is onvruchtbaarheid erfelijk?

[Kimzie]

Hey allemaal,

Ik heb ondertussen twee schatten van kinderen. De eerste kwam er met ICSI waarbij we nog steeds niet weten hoe het kwam dat ik niet natuurlijk zwanger geraakte (we hebben er in totaal 3 jaar over gedaan) en de tweede kwam er wel spontaan (en was voor ons een grote verrassing). Veel mensen zeggen ons: 'zie je wel, als je het loslaat, gaat het vanzelf' (oh, wat haat ik dat cliché!), maar ik heb eerder de indruk dat mijn lichaam gevangen zat in steeds dezelfde cirkel: mijn cyclus deed alles wat moest, netjes op tijd, zonder enig probleem en zelfs op de klok (alsof ik mijn pil nog doornam). De zwangerschap heeft heel mijn lichaam hormonaal op zijn kop gezet en het lijkt me dat die shock nodig was om nadien een beetje 'normaler' te gaan doen: heviger bloedverlies, iets minder op de klok en dus ook een natuurlijke zwangerschap.

Nu had ik dit weekend een gesprek met mijn zus. Zij is nu 6 maanden gestopt met haar pil. Ze gaf duidelijk aan dat ze er niet te hard mee bezig is en dat ze voor zichzelf heeft uitgemaakt dat ze niet aan behandelen begint (ze heeft bij mij natuurlijk gezien wat dat teweeg brengt), maar ik weet dat het moeilijk zal worden als er echt een drang naar kinderen komt.
Plots overviel me de angst dat ze hetzelfde zou moeten meemaken als ik, dat ze ook onverklaarbaar onvruchtbaar zou zijn.

Mijn vraag is dus: zijn er hier dames die een zus hebben die evengoed behandelingen moest doorgaan om kinderen te krijgen? Of zou de kans dat er twee zussen in hetzelfde gezin onvruchtbaar zijn heel erg klein zijn?
Ik wil me hier gewoon een beetje geruststellen want de gedachte dat zij zou moeten doorstaan wat ik doorstond, vind ik vreselijk.
Bovendien komt dan ook nog een tweede gedachte in mij op: wat met mijn dochter?

[leisje]

He kimzie, ik denk dat erfelijkheid een rol kan spelen, maar niet moet spelen... Mijn mama was verminderd vruchtbaar en werd 'slechts' zwanger na behandeling met hormonenpilletjes. Ze heeft wel 4 kinderen gekregen, dus zooooo moeilijk ging het ook niet...

Mijn zus is bovengemiddeld vruchtbaar, telkens vanaf eerste maand. Ik heb zelfde aandoening als mijn moeder - pcos - maar in ergere mate denk ik, want bij mij ging het moeilijker...

Je zus, dochter kan dus dezelfde problemen hebben, maar dat moet niet perse.

Specifiek voor mij hoop ik dat mijn dochter(s) niet dezelfde problemen zullen hebben... Anderzijds troost ik me met de gedachte dat de medische wereld ook niet stilstaat, en dat er tegen dan misschien vanalles mogelijk is...

[liezeke]

Kimzie,

Ik ken de onderzoeken hieromtrent niet goed. Denk dat het bij onverklaardbare subfertiliteit ook moeilijk is.

Hier wel een supervruchtbare familie. Mijn moeder werd vaak quasi direct zwanger en één keer zelfs mét spiraaltje.
Mijn zussen werden ook vrij snel zwanger (ongeveer half jaar) en bij ene zus zelfs bij tweed kindje in volle bv periode drie maand na bevalling eerste kindje.

Ik ben dus buitenbeentje al zitten de wisselende stalen vnt ventje er misschien voor iets tss.
Anyway, nu ook voor één tweede spontaan zwanger, de eerste keer in vijf jaar spontaan zwanger...

Liesje

[Engel0405]

Hallo,
Ik heb qua bevallingscenario en lichaam vrijwel de bouw van mijn moederskant... Alleen niet de superpowers qua vruchtbaarheid. Ze zijn allemaal bijna van de eerste keer per accident zwanger geraakt. Ook geen problemen bij de 18 kleinkinderen...

Mijn vaderskant heb ik nooit contact mee gehad, maar recent ontdekte ik op een begrafenis dat 1vd dochters van mijn pa zijn zus blijkbaar ook de hele mmm heeft ondergaan en enkel nog adoptie als uitweg heeft. Het zou ook aan haar liggen. Ik weet nu wel niet of dat toeval is. De statistieken van 1 op 6 gelden alleszins niet binnen mijn familie het is eerder 1 op 20.

Ik zit wel in met het doorgeven aan mijn eigen kind. Toen ik zwanger was van Kersje ontdekte de gyn cyste op haar eierstok. Ik flipte helemaal, maar hij zei toen heel gedecideerd dat mijn probleem niet persé erfelijk hoefde te zijn en dat de wetenschap zo vlug evolueerde dat over 25 jaar alles veel vlotter misschien kon gaan.

Heb me daar wel aan opgetrokken...

[NatSar]

Ik heb ook een héél vruchtbare familie. Mijn oma vertelde wel eens dat het een jaar heeft geduurd voor ze zwanger werd van haar oudste zoon maar ze kreeg daarna nog 4 andere kinderen in 5 jaar dus van onvruchtbaarheid kan je daar zeker niet spreken... Voor zover ik weet ben ik de enige die endometriose heeft ook...
Over m'n zoontje maak ik me minder zorgen omdat hij er gekomen is met zaaddonatie. Het geslacht van baby kennen we nog niet, maar als het een meisje zou blijken hoop ik dat ze gespaard mag blijven van het hele circus!

[Lie_29]

Ik ben er al jaren heilig van overtuigd dat er een erfelijk probleem zit qua fertiliteit in mijn familie. Langs mijn pa's kant dan toch...

Mijn vader zelf is een enig kind, mijn grootvader had 2 zussen die zelf geen kinderen hebben (ok, ene bleef heel haar leven alleen, maar de andere was kleuterjuf en getrouwd op haar 20ste) en de 3 generaties voor mijn grootvader hebben elk maar 1 zoon gekregen en dan nog vaak op latere leeftijd (+35).
In die tijd waarin grote gezinnen schering en inslag waren, hadden al mijn voorvaderen maar 1 kind.
'k Geloof er niks van dat dat een bewuste keuze zou geweest zijn, maar ik kan het hen niet meer gaan vragen natuurlijk.

Mijn broer en zijn (ondertussen helaas ex-) vriendin besloten een jaar of 3 terug ook aan kinderen te beginnen, maar kregen ook af te rekenen met 2 miskramen op 9 weken. Ze raakten wel binnen aanvaardbare tijd zwanger (2x na 8 maand)dat heb ik dan weer niet.

In alle geval, ik voel het aan mijn water dat er daar iets niet juist zit en kan alleen maar hopen dat ik het niet meegegeven heb aan de zoon.

[Sterretje]

hey, mijn mama heeft vlot haar kinderen gekregen, ze kreeg wel een bbz-miskraam bij een 3e zwangerschap.
langs moeders kant wel vaker miskramen gehoord en 1 tante met endometriose, serieuze vleesbomen en toch wel wat troubles om zw te worden. langs vanders kant 1 tante bij wie zw worden niet goed lukte en die uiteindelijk 1 zoon had en blijkbaar ook meerdere miskramen. de andere broers en zussen haalden vlotjes 5-6 kinderen. 1 op 6 zou in onze familie wel kn kloppen. Schoonmoeder voor zover ik weet geen troubles, noch bij broers of zussen, mijn ventje z'n zus heeft wel 2 ICSI kindjes, statistisch gezien hoorde zij ook bij de 1 op 6. 'k geloof wel voor een deel in de erfelijkheid bijvoorbeeld bij miskramen, endometriose, maar niet per sé voor algemene vruchtbaarheidsproblemen, denk dat dit van veel andere factoren nog kan afhangen...zelf had ik dus m'n hele leven PCO, twee zwangerschappen (en bevallingen) dankzij IVF/ICSI. Daarna ben ik 12 kilo afgevallen en blijk ineens een eigen cyclus te hebben + spontane zwangerschap (jammer genoeg miskraam). Zou er dan toch iets van waar zijn dat overgewicht PCO in de hand werkt? volgens mijn gyn wel, maar ook schildklierhormoon kan hierbij een rol spelen, ik wil maar zeggen... gaan we het ooit wel weten?

[Kimzie]

Dank u voor de reactie dames!
Ik denk dat het nog moeilijker moet zijn wanneer je er weet van hebt (of een zwaar vermoeden) dat de vruchtbaarheid niet helemaal je dat is in je familie!

Maar 't is zoals jullie zeggen: binnen 20 jaar staat de wetenschap weer zoveel verder. En bovendien hoeft er inderdaad niks mis te zijn. Ik duim dan maar voor mijn eigen dochter al wat op voorhand

En wat mijn zus betreft: ik mag er gewoon echt niet aan denken dat ze hetzelfde scenario zou moeten doorstaan als ikzelf. Laat ons hopen en duimen dat het bij haar vanzelf gaat!

Maar hier ook: een nichtje (langs mijn moeders kant) die ook onverklaarbaar onvruchtbaar was (behandelingen heeft gehad waar haar relatie op stukliep) en nu spontaan zwanger is.
Mijn grootmoeder heeft wel 4 kinderen, maar het heeft lang geduurd voor haar eerste er was (ze had voordien ook een miskraam). De laatste was dan weer een ongelukje (met condooms). Haar bevallingen waren wel stuk voor stuk horrorverhalen door een gekantelde baarmoeder.
Mijn vader is enig kind maar ik heb er absoluut geen idee van of dat een bewuste keuze was of niet.
't Zou wel eens een idee zijn om zo'n dingen eens te onderzoeken.

[Engel0405]

Kimzie, ik hoop uiteraard dat je zus gespaard blijft van de horror... Maar zij heeft alvast wel een hele lieve en -spijtig genoeg- ervaren steun aan jou!

[Wollow]

Mijn moeder heeft tussen mij en mijn broer ook vijf jaar moeten proberen. In die tijd werd er nog niet zo vaak naar behandelingen gekeken en we zijn ook afkomstig uit een boerendorp dus dat was een beetje uit den boze. Haar gynaecoloog heeft nooit abnormaliteiten gevonden. Bij ons ook onverklaard onvruchtbaar.

Ik geloof wel dat het erfelijk is, en eigenlijk had ik dat graag ook allemaal wat eerder geweten. Wij hebben het binnen de familie altijd wat stil gehouden dat we met behandelingen bezig waren maar iedereen wist wel dat het 'lang duurde'. Nu ik eindelijk zwanger ben kom ik ineens te weten dat bijna al mijn nichten langs mijn vader zijn kant een behandeling hebben gehad. En dat aan mijn moeders kant bij haar zussen en bij mijn nichten en neven daar ook problemen zijn... Nu heb ik zoiets van had ik dat geweten, dan had ik dat wel in Jette kunnen zeggen. Ik altijd maar volhouden dat er bij ons nergens problemen zijn...

Ik hoop dat je zus dit niet moet doormaken, ik wens het trouwens niemand toe. En het is zoals Engel zegt, jij bent een ervaringsdeskundige dat is de beste steun die er is.

[Bjorn en Kim]

Hoihoi,

ik ben hier ook megavruchtbaar maar mijn man is diegene met problemen. Zeer weinig zaadcellen, zwemmen niet en slechte morfologie.

Dit komt deels door spataders die dus erfelijk zijn.

verder is het al meermaals in de pers geweest dat mannelijke onvruchtbaarheid kan worden doorgegeven dacht ik dus de kans zit erin dat mijn twee zonen prijs hebben.

maar het zou me nooit tegengehouden hebben kinderen te maken

[indirah]

Interessant topic!
Ik weet niet in hoeverre en precies welke problemen erfelijk zijn. Hoe langer ik in de mallemolen rondloop hoe minder ik ervan snap... Volgens de medische wetenschap zou ik volkomen normaal gezond en vruchtbaar zijn, maar toch had ik 6IUI en 11 TP in ICSI nodig om zwanger te raken?!
Ik merk wel dat je veel verhalen te horen krijgt als je zelf vertelt hoe moeizaam alles loopt. Opeens blijken er zoveel tantes en collega's een miskraam gehad te hebben! Vaak lijkt alles bij n ander van n leien dakje te gaan, maar dan ken je hun privé niet goed. Lang hebben mensen gedacht dat wij hét perfecte leven leidden, niet wetende dat ik iedere morgen in het ziekenhuis zat.
Kimzie, ik kan me je zorgen voor je zus voorstellen. Maar ik denk dat het altijd een combinatie van vele factoren is. Erfelijkheid maar óók de combinatie met de man én vooral de levensstijl (roken, overgewicht etc) bepalen de vruchtbaarheid. Plus een enorme dosis onverklaarbaar geluk!

[Cimmetje]

kijk, dat laatste wat je aanhaalt, daar denk ik ook heel vaak aan.
Wat als ik nu opzettelijk een heel onvruchtbaar persoon op de wereld heb gezet?
Dan doe ik hem hetzelfde verdriet later ook aan. En naast hem en zijn aanstaande ook opnieuw onszelf.
Ja, ik heb al eens stiekem gedroomd over een super vruchtbare zoon die ons 5 kleinkinderen geeft Dat zou cool zijn hè!

Volgens mij zullen sommige "aandoeningen" best erfbaar zijn. En daarnaast is er altijd nog een grote kans dat 2 zussen per toeval allebei verminderd vruchtbaar zijn: is het niet 1 op 5 koppels die grote moeilijkheden ondervind in Belgie?

Mijn man en ik zijn beiden "gemaakt" van poging 1, maar mijn beide grootmoeders hebben 5 jaar moeten proberen voor ze mijn ouders in mekaar hadden geknutseld, dus ik heb wel een vermoeden dat het wat erfelijk is.

[Kimzie]

Hier eventjes laten weten dat mijn zus ondertussen 17 weken zwanger is! Helemaal vanzelf en zonder enig probleem! Ik heb me dus inderdaad om niks zorgen gemaakt (waarschijnlijk is ze zwanger geraakt een maand nadat ik dit topicje opende).
Toch bedankt voor alle meelevende reacties!