Bedenkingen bij het stoppen met behandelen

Stoppen met behandelen maakt een fundamenteel deel uit van de behandeling. Dat geldt evenzeer voor mensen die een kind hebben en hoopten op nog een twee of derde als voor mensen die niet zwanger zijn geraakt.

• Besef dat het gevoel ‘ik heb alles gedaan wat ik kan of wil doen’ erg persoonlijk en subjectief is. Ook tussen jou en je partner kan daarin een verschil zijn.
• Hou rekening met zowel je wilskracht als je draagkracht bij je keuze om te stoppen of de behandelingen nog verder te zetten. Iets willen en er de draagkracht voor hebben zijn twee verschillende dingen.
• Je mag stoppen als je er geen zin meer in hebt, als je niet achter een bepaalde behandeling kan staan e.d.
• Laat, als je stopt, je kinderwens ook echt los. Beëindig je de behandelingen in de stiekeme hoop dat je toch nog zwanger wordt dan is dat iets anders dan stoppen. Je maakt dan een eind aan de behandelingen maar bent nog niet echt gestopt.
•  Heb je het gevoel hebt dat je je kinderwens wil loslaten, maar ben je bang dat je toch blijft hopen op een zwangerschap, dan kan het helpen om een tijdje anticonceptie te gebruiken. Zo behoud je een gevoel van controle.
• Probeer helder te krijgen wat het voor jullie betekent om zonder kinderen verder te gaan. Kijk ook hoe je dat ziet over twee, vijf of tien jaar. Maak dat beeld zo concreet mogelijk.
• Ga actief op zoek naar een nieuwe invulling van je leven, nu kinderen krijgen niet meer centraal staat.
• Geef ruimte aan het rouwproces. Geen kinderen krijgen heeft, net als wel kinderen krijgen, een impact op je hele leven. Je kan in verschillende fasen van je leven het gemis opnieuw voelen.
• Besef ook dat hoe je rouwt heel persoonlijk is. Jij en je partner kunnen heel anders met verdriet omgaan. Dat wil niet zeggen dat je partner minder (of meer) verdriet heeft dan jij.
• Het kan helpen om de periode van behandelen af te sluiten met een soort ritueel. Je kan bijvoorbeeld een kaartje sturen naar je directe omgeving, bewust afscheid nemen van het fertiliteitscentrum, je medicatie teruggeven.
• Laat je niet door je omgeving aanpraten ‘dat je er nu wel stilletjes aan overheen zou moeten zijn’. Verder leven zonder kinderen is een onzichtbaar verlies. Je verliest een droom, en de impact daarvan wordt zwaar onderschat. Daardoor vinden vrienden en familie vaak redelijk snel dat je er nu wel over heen zou moeten zijn. Je kan hen proberen duidelijk te maken dat er wel degelijk tijd nodig is om hierover te rouwen.
• Heb je het gevoel dat je er niet in slaagt je te verzoenen met het idee van een leven zonder kinderen, dan kan professionele hulp van een therapeut nodig zijn. Een therapeut kan je helpen onderzoeken wat jouw kinderwens precies voor jou betekende en hoe je daar nu anders mee kan omgaan.