Zitav schreef: ↑27 mei 2021, 7:57
Jena schreef: ↑27 mei 2021, 7:42
Zitav schreef: ↑27 mei 2021, 7:29
Vandaag nog eens een testje gedaan.. Ik vrees dat het gisteren nog pregnyl zal geweest zijn.. De test deze ochtend helemaal wit. Dan daarna een heel klein lijntje, maar zeker niet donkerder dan gisteren. Ik vrees dat ik de hoop mag opbergen. Ik hoop ook dat ik de les van vroegtesten heb afgeleerd.
Geen oordeel of ieder mag doen wat ie wil, maar ik heb al meer dan een j niet getest. Als ik negatief testte vroeger dan had ik ergens toch een sprankeltje hoop of mijn hcg nog niet hoog genoeg stond, en eigenlijk betwistte ik dan altijd de testen of voelde ik me er verdrietig door. Meeste zekerheid heb je met bloedafname, wie weet
nog heel veel succes!
Ik beschouw dit niet als een oordeel hoor. Ik ben momenteel nog geen enkele keer aan een bloedafname geraakt of het was terug om op te starten in de volgende cyclus. Ik hoop als deze ronde effectief mislukt is, dat ik de volgende keer of keren mij rustiger kan houden.. Alleen is de hoop dat een iui lukt klein geworden in mijn hoofd terwijl ik ook wel weet dat de grootste kansen bij poging 4,5 en 6 liggen. We zien wel.
Dankjewel !
Ik weet niet wie je verteld heeft dat de kansen het grootst zijn bij poging 4 tot 6, maar volgens de statistieken zijn 50% van de vrouwen zwanger na 3 pogingen met KID, na 6 pogingen is dit 60%, dus de kansen nemen echt af.
Ik geef meestal de raad om na 3 negatieve pogingen richting ivf/icsi te gaan. Sommige dames doen dit, voor anderen is dit te snel en willen ze wel die 3 extra pogingen proberen, wat ieder zijn goed recht is.
Vaak wordt door de gyn ook de boot afgehouden omdat er niets mis is en je met donorzaad werkt, dus dat er daar geen probleem is.
Het afgelopen jaar zijn hier al wat dames gepasseerd waarbij het ook niet lukte, de ene is al vlugger overgestapt naar ivf dan de andere en de meesten zijn zwanger met de eerste ivf-poging, niet altijd van de eerste terugplaatsing maar toch vrij snel.
Ik weet dat ze hier (af en toe) ook nog meelezen en misschien kunnen ze hun ervaring delen.
Ik wil ook nog meegeven dat het soms lijkt alsof het nooit gaat lukken, maar het lukt praktisch altijd, alleen duurt het vaak langer dan gedacht en moet je stappen zetten die je nooit dacht te zetten.
Misschien nog overbodige info, maar door hier op het forum te lezen leer je veel bij. Zo zijn er hier dames die al enkele IUI achter de rug hebben en telkens te vroeg hun ms krijgen, maar hier wordt niets aan gedaan. Door de info hier vragen ze dan Utrogestan aan hun gyn, terwijl het zijn job is om op te volgen en te weten dat een patiënte haar luteale fase te kort is en bij sommige is dit inderdaad het probleem en is het raak bij de volgende poging. Maar dit wil ook zeggen dat ze eigenlijk geen echte kansen gekregen hebben bij de eerste pogingen, in zo'n gevallen zou ik dus van arts of centrum veranderen.
Ooit lukt het, alleen weten we spijtig genoeg niet wanneer.