Uitgerekend januari-februari 2017

[Guofan]

Ah jij bevalt in Nederland of zo? Sorry mijn aardrijkskunde was een onvoldoende
Daar geven ze inderdaad minder snel een epi had ik al gelezen.

Ik moet toegeven dat ik eigenlijk best blij was dat ik een epi had aangevraagd. Was wel in gang gezet mijn bevalling, maar zo'n contractie vond ik na een tijd toch best moeilijk te plaatsen. Had dan natuurlijk ook veel angst die dag, lag ook te bibberen door de medicatie en angst.
Ik ben benieuwd wanneer de 'resterende' dames hier zullen bevallen.

Weet uw man nu al dat het een dochter wordt? Of heb je unisex kleertjes gekregen?

Succes meid! Het einde is nabij!
Geniet nog van uw buik. Echt ik mis die nu al. Zo snel dat die terug weg is! Ik ben nu al bijna 8kg kwijt en kan terug mijn gewone bovenkledij aandoen. Vreemd om dan na al die tijd terug uw gewone kleren aan te doen.
De broeken blijf ik wel nog aandoen...hehe

[Kimmie01]

Mich, het heeft idd nog niet geholpen. Maar heb het gevoel dat het toch nog vanzelf zal komen. De laatste avonden toch wat harde buiken gehad. Het zal op een avond/nacht hopelijk eens doorzetten zeker. Zoniet dan zou ik volgende week woensdagavond binnen moeten om het in gang te zetten. Maar heb dan wel schrik om zolang te wachten want hij werd bij 40 weken wel al geschat rond de 3,750kg. Doe daar nog eens 10 dagen bij en wie weet is hij tegen dan al tegen de 4kg of zelfs meer als de schatting wat fout was Ik moet hem er dan wel nog uitkrijgen dus daar heb ik dan wel wat schrik voor om zolang overtijd te gaan.

In nederland gaat bevallen er idd anders aan toe. Mijn schoonzus is ook van nederland en zij zei dat een bevalling (als alles goed verloopt) daar gewoon dagkliniek is. Bijvoorbeeld 's morgens binnenkomen en tegen de avond naar huis
Als je dan 's avonds bevalt de dag erna naar huis... Je krijgt dan meer hulp aan huis wel maar vind het toch wel veel te snel allemaal.

Bij mij in het ziekenhuis kan er op voorhand niks geregeld worden. Als ik mij ga aanmelden, dan pas wordt gekeken welke type kamers er beschikbaar zijn. Deze week heeft de vroedvrouw gezegd dat het druk is voor de moment. Er zijn veel die overtijd gaan zei ze. Alle bevallingskamers waren bezet toen ik aan de monitor moest gisteren
Ik hoop maar dat ik een kamer apart krijg en niet met 2. Zou dat echt niet zien zitten om er met iemand anders te zitten. Stel dat die dan keiveel bezoek over de vloer krijgt en ik zit daar dan constant bij en moet borstvoeding geven terwijl dat vreemd volk daar zit. Maar denk wel dat ze genoeg kamers hebben op de materniteit, dus we zien wel.

Ik ga bij de bevalling ook zeker een epi vragen als er nog tijd is om het te krijgen natuurlijk. Stel dat ik al te laat ben en geen epi meer kan krijgen (oh help!) dan maar niet maar dan ga ik vragen om in bad te gaan. Als er dan een bad vrij is natuurlijk want niet elke bevallingskamer heeft een bad. De weeën zouden minder pijnlijk zijn in bad en je heb minder kans op inscheuren of een knip heb ik van horen zeggen dus waarom niet en als ik het dan toch puur natuur moet doen...
Bij mijn vorige bevalling had ik wel een epi gevraagd dus kon toen niet in bad. Er was toen wel een bad in de kamer, ik was de enige die die dag bevallen was. Met als gevolg dat er een paar stagiairs zijn mee komen volgen en helpen. Vond ik totaal niet erg, op dat moment kon het mij niks meer schelen

Guofan, hopelijk blijven de kilo's eraf gaan he Ik zal ook wel nog een tijdje mijn zwangerschapsbroeken en kleedjes dragen vrees ik maar dat is niet erg. Zal toch vaak thuis zitten.

[mich75]

Dames, als ik Nederland zou bevallen zou ik het zeker niet in het Frans moeten uitleggen
Ik ga in Luik bevallen en de enige gyn die daar Nederlands spreekt is van Nederland en heeft in Luik gestudeerd en is waarschijnlijk blijven plakken.
Het is 1 van de dichtstbijzijnde ziekenhuizen, het is echt een kraamkliniek en ze hebben ook een prematurenafdeling en naar 't schijnt ook een goed crg. Achteraf gaan we waarschijnlijk ook blijven gaan naar de pediatrie-afdeling, al zal dat ook in het Frans zijn, we zitten liever ineens goed. Als er bij ons in de streek iets ernstig is met een babytje/kindje wordt het toch naar dat ziekenhuis gebracht. Het 5 of 10 min langer rijden maar we zitten daar goed.

Bij zal het rond de 3kg zitten, dus daar ben ik blij om.

Ik ben in totaal 9 kg bijgekomen, maar er kan nog 2-3kg bijkomen door het vocht, maar vocht is niet zo erg. Ik merk wel dat mijn bekken en ribben serieus zijn uitgezet en ik weet niet of die nog terug gaan inkrimpen, gewoon afwachten hé.

Ik ben er ook zeker van dat ik mijn buik ga missen en al die beweging erin. Toen ik dat tegen mijn schoonma zei was dat weer allemaal niet waar want je krijgt er iets veel mooier voor in de plaats. Maar dat staat er toch los van, nooit gedacht dat ik zo van dat buikje zou genieten, alleen daarom al mag het nog eventjes duren.

[mich75]

Guofan, daarstraks vergeten te antwoorden, maar mijn man weet nog steeds niet dat we een dochter krijgen, dus alles unisex. We hebben een hoop meisjeskleding gekregen van de jongste van mijn stiefzus, maar dat ligt apart. De kleinste maten heb ik stiekem gewassen, de grotere maten liggen op zolder.

Hij vindt het ook helemaal niet erg dat hij het niet weet, hij denkt ondertussen dat het een zoon wordt dus zal hij misschien nog verschieten. Maakt niet uit wat het wordt, hij gaat ze toch rot verwennen.

[lieze81]

ik lees even mee..

En ik snap niet hoe jij dat kan volhouden Mich75 om je niet te verspreken... chapeau!
Zelf zou ik dat niet kunnen...

[mich75]

Lieze, dat valt eigenlijk best mee.

Hij wou het van in het begin niet weten en dacht dat hij het snel te weten zou komen omdat ik me zou verspreken of dat hij het via via zou te weten komen omdat ik het verteld had.
Het was dus eigenlijk een spelletje of ik kon zwijgen of niet en ik heb direct besloten om mee te doen. Ik heb wel het voordeel dat ik het hier kwijt kan en ik heb het nog aan 2 vriendinnen verteld die ik zelden zie en die geen contact hebben met mijn man.
Na de eerste echo toen bleek dat het geen twins waren zei hij direct dat het een dochter ging worden. Na de NIPT wist ik dat het een dochter werd, dus sindsdien is het zwijgen.
We hebben ook een "werknaam" dus die wordt meestal gebruikt en als we tegen andere mensen praten is het meestal "het", "de kleine", "ons kleintje", ....
Als we kleertjes zien in de winkel dan ga ik altijd naar de jongens- en meisjeskleren kijken en ik laat van beide geslachten zien wat ik mooi vind.
Ik heb mij al versproken volgens sommige wensen en die denken dat hat een jongetje wordt, dus ik doe het goed

[Kimmie01]

Hallo,

Met wat vertraging, voor degene die het nog niet wisten, ik ben bevallen verleden zaterdag 18/02 van een zoontje Matteo 4kg115gr en 53cm. Ik was toen 40 weken + 5 dagen. Goed stevig bazeke en helemaal verliefd op hem
Ondertussen zijn we thuis sinds dinsdagnamiddag.

Mijn bevallingsverhaal: Donderdagavond zat ik tv te kijken naar Magic mike ik grapte nog tegen een vriendin van amai, straks breekt mijn water of schiet het in gang. En toevallig, ik voelde mijn eerste weeën die avond voor tv
Het was nog heel onregelmatig maar ik herkende het direct. Soms om de 10 minuten en dan terug een half uur tussen. Ik kon niet echt gaan slapen die nacht dus ben beneden in de zetel blijven liggen en gedurende een 3tal uur kwamen de weeën toch om de 10min. Dus had geen oog toe gedaan, soms dommelde ik wel weg maar van zodra er een wee kwam was ik terug wakker. Vrijdagmorgen had ik om 9u15 een afspraak op het verloskwartier om aan de monitor te hangen dus ben er ook heen gegaan. Alles ok met hem en af en toe zag je dus idd pieken. Ik had toen ook 2cm ontsluiting. Omdat de weeën nog onregelmatig waren en dragelijk hadden ze gezegd van naar huis te gaan. Rond de middag ben ik nog naar de acupuncturiste gegaan voor een behandeling en mijn weeën goed in gang te trekken. Toen ik thuis was kwamen de weeën inderdaad vlotter door. Ik ben ook in bad gegaan voor meer dan een uur met de hoop om de ontsluiting te bevorderen. Daarna zijn de weeën regelmatig begonnen, om de 6 minuten en na een paar uur om de 4 à 5 minuten. Ze waren nog op te vangen maar we zijn toch rond 21u naar het verloskwartier vertrokken. Daar heb ik dan nog bijna een uur aan de monitor gehangen en de weeën werden heviger. Ik kon nauwelijks op mijn rug gaan liggen want dat verergerde daardoor. Al recht zittend of staand voorover gebogen ging het best. Toen had ik 4cm ontsluiting. Beetje teleurgesteld want op 12u maar 2cm bij Ik mocht dan toch blijven en kreeg een bevallingskamer. Daar heb ik dan nog wat gezeten en rond middernacht (2 à 3u later) had ik 5cm. Ik kon ze in principe als ik heel goed op mijn ademhaling lette goed wegpuffen. De vroedvrouw kwam om mij een infuus te steken... 3x heeft ze moeten proberen *zucht*
Ik had een gynaecoloog van wacht en ze zei dat ik een epidurale mocht nemen. Ik was aan het twijfelen maar ken mijn eigen, als ik dan nee zeg en het gaat ineens vlugger en kan het dan niet meer uithouden dan ga ik spijt hebben dat ik er geen gevraagd had. Dus heb gezegd dat het ok is en ze belde naar de anesthesist. Niet veel later kwam een jonge vrouw binnen, precies een stagiaire. Ik kreeg toen direct geen goed gevoel. Ze legde uit wat ze ging doen en moest op het randje van het bed rechtop zitten in kleermakerszit en een bolle rug proberen maken. Probeer dat maar eens met zo'n dikke buik, lukte niet goed Ze stak de eerste keer en had direct last. Ze begon dan met die naald te bewegen en draaien en het deed echt zeer. Ik mocht dan niet bewegen, ondertussen kreeg ik nog een hevige wee. Het lukte niet dus ze haalde de naald er terug uit. Ze ging dan iets hoger proberen steken. Ook dat deed lastig en ze vond om met haar eigen woorden te zeggen "het juiste plekje" maar niet. Ondertussen liep het zweet van over mijn rug, ik bibberde helemaal en begon te panikeren dat het niet ging lukken. Ze trok de naald eruit en voelde het bloed zo over mijn rug lopen. Pppff. Dan ging ze haar chef roepen. Ze stond daar direct en zij vroeg of ik op mijn zij kon gaan liggen. Op nog geen 5 minuten stak de epidurale goed... Na een tijdje begon ze te werken... Zalig Toen hebben we een paar uurtje liggen rusten. De gynaecoloog heeft mijn vliezen nog komen breken toen ik 7cm had (zo rond 3u 's nachts), de slijmprop kwam toen ook mee. Na nog een dikke 2u had ik volledige ontsluiting maar ik voelde geen persweeën dus had de vroedvrouw mijn epidurale uit gezet. Dan begon ik de druk te voelen en mocht ik beginnen persen. Na een klein half uurtje was hij er om 6u18 's morgens. Direct op mij gelegd voor een tijdje. Tegenover mijn eerste bevalling heb ik deze keer alles meer beleefd. Van mijn eerste bevalling weet ik niet veel meer eigenlijk. Nu heb ik meer kunnen meevolgen. Heb ze hem zien wegen en meten, hij heeft een tijd bij mij mogen liggen, direct borstvoeding gegeven. Had desondanks dat hij een zware baby is maar een klein scheurtje en dat viel dus heel goed mee. Rond 9u lag ik op de kamer met hem. Net dezelfde kamer als waar ik bijna 3 jaar geleden gelegen van met mijn oudste zoon
Had wel veel bloedverlies en meer last van mijn rug (door die epidurale) en mijn bekken doen ook nog zeer. Ik neem tot op vandaag nog dagelijks pijnstillers.
Enig minpuntje, had maat 50 mee maar die zijn dus net te klein Dus had mijn vriend naar huis gestuurd om een paar 56 pakjes te gaan halen.
Na 3 dagen mocht ik het ziekenhuis verlaten. De nachten in het ziekenhuis waren kort Hier thuis valt het mee. Hij slaapt van voeding tot voeding.
Het is nog wat aanpassen nu met 2 kindjes thuis. Een geluk dat de oudste er heel lief mee is.

[Guofan]

Alez Magic Mike gaat ge nu nooit meer vergeten
Zo te horen nog lang volgehouden zonder epi toch. Chapeau.
Ik had geen keuze en kreeg al ene rond 3 a 4 cm. Doordat ik nog met infusen zat hebben ze dit al in one gedaan.
Hoe gaat het nu met de bv? Ik zit nu op dag 20 en heb wel nog steken als ze net aanligt. Mijn borsten zijn ook zwaarder nu. Zot he hoe het menselijke lichaam zich zo aanpast...
Wel leuk dat je andere zoontje zich goed aanpast. Hij zal er een goede speelkameraad en beste vriend aan overhouden.
Wel zwaar vind ik bv geven. Je kunt niet veel anders doen he rond het huis..

Ik ben al blij als ik mij kan douchen op een dag. En zoveel was dat we opeens hebben! De tetra doeken vliegen erdoor.
Gisteren hadden we een fotoshoot gepland voor de kleine, maar ze komt al donderdag terug. Onze kleine weende constant als ze haar in een pose wou leggen...stress verzekerd.
Ma bon niks aan te doen...
Hoe was het in het ziekenhuis zelf? Druk ook zeker? Veel bezoek gehad? Beetje kunnen rusten?
Geniet er maar van.
Oh en last van de babyblues?

[Kimmie01]

In het ziekenhuis zelf viel het nog mee omdat we bewust minder mensen hebben geïnformeerd over de geboorte van Matteo. We hebben een sms gestuurd naar een paar mensen en daarbij hebben we nog gezegd dat ze voor een bezoek in het ziekenhuis ons op voorhand iets moesten laten weten.
Ik ben 's morgens vroeg bevallen om 6u18 en dacht pas de dag erna gewoon bezoek te ontvangen zodat ik toch de dag van de bevalling kon uitrusten maar ouders en grootouders waren te ongeduldig toen we belden in de namiddag en zijn dus die avond toch geweest. Was wel moe toen hoor en had nog pijn dus ze zijn gelukkig geen uren gebleven. Mijn vriend is ook die avond gewoon naar huis gaan slapen dus de nachten waren zwaar, had pijn en kon met moeite mijn bed uit dus had pijnstillers gevraagd. Heb tot 10 dagen na mijn bevalling dagelijks pijnstillers moeten nemen. Nu sinds 2 dagen geen meer.
Eenmaal thuis kon ik wel deftig slapen.
Was wel een paar keer emotioneel ja, maar tvalt nog mee. De moment toen Noah Matteo voor het eerst vasthield en hij hem knuffelde ben ik echt hard beginnen wenen, van blijheid dan Mijn ogen zagen goed rood en de vroedvrouw kwam toen net binnen

Maandag begint mijn vriend terug voltijds te werken Noah gaat voor het eerst naar school maandag ook. Twordt dus druk volgende week en sta er dus alleen voor. Kraamhulp komt mij wel 3x per week helpen 's morgens vanaf 7u30 voor een paar uurtjes, gelukkig! En de andere 2 dagen kan mijn vriend nog helpen en iets later naar het werk vertrekken. Komt wel goed zeker?

Hoe gaat het bij jou ondertussen guofan? Slaapt ze al wat beter snachts?
Ik heb ook steken hoor als Matteo net aanligt. Zijn zuigkracht is niet te onderschatten Voel dat soms zo trekken tot in mijn schouder. Maar na een minuutje is dat al minder pijnlijk. Het zou niet pijnlijk mogen blijven he, anders hapt ze mss verkeerd aan? Voor de rest verloopt de bv goed. Nog niet afgekolft. Binnen 2 weken ga ik het eens proberen met een handkolf van medela dat ik hier liggen heb, we zien wel. Tkan zijn dat ik 1 ga huren of 1 aanschaf, ben er nog niet aan uit. Nu leg ik hem gewoon aan, zo'n 8 keer ongeveer per dag, soms meer. Hij drinkt bij elke voeding aan beide borsten, een kwartier per borst. Dus een half uur per voeding en dat 8 keer per dag. Dus dat is 4u in totaal ongeveer + ik hou hem dan nog een tijdje recht voor zijn boertje. Soms geeft hij wat melk terug dus bavetjes is hier noodzakelijk of ik mag hem telkens nieuwe kleertjes aandoen.

[Guofan]

Amai jij kunt dat echt zo timen die borstvoeding? Hier slaapt ze overdag weinig moet ik zeggen. Van 14 tot 16 zou ze slapen en ik erbij dan. S nachts slaapt ze bij mij in bed. Ze weigert om in haar wieg of draagmand te liggen. Telkens als we ze erin leggen als ze slaapt komt ze wakker en kon ik herbeginnen met de bv. Dus ik kreeg bijna geen slaap. Nu laten we ze liggen. Ik lig wel met mijn dons tot aan mijn middel en dan bloot voor de rest. Een fijn deken enkel over mijn schouder. Op die manier slaapt ze dan tegen mijn borst
Ik hoop dat dit binnenkort wijzigt want ik lig wel niet zo denderend
Mijn tepels doen pijn doordat ze ook troost zoekt en blijft sabbelen op de borst
. Ze zijn lichtjes rood en prikken. De verpleegster van k&g zei dat het kloven was. Ze heeft wel niet gekeken. Ze raadde aan om een tutje te geven maar ze weigert tot op vandaag om dit aan te nemen. De pink neemt ze wel maar handig is dit niet.
Binnen 2 weken zal ik eens proberen met een flesje afgekolvde melk.
Het is best wel pittig een baby...ook als je bv geeft.
Ze groeit goed dus denk ik wel dat ze goed aanligt.
Als je nog tips hebt voor het slapen enzo, laat maar weten. Inbakeren, waterkruik, t shirt met geur hebben we geprobeerd.
Grtjes

[Kimmie01]

Tis niet dat ik hem stipt na een half uur eraf haal maar hij laat vanzelf los na ongeveer een kwartier en dan leg ik hem aan de andere borst. Als hij in slaap dommelt haal ik hem er ook af en dan is hij wel terug wakker en dan leg ik hem aan de andere.
Wel frustrerend dat ze niet wil slapen in haar wieg Geef je haar een badje 's avonds? De vroedvrouw had mij aangeraden om het telkens 's avonds te geven ipv 's morgens.
Wat ik doe 's avonds is tussen 20 en 21u een warm badje (om de 2 dagen). Dan daarna borstvoeding. 2u later ga ik met hem naar boven. Ik ververs zijn pamper eerst zodat hij wakker is voor de borstvoeding. Ik leg zijn inbakerdoek klaar. Ik zorg ervoor dat ik zelf klaar ben om te gaan slapen. Ik geef borstvoeding nog eens. Tegen dan ligt hij al goed in slaap en dan leg ik hem voorzichtig in zijn inbakerdoek en ik baker hem in. Ik hou hem nog een kleine 5min vast in mijn armen tot hij goed vertrokken is. Dan leg ik hem voorzichtig in bed met een rustig muziekje. Ik dek hem toe. Ik geef geen tutje want gegarandeerd mag ik dan om de 5 min eruit omdat hij het niet kan inhouden.
Soms moet ik dan nog 1x uit bed om hem effe te troosten als hij toch nog halfwakker is maar meestal niet. Hij slaapt dan meestal wel door tot 5u ongeveer voor de volgende voeding. Het moet dus wel stil zijn, klein lichtje op de nachtkast aan dus gedimd licht in de kamer, alles voorzichtig doen... Dat werkt bij mij. Misschien heeft ze bij jou nog teveel prikkels waardoor ze toch steeds wakker wordt?

[mich75]

Vorige week woensdag is ons meisje geboren. Qua tijdspanne is het vlug gegaan, om 3u weeën beginnen voelen, tegen 6u in het ziekenhuis en om 10u45 geboren. Dankzij de epi vond ik het allemaal wel meevallen, maar na 2 dagen is het pas beginnen doordringen dat het allemaal toch niet zo super verlopen is.
Onze meid doet het gelukkig boven alle verwachting heel goed, ze was randje dysmatuur, sterrekijkertje, uiteindelijk met de zuiger moeten komen,kans op hypoglykemie,kans op hypothermie, net niet onder de lamp gemoeten.
Ze is super braaf, wou de eerste nacht al doorslapen, maar mocht niet omdat ze dysmatuur is. Als ze blijft bijkomen zoals ze bezig is en het gele is weggetrokken, mag ik haar waarschijnlijk over een week laten doorslapen, enige probleem is dat ze nu soms al zelf wakker wordt.

Met mij gaat het niet zo super, wat was ik graag enkele dagen langer in het ziekenhuis gebleven, want ik heb toch een serieuze complicatie opgelopen tijdens de bevalling. In het ziekenhuis kreeg ik medicatie, maar ik moest zaterdag naar huis en ik kreeg geen extra medicatie mee. Maandag kon ik niet meer van de pijn en mijn huisarts wou de medicatie niet voorschrijven omdat ik bv geef, ze stond er op dat ik langskwam om mij te onderzoeken en toen ze dat had gedaan kreeg ik direct de medicatie.
Wat ben ik blij, de pijn is al een stuk dragelijker en er zit verbetering in.

Ik ben wel blij dat ons meisje in orde is en ik niet, beter zo dan omgekeerd.

Overdag is ze meestal ingebakerd met een fleece dekentje, zo ligt ze dan in haar wiegje of op de zetel aan het raam om haar geel vlugger te laten verdwijnen. 's Nachts heeft ze een slaapzak op aanraden van de pediater, dit gaat goed tot iets na haar nachtvoeding, dan begint ze te zeuren, ik neem haar bij mij maar ze wil niet drinken en dan vallen we samen in slaap en wordt ze 2u later wakker om te eten. Vannacht ga ik haar inbakeren zoals ik overdag doe en eens zien of het verschil geeft.

[Leniemienie]

Mich, dikke proficiat met je dochtertje!

[Lilyke]

Dag Mich,

een hele dikke proficiat met je dochtertje. Hopelijk met jou zelf ook alles al beter?
Ik kwam af en toe nog eens piepen hoe het ging met mijn 'ancientjes'. Gelukkig van heel wat mensen heel goed nieuws.
Superblij voor jullie. Geniet, geniet, geniet! Ik wens jullie alle geluk toe.

In april is het twee jaar geleden dat mijn vierde en laatste ICSI mislukte. k heb mijn man nog altijd niet overtuigd gekregen van donorzaad. Mocht dat ooit veranderen, of raap ik toch eens ooit de moed bij mekaar om er alleen voor te gaan, ik zal het hier komen uitschreeuwen
Ben 38,5 ondertussen, en die endometriose zal er ook niet beter op worden. Dus veel tijd rest er niet.

Liefs,
Lilyke

[Lilyke]

Oh en proficiat Leniemenie!!!! Wat een leuk nieuws!