ICSI-clubje

[RomyL]

Bij ons zijn er een deel mensen die op de hoogte zijn. Al merk je na 3,5 in de MMM dat de vragen minder worden. Het contact met een aantal ook. Mijn vriendinnen zitten allemaal met kleine kindjes en ik voel me ook uitgesloten omdat je niet in dezelfde leefwereld zit.
Op mijn werk is mijn rechstreeks verantwoordelijk op de hoogte. Vooral omdat ik wat moet puzzelen voor de echo's en de bloednames. Ik probeer dan zo vroeg mogelijk te gaan en dan 's avonds wat langer te werken. Voor de PU en TP pak ik verlof. Enkel bij de laatste PU had ik last van overstimulatie en ben ik een week ziek thuis geweest.

Wat erg dat "vriendschappen" gewoon weg vallen.
Ik mis wel wat de spontaniteit in mijn agenda tegenwoordig. Bij elke afspraak die ik maak, denk ik "hopelijk kan ze doorgaan" of "wat ga ik vertellen als blijkt dat ik op dat moment voor bloedname, echo, PU of TP moet gaan"
Mij directie is ook op de hoogte maar tot nu nog weinig werkdagen moeten missen. We kunnen t blijkbaar goed mikken op t weekend

Wij zijn onze beste vrienden verloren door het traject. Zij waren enkele maanden voor ons gestart met fertiliteit (zij wel met ik iui en wij direct met icsi). Bij de eerste pick-up en verse tp waren we heel open geweest tegen hen over wat, hoe en wanneer. Deze was echter negatief. Rond ons huwelijk kregen we tp van een cryo maar er was lang onzekerheid of dit zou lukken voor onze huwelijksreis, dus besloten we dit voor onszelf te houden. Ik bleek bij terugkomst zwanger en toen is de vriendschap helemaal fout gelopen. Wij begrijpen dat het zwaar is voor hen (wij 2 kindjes uit pick-up 1, zij geen kindjes en uitbehandeld), maar wat we echt fout hebben gedaan??? Blijkbaar weet de rest van de vriendenkring hierop wel een antwoord ... En dat maakt het pijnlijk voor ons.

We hebben het/hen achter ons gelaten ...

Wauw dat is echt wel een hevig verhaal!
Uiteraard niet fijn voor hen dat hun traject niet kon leiden tot een klein wondertje maar dit is niet jullie schuld.

Ik merk voor mezelf wel dat ik op zwangerschappen of opmerkingen van andere koppels niet telkens hetzelfde reageer. Ik gun iedereen uiteraard hun klein wondertje en wens niemand een fertiliteitstraject toe maar het lijkt alsof ik het van sommigen beter verdraag dan van anderen. Probeer dit uiteraard niet naar hen toe te laten blijken!

[RomyL]

Hey RomyL,

Wij maken er geen geheim van... Bij ons weten de meesten waar we mee bezig zijn omdat wij dat wel makkelijk vinden zo.
Bij tegenslag wil ik dat ook graag delen met onze vrienden dus voor ons ligt de druk dan net minder hoog.
Iedereen gaat er super goed mee om en is heel begripvol als we dan eens niet mee willen of kunnen gaan.
Maar dat zal ook grotendeels aan ons karakter liggen natuurlijk, wij zijn heel open mensen. Uiteraard delen we niet alles aan jan met de pet hé.
Al moet ik wel toegeven dat het me iets lastiger lijkt op je werksituatie. Maar ook daar denk ik dat je best zo open mogelijk kan zijn naar je leidinggevende toe. Als ze niet weten wat je doormaakt kan er ook minder makkelijk begrip voor opgebracht worden.
Wij zijn beiden zelfstandig en ik heb er bewust voor gekozen om tijdelijk wat minder opdrachten aan te nemen zodat ik me steeds kan vrijmaken indien nodig en dat is wel een voordeel.

Ik zie het niet als druk van de buitenwereld. Ik denk dat als je natuurlijk probeert zwanger te worden die druk even groot is. Geen verschil met een fertiliteit traject.. mensen stellen sowieso de kinderwens in vraag bij koppels die al een tijdje samen zijn. Of zie ik dat verkeerd?
Persoonlijk vind ik het wel leuk dat mijn vriendinnen zo hard met me meeleven, dat geeft steun.

Buiten het feit dat de medicatie en het proces op zich uiteraard wel doorweegt vind ik het feit van de controle en weten waar je staat in je cyclus en of je iets kan en mag verwachten eigenlijk ook wel redelijk gemakkelijk.
Als je natuurlijk probeert denk je elke maand na je ovulatie zou het of zou het niet? Was het het juiste moment? Zijn de omstandigheden goed?
Hoe denken jullie daar over?

Mijn directie is op de hoogte en heb me nu voorgenomen om bij volgende afwezigheid het gewoon open aan de collega’s te communiceren. We zien wel hoe het loopt...

Ik vind het feit dat alles gecontroleerd wordt op zich ook wel handig want inderdaad niet de onzekerheid van “was dit nu echt wel het goede moment”... maar het geeft mij tegelijk wel een constante mentale “volheid”. Het lijkt alsof ik op die momenten alleen kan denken aan: “dan is die afspraak”, “dan moet ik daar is zijn.”, “dan zal waarschijnlijk punctie/ terugplaatsing/...” zijn. ‘ Zal de autist in mij zijn die wat moeite heeft met die “plotse” veranderingen in de agenda zeker. Wordt er alvast niet beter op als dokter zegt: “Ik denk woensdag inseminatie/ punctie” en dan wordt die datum nog 2 maal vooruit geschoven omdat mijn lichaam er nog niet helemaal klaar voor was. Blij dat ze niets ondernemen als het moment er niet is natuurlijk maar wat moeite met die veranderingen

[ZonderZorgen]

FVL81 dat is nog eens goed nieuws!
Kijken wat je doet bij het spuitje zetten. Een beetje huid bij elkaar duwen en rustig spuiten. Komt helemaal goed!!!!! Duimpjes draaien!

Het lukt me volledig zelf deze keer!
Piece of cake eigenlijk haha.
Geeft ook wel rust vind ik als je het gewoon zelf kan doen.

Hoe voel jij je? Wanneer kon je bloed laten trekken?

FVL81 mijn bn is voor maandag op dag 11. Mijn broek is te klein en sinds vandaag steken.
Super dat het lukt om jezelf te spuiten.

[ZonderZorgen]

Vandaag tp gehad van cryo. Niet zo'n aangename ervaring maar ik kijk vooruit. Ik heb dinsdag 11/2 pregnyl gespoten. Vandaag 18/2 tp. Dan zou ik maandag al een testje kunnen doen niet? Op 28/2 heb ik eerste bn.

Hoe snel voelden jullie symptomen? Nestelt t cryootje meteen of duurt dat dagen?

Hier heb ik geen ervaring mee. Ik heb altijd mijn bn al afgewacht. Meestal wist ik het wel al of het gelukt was. Ken je lichaam zeker.

[ZonderZorgen]

Bij ons zijn er ook enkele vrienden op de hoogte als ook onze ouders. Als ook onze werkgevers.
Ik kan geen verlof nemen( onderwijs). Dus ik probeer alles zo te plannen dat ik voor of op mijn vrije dag kan gaan. Maar tp zijn in de namiddag en dan krijg ik van mijn directie toestemming.

[RomyL]

Bij ons zijn er ook enkele vrienden op de hoogte als ook onze ouders. Als ook onze werkgevers.
Ik kan geen verlof nemen( onderwijs). Dus ik probeer alles zo te plannen dat ik voor of op mijn vrije dag kan gaan. Maar tp zijn in de namiddag en dan krijg ik van mijn directie toestemming.

Hier ook onderwijs maar ik plaats er eigenlijk steeds een dag ziekte op. Moet ook steeds in de ochtend al in ziekenhuis zijn en meestal pas tegen de middag daar weg. Bij de inseminaties en de terugplaatsing de dag zelf ook wat slapjes dus terug gaan werken vind ik dan niet echt een optie. Bloednames en controles zijn inderdaad altijd voor schooltijd maar dat lukt wel vlot.

[ZonderZorgen]

Bij ons zijn er ook enkele vrienden op de hoogte als ook onze ouders. Als ook onze werkgevers.
Ik kan geen verlof nemen( onderwijs). Dus ik probeer alles zo te plannen dat ik voor of op mijn vrije dag kan gaan. Maar tp zijn in de namiddag en dan krijg ik van mijn directie toestemming.

Hier ook onderwijs maar ik plaats er eigenlijk steeds een dag ziekte op. Moet ook steeds in de ochtend al in ziekenhuis zijn en meestal pas tegen de middag daar weg. Bij de inseminaties en de terugplaatsing de dag zelf ook wat slapjes dus terug gaan werken vind ik dan niet echt een optie. Bloednames en controles zijn inderdaad altijd voor schooltijd maar dat lukt wel vlot.

Ja een begripvolle directie doet veel.
Nu al heel de avond steken. Dit is nieuw nog niet gehad.
Morgen zitten we op de helft nog 5 dagen wachten.

[RomyL]

Ja een begripvolle directie doet veel.
Nu al heel de avond steken. Dit is nieuw nog niet gehad.
Morgen zitten we op de helft nog 5 dagen wachten.

Ik duim dat ze voor iets positief zijn!
Ongelooflijk welke signalen een lichaam allemaal geeft tijdens die dagen wachten!

Ik nu opnieuw ongesteld en heb het idee dat na elke poging die maandstonden toch iets heviger worden. Normaal heb ik altijd een goeie dag spotting en komt daarna alles rustig op gang tot vrij hevig op dag 3 en dan weer minder tot aan dag 5 zo goed als gedaan. Tegenwoordig ga ik van 1 tot 3 binnen de 12 uur en blijven ze wel een paar dagen zo hevig. Dan precies heel plots gedaan maar wel nog een viertal dagen spotting achteraf. Gelukkig geen pijnlijke maandstonden. Enkel de dag voorgaand hevige hoofdpijn en dan de andere dagen enorm moe. (maar dat is volgens mij niet enkel door mijn maandstonden)

[mich75]

FVL81 mijn bn is voor maandag op dag 11. Mijn broek is te klein en sinds vandaag steken.
Super dat het lukt om jezelf te spuiten.

Dat van die broek ken ik

De laatste keer had ik dit op 8 dagen voor bn. Maar ik heb zo lang niet gewacht om zelf te testen, 2 dagen daarna onmiddellijk een duidelijke streep.

[Bloempje08]

Ik zeurderig gevoel in baarmoeder en af en toe wat misselijk gevoel maar dat kan ik zeker ook toeschrijven aan utrogstan (en heb ik ook al gehad bij mislukte poging.) Mijn borsten doe nu minder pijn dan de eerste dagen Het wachten is zo moeilijk! Op dag 2 heb ik wel steekjes gehad dus ik hoop natuurlijk dat dat innesteling was...

Ik heb bloedafname maandag, áls ik vroeger test ten vroegste vrijdag.

[Monikyra]

Ik ben vrijdag al mogen starten met stimulatie.
1e dag gonapeptyl en vanaf dag 2 gonapeptyl 's morgens en puregon 's avonds...
Voor het eerst lukt het me om de spuitjes zelf te zetten haha wat een overwinning en dat voelt wel goed.
Zaterdag bloed en echo...

Ik zet de spuitjes al van dag 1 zelf, maar heb nooit schrik gehad van naalden, ook misschien omdat ik elke maand aan de baxter moet voor mijn ziekte van Crohn, toch al een 10 jaar... Dus ben het redelijk gewoon.. Had net enorm wat geel verlies... Normaal is het altijd wit, van de utro, maar nu echt geel... Begin me al weer zorgen te maken..

Heb geen idee of dat goed of slecht zou kunnen zijn om eerlijk te zijn...
Hoe moeilijk het ook is, probeer er niet teveel stil bij te staan.
Er gebeurt zoveel in je lichaam he, voor hetzelfde geld is dat net een goed teken neen?

Ik heb jammer genoeg ook al genoeg naalden in mijn lichaam gehad en daar heb ik ook geen probleem mee. Het zelf prikken bleek toch iets meer uitdaging maar we zijn erover haha.

Ja inderdaad, het maakt me soms allemaal zot! Alles wat ik voel.. Denk ook dat ik elke keer schijnzwanger ben. Wat dan nog harder aankomt als de gynaecoloog zegt u bent niet zwanger.. Ik hoorde diezelfde zin nu al 6 x ... Khoop zo dat hij eens zegt, Proficiat u bent zwanger.. Maar idd, niet te veel aan denken.. En gewoon afwachten..

Ja idd, we zijn het nu wel al gewoon hé..

[Hope77]

Dag dames

Ik lees hier nog altijd mee en het is nog altijd niet gelukt.
We hebben net onze vijfde ICSI poging achter de rug maar het zou een wonder zijn als alles zou lopen zoals het moet lopen.
Deze poging ben ik gestart met menopur 300 en suprefact neusspray.
Ik heb enkel 1 week moeten spuiten want toen ik vorige week dinsdag mocht langsgaan voor echo waren mijn eicellen al enorm gegroeid en had ik vrijdag al pu.
Wel leuk dat menopur zo goed had aangeslaan maar het probleem was dat mijn bms maar 4,7 was bij pu.
Dus geen verse tp gekregen wat ook weer een opdoffer is.
Net maar eens gebeld en ze zeiden dat er nog 5 in de running waren voor in te vriezen op dag 5.
Nu is het natuurlijk stresserend afwachten of we dag 5 gaan halen want ik heb nog nooit cryo’s gehad van dag5. Ze werden altijd ingevroren op dag 3.<span class="emoji-outer emoji-sizer"><span class="emoji-inner" style="background: url(chrome-extension://immhpnclomdloikkpcefncmfgjbkojmh/emoji-data/sheet_apple_32.png);background-position:14.042303172737954% 18.037602820211514%;background-size:5418.75% 5418.75%" data-codepoints="1f340"></span></span>

Hey Hope77,

Als ik het goed voor heb moet je dan vandaag nog een dagje wachten en krijg je morgen je uitslag?
Naar welk ziekenhuis ga jij?
Ik duim met je mee xxx

Ik ben momenteel ook in behandeling met ICSI 5...
1e dag enkel gonapaptyl geplaatst en vanaf dag 2 's morgens Gonapeptyl en 's avonds Puregon 300 eenheden.
Heeft de vorige keer zeer goed aangeslaan dus ik hoop dat dat deze keer weer het geval is.
Zaterdag bloed en echo dus ergens in de loop van volgende week PU veronderstel ik.
Maar sowieso ook geen verse terugplaatsing en hopen op wat cryo's voor de gentest.

Ze zeiden aan de telefoon dat ze 3 dag5 embryo’s hebben ingevroren vandaag en voor de andere 2 moest ik morgen terugbellen. De vroedvrouw zei dat ze die dan op dag6 zullen invriezen. Ze kon me dus niet zeggen dat die misschien al zijn afgeschreven.
Ik ben in behandeling in Hasselt maar ze werken met labo van Leuven omdat we in Genk geen positieve ervaringen hebben gehad.

Doen ze bij jullie altijd een gentest? En waar zijn jullie in behandeling.

[Hope77]

Goeiemorgen iedereen,

Als ik de verhalen hier lees hebben er velen toch al een serieus traject en heel wat pogingen op zitten. Jammer genoeg.

Ik vroeg mij af of jullie omgeving weet van het fertiliteitsproces?
Momenteel proberen wij het zoveel mogelijk voor onszelf te houden maar dat zorgt vaak voor ongemakkelijke situaties. Als ik bv. "Plots" een dagje ziek ben of je een afspraak moet gaan annuleren.
Ergens wil ik t graag gewoon eerlijk vertellen maar ik ben bang voor extra druk.

Wat is jullie ervaring?

Hey Romy
Bij ons weten buiten de ouders en een goede vriendin niemand dat we in de mmm zitten.
We zijn rond mijn 40ste in de fertiliteit beland omdat we nog een kinderwens hadden en het probleem zich situeerde bij mijn man (eerste kind uit vorig relatie geboren via ICSI)
Omdat we nu al lang de 40 gepasseerd zijn verwacht ook niemand dat we nog aan kinderen zullen beginnen.
Soms krijg je ook heel stomme opmerkingen van collega’s.
Laatst was er een collega zwanger die al 41 is en de roddels begonnen al dat ze toch wel oud is om nog een kindje te krijgen en dat ze toch als in de 60 is als het kind een twintiger is enz enz.
We hebben nog een kinderwens en we willen er zeker nog voor gaan zolang we kunnen.

[FVL81]

Dag dames

Ik lees hier nog altijd mee en het is nog altijd niet gelukt.
We hebben net onze vijfde ICSI poging achter de rug maar het zou een wonder zijn als alles zou lopen zoals het moet lopen.
Deze poging ben ik gestart met menopur 300 en suprefact neusspray.
Ik heb enkel 1 week moeten spuiten want toen ik vorige week dinsdag mocht langsgaan voor echo waren mijn eicellen al enorm gegroeid en had ik vrijdag al pu.
Wel leuk dat menopur zo goed had aangeslaan maar het probleem was dat mijn bms maar 4,7 was bij pu.
Dus geen verse tp gekregen wat ook weer een opdoffer is.
Net maar eens gebeld en ze zeiden dat er nog 5 in de running waren voor in te vriezen op dag 5.
Nu is het natuurlijk stresserend afwachten of we dag 5 gaan halen want ik heb nog nooit cryo’s gehad van dag5. Ze werden altijd ingevroren op dag 3.<span class="emoji-outer emoji-sizer"><span class="emoji-inner" style="background: url(chrome-extension://immhpnclomdloikkpcefncmfgjbkojmh/emoji-data/sheet_apple_32.png);background-position:14.042303172737954% 18.037602820211514%;background-size:5418.75% 5418.75%" data-codepoints="1f340"></span></span>

Hey Hope77,

Als ik het goed voor heb moet je dan vandaag nog een dagje wachten en krijg je morgen je uitslag?
Naar welk ziekenhuis ga jij?
Ik duim met je mee xxx

Ik ben momenteel ook in behandeling met ICSI 5...
1e dag enkel gonapaptyl geplaatst en vanaf dag 2 's morgens Gonapeptyl en 's avonds Puregon 300 eenheden.
Heeft de vorige keer zeer goed aangeslaan dus ik hoop dat dat deze keer weer het geval is.
Zaterdag bloed en echo dus ergens in de loop van volgende week PU veronderstel ik.
Maar sowieso ook geen verse terugplaatsing en hopen op wat cryo's voor de gentest.

Ze zeiden aan de telefoon dat ze 3 dag5 embryo’s hebben ingevroren vandaag en voor de andere 2 moest ik morgen terugbellen. De vroedvrouw zei dat ze die dan op dag6 zullen invriezen. Ze kon me dus niet zeggen dat die misschien al zijn afgeschreven.
Ik ben in behandeling in Hasselt maar ze werken met labo van Leuven omdat we in Genk geen positieve ervaringen hebben gehad.

Doen ze bij jullie altijd een gentest? En waar zijn jullie in behandeling.

Ik ben drager van het BRCA1 gen wat inhoudt dat het risico op hoofdzakelijk borstkanker zeer hoog ligt. Ik heb hiervoor ongeveer 2,5 jaar geleden een preventieve borst reconstructie laten uitvoeren.
Van zodra ik hiervan gerecupereerd was hebben wij beslist om niet natuurlijk te proberen maar wel via PGD - dat is dus eigenlijk ICSI maar na bevruchting van 5 dagen neemt men cellen uit de embryo’s van goede kwaliteit en vriest men de embryo’s in. Op deze cellen wordt dan de gentest gedaan die dan terug ongeveer 3 à 4 weken duurt dus ik sla zeker een cyclus over na elke pick-up.
Kans op erfelijke overdraagbaarheid is 50%.
Aangezien ik deze zomer 38 geworden ben heb ik wel wat minder eicelreserve blijkbaar maar niks ernstig. Jammere is dat ik nooit veel embryo’s in reserve gehad heb... altijd maar 1 embryo of nu de laatste keer 2 maar ja die heeft de ontdooiing niet overleefd dus gewoon pech...
Heel benieuwd hoe het deze keer zal lopen.

Ik voel me niet zo lekker en sta serieus opgeblazen in mijn gezicht vooral. Ik vermoed dat dat ook van de hormonen is hé. Hebben jullie daar ook last van?

[FVL81]

Hey Hope77,

Als ik het goed voor heb moet je dan vandaag nog een dagje wachten en krijg je morgen je uitslag?
Naar welk ziekenhuis ga jij?
Ik duim met je mee xxx

Ik ben momenteel ook in behandeling met ICSI 5...
1e dag enkel gonapaptyl geplaatst en vanaf dag 2 's morgens Gonapeptyl en 's avonds Puregon 300 eenheden.
Heeft de vorige keer zeer goed aangeslaan dus ik hoop dat dat deze keer weer het geval is.
Zaterdag bloed en echo dus ergens in de loop van volgende week PU veronderstel ik.
Maar sowieso ook geen verse terugplaatsing en hopen op wat cryo's voor de gentest.

Ze zeiden aan de telefoon dat ze 3 dag5 embryo’s hebben ingevroren vandaag en voor de andere 2 moest ik morgen terugbellen. De vroedvrouw zei dat ze die dan op dag6 zullen invriezen. Ze kon me dus niet zeggen dat die misschien al zijn afgeschreven.
Ik ben in behandeling in Hasselt maar ze werken met labo van Leuven omdat we in Genk geen positieve ervaringen hebben gehad.

Doen ze bij jullie altijd een gentest? En waar zijn jullie in behandeling.

Ik ben drager van het BRCA1 gen wat inhoudt dat het risico op hoofdzakelijk borstkanker zeer hoog ligt. Ik heb hiervoor ongeveer 2,5 jaar geleden een preventieve borst reconstructie laten uitvoeren.
Van zodra ik hiervan gerecupereerd was hebben wij beslist om niet natuurlijk te proberen maar wel via PGD - dat is dus eigenlijk ICSI maar na bevruchting van 5 dagen neemt men cellen uit de embryo’s van goede kwaliteit en vriest men de embryo’s in. Op deze cellen wordt dan de gentest gedaan die dan terug ongeveer 3 à 4 weken duurt dus ik sla zeker een cyclus over na elke pick-up.
Kans op erfelijke overdraagbaarheid is 50%.
Aangezien ik deze zomer 38 geworden ben heb ik wel wat minder eicelreserve blijkbaar maar niks ernstig. Jammere is dat ik nooit veel embryo’s in reserve gehad heb... altijd maar 1 embryo of nu de laatste keer 2 maar ja die heeft de ontdooiing niet overleefd dus gewoon pech...
Heel benieuwd hoe het deze keer zal lopen.

Ik voel me niet zo lekker en sta serieus opgeblazen in mijn gezicht vooral. Ik vermoed dat dat ook van de hormonen is hé. Hebben jullie daar ook last van?

Ik ben in behandeling in Jette... vergeten zeggen
Ik moet wel zeggen dat ik daar zeer tevreden ben.

Heb je al nieuws?