LCatteeuw schreef: ↑22 januari 2020, 14:09
Saar95 schreef: ↑22 januari 2020, 13:46
Sara1987 schreef: ↑22 januari 2020, 13:40
Proficiat voor jullie beiden!
Mijn HCG was 14 dagen na de IUI maar 40, maar 5 dagen later stond het op >250. Moeten jullie na een paar dagen een nieuwe bloedtest laten doen om te bepalen of het goed verdubbelt?
Ik vermoed dat ik een 'trage starter' ben, net zoals mijn moeder bij iedere zwangerschap
.
Ik moet nog 5 dagen wachten tot de eerste echo (28/1). Ondertussen wel snipverkouden, dat was natuurlijk te verwachten met dit weer en de zwangerschap
Ik moet binnen 1 week terug voor bloedname (op week 5) en dan op 7 weken eerste echo via hun nog. Hopelijk blijft alles goed lopen. In tussentijd duim ik zeker voor jullie allen! Niet opgeven!!
@VDVM merci!
Weet jij ondertussen al iets meer?
@Saar dikke proficiat!
Ik moet ook volgende week nog eens naar huisarts om te kijken of de waarden mooi stijgen.
1ste echo 10 februari 🥰
@Sara ook voor jou dikke proficiat!
Denk dat waarden op zich niet zo belangrijk zijn. Maar wel het feit dat ze mooi stijgen! Je kunt alvast beginnen aftellen naar de 1 ste echo
Hoe voelen jullie zich?
Het is echt raar. Iedereen klaagt van vermoeidheid maar ik voel me spring levend!Veel energie. Ofwel leef ik op de adrenaline van het positieve nieuws
Direct na de positieve test vroeg er hier ook een collega of ik last had van vermoeidheid. Ikke: neen, helemaal niet. Dat was op een woensdag. De vrijdag daarop ben ik in slaap gevallen op de zetel en ben ik maar net lang genoeg wakker geworden om in mijn bed te kruipen. Sindsdien is de zwangerschapsvermoeidheid echt stevig aanwezig.
Mijn blaas merkt ook al duidelijk dat mijn lichaam zich aan het voorbereiden is op extra afvalverwerking, want ik moet veel meer naar de wc dan vroeger. Vroeger gaan slapen werkt dus ook niet, want dan word ik gewekt door een overvolle blaas. Ik slaap nu 1.5u op de zetel en ga dan naar bed.
Zwangerschapsmisselijkheid hou ik onder controle door ervoor te zorgen dat ik geen honger krijg. Ik eet dus wel wat meer dan anders, en probeer ook altijd crackers of koekjes op zak te hebben.
Ik heb ook wel wat last van krampen, waar ik me eerst zorgen over maakte, maar wat normaal blijkt te zijn. Kennelijk zet een baarmoeder in die eerste zwangerschapsweken ook al flink uit (ook al is de baby nog maar een speldeknopje groot).
Ik probeer er wel van te genieten, maar die eerste echo gaat me hopelijk wat gerust stellen. Ik vind het nu zo moeilijk om me geen zorgen te maken, want je hoort toch van zoveel mensen dat het toch nog mis gaat...