JFB17 schreef: ↑5 januari 2023, 9:07Haha Margootje, ik moet altijd lachen met jouw heerlijke berichten! Ik herken mezelf in jouw berichten! Lakentjes wassen/strijken heb ik destijds ook gedaan (nadien alleen maar wassen wegens tijdsgebrek en de stapel was die gewoon niet bij te houden valt). Zoals je al aangeeft gaat je baby er niet om malen indien de babykamer niet geheel klaar is. Zolang je maar het meest essentiële hebt.
Een normale vaginale bevalling is inderdaad het beste voor jezelf en ik vermoed je baby. Ik heb gelukkig een behulpzame man in huis dus ik heb enorm veel respect voor alle alleenstaande mama’s! Ik zou niet weten hoe ik het allemaal alleen zou moeten doen. Ga je wel familie/vrienden en/of kraamhulp inschakelen? Mispak je niet aan het herstel nadien en durf zeker hulp te aanvaarden. Iedereen heeft ook even tijd voor zichzelf nodig. Ik ben nu wel het type vrouw dat niet alleen maar mama wil zijn maar ook nog gewoon echtgenote, vrouw, werknemer etc.
Hi JFB17 (dat bekt echt wel niet lekker he weet je dat )
Nu ben ik benieuwd hoe jij je herkent in mijn berichtjes wel heel fijn om te horen, dankjewel!
Ja we gaan het zien hoe het in het écht is met de was en de plas. Voorlopig koester ik de wens dat ik mijn mooiste nachtjaponnetjes meeneem naar het moederhuis, een krultang, make up, een camera met statief, keurige baby lakentjes met vlindertjes en broderie, een lieflijk jurkje en bijpassende wollen pastelkleurige babysokjes, zodat ik heel fier toch een mooie foto kan trekken van ons. Het is al wat ik heb, ik heb haar veel minder te bieden dan een doorsnee koppel en wil graag een aandenken met enig decorum zodat ze zich niet te zielig of minder bedeeld voelt later.
Ik ben nog altijd niet begonnen aan kaartjes of doopsuiker, ik kom er niet toe. Maar ik heb me voorgenomen dat ik me niet laat opjagen, desnoods gaan ze een maand te laat de deur uit.
Ik heb inderdaad kraamzorg aangevraagd! En een vroedvrouw die me gaat opvolgen na de bevalling. Heb ook poetshulp aangevraagd voor binnen enkele maanden. Ik ben zo blij dat ik dat gedaan heb, echt de moeite! Hulp vragen of aanvaarden kan ik niet, ik ben daarvoor té gekwetst, en mensen hebben hun eigen leven met hun eigen beslommeringen, maar betalende hulp inschakelen kan ik wel. Inderdaad willen we niet enkel mama zijn, we willen all round gelukkig zijn. Ik wens het je van harte toe JFB17! Jouw Emma is nu een maandje oud al, wawie!
Dat snap ik best Liesje, met zo een flinkerd in jouw buik en dan dat zuur, bweeeuhhh!Liesjeb schreef: ↑10 januari 2023, 10:38Ik lees super graag mee met alle updates maar heb de moed niet meer gevonden om te reageren
Ik ben er dus helemaal klaar mee! Mijn buik is gigantisch, heb elk moment van de dag zuur en reflux, ik kan niet meer slapen en heb dus niks, nul, nada energie over... Dutjes doen tijdens de werkuren lukt anders wel goed Moet nog 2 weken werken en dan gaat m'n bevallingsrust van start, kijk er zo naar uit!
Baby boy doet het verder heel goed, loopt een beetje voor op de curve en zit op P60 volgens de laatste metingen.
We hebben ook nog een pretecho laten maken maar volgens de vroedvrouw zat hij al lekker diep met z'n hoofdje en z'n hand drukte heel z'n wang plat De foto's zijn dus niet optimaal haha
Ik had maar heel eventjes last van slapeloze nachten en het zuur en ik vond dat al ellleeendig, vrèselijk. Alles begint natuurlijk bij een goede nachtrust en uitgeslapen zijn, en als je dat niet kan dan ben je een wrak en dan is al de rest gewoon een BERG waar je tegenop kijkt. Ik heb me al wel bedacht dat wij een mens maken in ons lichaam, terwijl we geacht worden om gewoon verder te doen alsof alles normaal is. Het is frustrerend, heel graag wil je gewoon rusten wanneer je lichaam erom vraagt, eten waar je lichaam om vraagt (zoals diffusiongirl het zegt), de boel de boel laten, andere kinderen even bij naasten onderbrengen, zodat wij ons kunnen focussen op onze hoofdtaak, een gezond boeleke opkweken. Maar het wordt ons niet gegund. Heel jammer. Ik hoop dat je al slaapwandelend toch de meet bereikt van je prenataal bevallingsverlof en je vanaf dan nog lekker kan uitrusten alvorens jullie grote jongen zijn intrede doet! Ben benieuwd wanneer dat zal zijn! Maar ik vind het wel een heel mooi gegeven dat je duidelijk een gezonde brok in je oventje hebt.
Mijn kleintje is écht wel een kleintje, dijbeen steeds op de 5% percentiel merkte ik pas op. De kleinste in een klasje van 20 dus. Ik hoop maar dat het niet aan mij ligt en aan een te kleine baarmoeder of waardeloze moederkoek. Ik ben zelf 1.65 m dus niet echt klein en heb ook geen korte benen, vind het vreemd. Het voordeel is wel dat ik nog heel mobiel ben en eigenlijk nog heel goed slaap. Ik volg prenatale kinesitherapie en daar hebben we geleerd om onze bekkenbodem en bepaalde diep gelegen buikspieren op te spannen bij het draaien, dat heeft me enorm geholpen.
Ben deze week voor het laatst met de fiets naar het werk gegaan, dat ga ik echt niet meer doen, m'n batterij was door de koude ook plat en ik moest op eigen kracht de laatste 5 km doen, het meisje was niet blij met al die stompen die ze kreeg.
Ik gebruik trouwens deze tools om alle metingen uit te zetten:
https://www.babymed.com/top-level-keywo ... ound-tools
Dit omdat de metingen van mijn gyn die percentielen niet geeft maar enkel de "estimated delivery date".
diffusiongirl schreef: ↑10 januari 2023, 12:02maar met 34 weken op de teller lijkt het vrij vanzelfsprekend dat het gewoon zwaar begint te worden op allerlei verschillende vlakken.
Zuur en reflux zijn me voorlopig gelukkig bespaard gebleven, maar ik merk wel dat het moeilijker en moeilijker wordt om mijn "normale" porties die ik at te kunnen eten. Er is gewoon zo weinig plaats! Maar door die zwangerschapsdiabetes heb ik een opgelegd eetschema en ik heb het gevoel dat dat helemaal geen rekening houdt met dat krimpend/samengedrukt maagske. Ik zou zo graag gewoon mogen intuïtief eten: als ik honger heb, iets gezonds eten. Het blijft een struggle voor mij eerlijk gezegd.
Enja voor de rest de usual zeker? Veel opstaan om te plassen 's nachts, ongemak bij draaien in bed, super vol gevoel vooral als de baby dan nog eens heel beweeglijk is. Voorover bukken wordt zeer moeilijk, meer dan 2km wandelen lukt niet meer, veel nood aan dutjes. Ik kan het voorlopig nog goed verdragen, maar ik heb geluk met mijn werk. Ik kies zelf wanneer ik wat doe. Ik kan me niet voorstellen hoe het voor anderen is wiens werkdag voor hen bepaald wordt. Tonnen respect! Hier nog 4 weken werken ik dan stop ik ermee
Hey diffusiongirldiffusiongirl schreef: ↑18 januari 2023, 10:08Hier wordt het echt moeilijk om te blijven werken én voldoende rust te nemen. Het is precies het een of het ander, en gisteren had ik even een kleine inzinking. Het is allemaal snel "te veel", zowel mentaal als fysiek en dan bots ik keihard op die grens en word ik met beide voetjes stevig terug op de grond gezet. Het is dus elke dag een beetje zoeken! Morgen naar de vroedvrouw op controle. Ik heb op maandag een afspraak bij de gynaecologe staan en was wel benieuwd om ons dochter nog eens te zien, maar als alles ok is bij de vroedvrouw ga ik die afspraak afzeggen denk ik. Ik wil niet weten hoe zwaar of groot ze is, want dan kan ik me alleen maar zorgen maken als het niet is zoals ik verwacht/hoop.
Iemand zij me gisteren dat de laatste 6 weken heel lang duren, in de zin van: de meeste dames hebben er dan schoon genoeg van! Dus heel normaal dat het zwaar aanvoelt. Tuurlijk ben je heel dankbaar en blij ook, het één sluit het ander immers niet uit! Inderdaad worden we wat heen en weer geslingerd en botsen we op heel wat grenzen, doordat we praktisch nog zoveel moeten regelen, nog zo hard moeten werken, zoveel emoties kennen, staan voor het onbekende, klaar willen zijn om ons kleintje met open armen en een hart vol liefde te ontvangen. Het is écht wel wat! Hier ook af en toe een inzinking, diepe dalen, frustraties, verdriet, maar ook VOL VERWACHTING
De mijne was op 33 weken alsnog gedraaid, Dittyke, dit was de eerste keer dat zij met het hoofdje neerwaarts lag.Dittyke schreef: ↑12 januari 2023, 20:33En ons meisje blijft hardnekkig in stuit liggen.
De gynaecoloog liet wel verstaan dat ze waarschijnlijk ook niet meer gaat draaien omdat ze al bijna de hele zwangerschap in stuit ligt. Dus hier gaat het wss een geplande keizersnede worden. De kwaaltjes vallen hier nog goed mee. Alleen soms wat vaker opstaan om een bezoekje te brengen aan het toilet . En de buik die de laatste 3 weken precies in eens in gang geschoten is.
Ook hebben we nog wel wat zaken te doen, de kamer is klaar de kleertjes zijn gewassen. Maar voor de rest moeten we eigenlijk nog redelijk veel doen en weinig tijd doordat we hier nog steeds fulltime aan het werken zijn.
Al denk ik er wel over na om mss toch wat vroeger te stoppen dan eerst gedacht. Heb nog verlof van vorig jaar staan dus wss ga ik die in februari allemaal inzetten waardoor ik normaal al vanaf begin februari kan stoppen met werken.
Misschien dat het voor jou ook nog kan, maar gelukkig lijk je er oké mee te zijn dat het een keizersnede wordt. Sowieso zal je in goede handen zijn en het goede aan een geplande ks is dat je dan wéét wanneer het kindje geboren wordt en je je goed kan voorbereiden hé. Denk ik toch (geen ervaring). Mijn buik is ook in gang geschoten de laatste maand Dittyke, alleen is de groei ondertussen precies stilgevallen. Mijn buik is niet gegroeid tegenover vorige week, dat zag ik op mijn wekelijkse "profielfoto". Binnen 1.5 week heb ik weer een echo, ik hoop dat ze nog aan het groeien is en dat ik haar geen pijn doe tijdens mijn activiteiten.
Ik heb net als jij nog verlof staan van vorig jaar, dat ik zal inzetten om nog het één en ander klaar te krijgen... Bij mij is onze kamer zelfs nog niet klaar, ik weet dat het niet belangrijk is, dat het eerder voor mezelf is dan voor haar, maar toch, ik wacht nog op een lattenbodem en een matras, moet in de kamer nog verder behangen, wastafel kitten, poetsen, etc. Ik heb wel een nieuw babybay bedje gekocht! Heb het op de Duitse website van babybay gekocht. Ik zocht eerst tweedehands maar vond het duur blijven, en het is nooit helemààl wat je zoekt en soms is het ver weg, dus een thuislevering was echt handig. En zo heb ik precies wat ik hebben wil. Ik ben voor de maxi gegaan, zodat ze er nog wat langer in kan blijven liggen.
Allez mamaatjes en bijna-mamaatjes
Ik ben blij dat de meesten mij voorgaan, en ik weet waar ik me wat aan kan verwachten, dus kom maar op met die ervaringen, toi toi toi xxx