En op 8 weken weer niets meer. Telkens een curettage ondergaan omdat mijn lichaam geen teken vertoonde dat het natuurlijk zou afkomen, en uiteraard wilde ik zo snel mogelijk opnieuw kunnen beginnen.
Dus ik weet eigenlijk niet of je mag afgaan op het al dan niet hebben van de kwaaltjes... Als het een troost mag zijn...
Pas op ik ben zelf zo hoor. Ben altijd opnieuw blij als ik in de loop van de dag toch nog misselijk wordt. Hopelijk zijn je zorgen voor niets. Ik duim alvast mee !

[Leniemienie]

Unavida, ik heb nu 2 goede echo's achter de rug en maak me nog steeds zorgen. Maandag buikgriep gehad en waarschijnlijk vandaag nog steeds krampen ervan maar check toch altijd even op toilet eerst of er geen bruinverlies of bloed te zien is. Die miskramen die draag je helaas gewoon mee. Ik was bij mijn dochter pas geruster als ik haar elke dag kon voelen. Maar je dat duurt nog 10 weken

[Mei]

Denk da een miskraam ni altijd makkelijk te voorspellen is, ik heb eenmaal aan dag krampen, echte pijn! gehad en paar keer messteken precies tussen mijn benen.. dat is dus niet goed... maar vandaag 'goed' nieuws gehad, als mijn baarmoederslijmvlies dik genoeg is volgende cyclus, mag ik mijn embryootje laten terugplaatsen..

Onzewens, hoe is het met je?

[onzewens7374]

Onzewens, hoe is het met je?

Behoorlijk aan het stressen voor morgen. Ik ga sowieso niet meer werken na mijn doktersbezoek, want als het slecht nieuws is, dan zal ik een wrak zijn en bij goed nieuws ben ik waarschijnlijk een Duracell-konijntje.

Momenteel nog erg aan het hopen... Ik heb nog wel symptomen (maar dat zegt dus inderdaad noet zoveel, heb ik begrepen) en ik trek me op aan het feit dat er bij de eerste echo ook alleen een leeg vruchtzakje te zien was, terwijl er wel degelijk een vruchtje blijkt in te zitten.

Ben vooral bang voor de eventuele curettage (en de miserie om dat weer te regelen met het werk) en voor de gevolgen voor de beperkte periode die ik daarna nog heb om zwanger te worden voor mijn 45e (want intussen al ruim 43 gepasseerd).

Ik kan dus heel veel duimen gebruiken morgen! Reken op jullie!

[Mei]

Hier staan beide duimen omhoog!!!! Laat je iets weten? Dikke knuffel!!

[Leniemienie]

Onze wens, ik duim alvast mee voor een goede echo!

[UnaVida]

Succes onzewens ! We duimen hier allemaal superhard voor je !

Mei, ik hoop dat de tp in volgende cyclus voor jullie alleen maar positief nieuws brengt !

[onzewens7374]

Dankjewel voor alle duimen! Helaas heeft het niet geholpen... we hebben deze morgen slecht nieuws gekregen.

We wachten nu af of het vruchtje (dat trouwens al verschrompeld schijnt te zijn) vanzelf afkomt of dat er een curettage nodig is. Volgende week maandag heb ik in elk geval een nieuwe afspraak bij dokter Decleer om te zien hoe mijn waarden evolueren.

Intussen ween ik veel en probeer ik alles psychologisch zo goed mogelijk te verwerken. Ik ben op dit moment vooral kwaad op de wereld omdat het leven zo hard kan zijn en er andere mensen zijn die het zo makkelijk lijken te hebben. Ik voel me nogal alleen vandaag (heb niet zoveel goede vrienden die echt moeite doen om af en toe eens te checken hoe het met me gaat) en ben bang dat ik voor de rest van mijn leven een eenzaam gevoel ga blijven hebben, tenzij ik toch nog eens het geluk heb om zwanger te worden en de volledige 9 maanden te doorlopen.

[kimley]

onzewens ook hier gaan de duimen omhoog! hou ons op de hoogte

[fremo]

Oh onze wens .
Het spijt me zo !

Neem alle tijd voor jezelf nu

[Leniemienie]

Onzewens, heel veel sterkte! Op zo'n moment is het heel normaal dat je je eenzaam voelt en veel weent. Ongeacht hoeveel vrienden je hebt, als ze niet min of meer in dezelfde situatie zitten, kunnen ze het niet begrijpen en reageren ze meestal iets te rationeel tov hetgene wat je nodig hebt. Pas wanneer heel goede vrienden zelf zo'n slechte echo hadden meegemaakt, hebben ze begrepen wat wij toen hebben doorgemaakt en ze hadden toen ook het gevoel dat wij de enige waren die hen begrepen.
Je hebt dus alle recht op je verdriet, boosheid... Het is ook niet zomaar een miskraam, het was een zwangerschap waar je heel veel moeite hebt voor moeten doen, waar je voor gevochten hebt, waar je zólang op gewacht had. Ik heb bij beide miskramen een week thuisgezeten en bij het eerste heb ik denk ik een week geweend en toen als ik terug moest gaan werken me sterk gehouden om s avonds pas weer mijn tranen de vrije loop te laten. Maar op die manier heb ik achteraf gezien mijn miskramen goed kunnen verwerken.
Ik wens je heel veel sterkte en als je terug een icsi poging zou starten, ook heel veel moed!

[UnaVida]

Onzewens, wat vind ik dit verschrikkelijk om te moeten lezen. Ik had zo gehoopt en geduimd voor je. Wat is het oneerlijk dat het zo afloopt.

Zoals Leniemienie zegt, weinig mensen kunnen zich inleven in je verdriet in gevoel van onmacht. Maar dat neemt niet weg dat er toch aan je gedacht wordt. Misschien zijn de mensen gewoon bang om iets te zeggen of te vragen. Ze willen immers niets verkeerds zeggen (dat kreeg ik vaak te horen na mijn 2 miskramen toen ik tegen mijn vriendinnen zei dat ze heus wel vragen mogen stellen).

Probeer hier voor jezelf mee om te gaan. Want zoals Leniemienie zegt, het is niet zomaar een miskraam. Het is het verlies van jullie kindje, jullie wens en beeld van de toekomst. Ik hoop oprecht uit het diepste van mijn hart dat het toch allemaal goed mag komen voor je en met de volgende poging wel die grootste wens in vervulling mag laten gaan.

[Mei]

Onzewens, ik vind het zo erg dit te moeten lezen, ik weet niet goed wat zeggen eilk..

Wat ik je mss wil meegeven is dat ik buiten het gewoon laten afkomen en de curretage ook de optie had om cytotec te nemen, dat zijn 4 vaginale tabletten en die (proberen) ervoor te zorgen dat alles afkomt. Bij mij heeft dat geholpen waardoor ik geen curretage heb moeten ondergaan...

Heel veel sterkte om dit te verwerken! Dikke knuffel!!! X