Dag Emmy2, een van de redenen bij ons om voor die PGS te gaan was ook om te weten of het nog zin had om verder te blijven proberen, ook gezien mijn leeftijd dan. Ik vond de miskramen zeer zwaar (waren ook redelijk snel na elkaar). En aan de opmerkingen van de dokters had ik ook niet veel. Varieerde van "wat had je anders verwacht op jou leeftijd" tot "pech" en "heeft niks met de leeftijd te maken, gewoon blijven proberen, komt wel goed".
Maar hoe lang blijf je proberen / na hoe veel miskramen is het tijd om er mee te stoppen ? Ik zat daar heel erg mee.
Het feit dat we met de PGS een meer "objectieve" inschatting zouden hebben over hoe het zat met de kwaliteit van mijn eicellen en dus ook onze kansen om nog een zwangerschap tot een goed einde te brengen, vond ik eng, maar ergens ook wel geruststellend.Het zou voor mij makkelijker geweest zijn om het hoofdstuk af te sluiten, dan te blijven proberen en na nog een paar miskramen dan toch te moeten stoppen omdat het (ik) op was.
Ondertussen blijkt dat er wel nog een goede kans is, maar is de eerste poging mislukt. Dus nu zitten we midden in de emotionele rollercoaster van de medisch ondersteunde pogingen met alle daarbijhorende gemengde gevoelens (hoop, angst, stress,... veel stress toch wel
)...
Wat jou andere vragen betreft, bij PGD duurt het inderdaad langer, dacht ik, omdat ze daar op zoek moeten gaan naar specifieke genetische fouten en dat er daar niet altijd een test voor is. PGS is een "standaard" test, dus daarvoor is geen wachttijd. Het genetisch onderzoek in het kader van onze miskramen is wel in Jette gebeurd. Weet niet of we daar tijd mee gewonnen hebben/of dat dit nodig is voor de PGS?
Pgs is ook steeds freeze-all. Wij hadden de resultaten van de PGS pas een 3-tal weken na de pick-up. Daarom ook dat ze geen verse TP kunnen doen. Je weet dan immers nog niet welke de genetische goeie embryo's zijn. En aan de kwaliteit kan je het echt niet afleiden. Wij hadden er eentje van de allerbeste kwaliteit die genetisch dus niet ok bleek te zijn. TP gebeurt dan in een (of meerdere) volgende cyclus(cycli). Wij hebben 2 TP's achter de rug (1 in juli en 1 in augustus) met telkens 1 cryootje (van de 2 goede die we van onze eerste poging hebben overgehouden). Jammer genoeg niet gelukt/geen innesteling gehad. Iets wat ik totaal niet verwacht had, aangezien er bij onze natuurlijke pogingen best wel veel innestelingen zijn geweest. Ik hoop echt dat het deze keer wel mag lukken, want veel pogingen kan ik gezien mijn leeftijd niet meer doen. Hoop ook dat ze er deze keer meer dan eentje willen terugplaatsen. Hebben dan toch iets meer kans. Al begrijp ik dat ze er niet happig op zijn...
En jij, laat jij die laatste cryo ondertussen terugplaatsen ? Kan altijd nog dat dat de goeie is. Heb een vriendin waarbij het gelukt is bij haar allerlaatste poging. Had er haar al bij neergeled dat het niks ging zijn. Ik denk dat je het gewoon niet kan zeggen. Er zijn zo veel verschillende verhalen. Ik hoop het zo voor jou dat het mag lukken.
. Iemand die hier meer ervaring mee heeft ? 
) echt niet goed geweest (diarree, uitslag,...) wat ook niet echt geholpen heeft. Gelukkig was de punctie deze keer minder zwaar. Het resultaat was 2 embyro's waarvan er eentje ook goed was na PGS, maar dat is nog niet terug geplaatst (had er geen goed gevoel bij). Wilde in de plaats daarvan nog eens natuurlijk proberen maar ook dat is geen succes geworden (had nooit gedacht dat het ooit nog zo ver zou komen, maar het gaat er een heel stuk minder onbezonnen aan toe in de slaapkamer dan voor het hele ivf verhaal 
Denk dat het moeilijk te voorspellen is op welke manier het uiteindelijk zal lukken, zeker als er geen reden te vinden is waarom het niet lukt. Succes meid. Ik duim zo hard voor ons allebei!
☺. Geniet er maar van!