Erg vervelend als mensen dat zeggen, maar helemaal als een vriendin van je dat zegt!! Het is idd zo dat mensen die t niet door maken gewoon niet begrijpen wat het met je doet. En vaak is het onwetendheid of een reactie op ongemak. Dat hou ik altijd maar in mn hoofd. Maar niet makkelijk hoor!
Toen mijn zus zwanger was, had ze het constant over zwanger zijn, buren die zwanger waren, en die en die en die. Terwijl wij midden in dit verhaal zaten dus (toen al, maar toen nog zonder IUI). Ik heb toen aangegeven dat ik het van haar heel goed snap, want het is ook logisch dat je daar dan veel mee bezig bent, maar of ze een klein beetje rekening met mij kon houden, ik hoefde al die verhalen van zwangere buren etc niet te horen, deed me teveel zeer en kon ik gewoon even niet trekken. Waarop ik als antwoord kreeg: dan moeten we maar even een poosje minder contact hebben, want mijn leven draait nu hierom :'( Van je eigen zus, dat doet zeer hoor!!!!
Zo egoistisch. En ja, van mij was t misschien ook egoistisch om te zeggen dat ik het lastig vond terwijl ik begrijp dat zij er constant over praat, maar mijn/ons leven draait hierom en daar praten we ook niet constant over. Dus ik weet dat mensen van dichtbij je ook kunnen kwetsen. En juist dan komt het veel harder aan als van iemand die verder weg staat.
Maar twijfel niet aan jezelf meid, je hoeft ook niet te verantwoorden waarom je niet wil adopteren/plegen. Wij zelf willen dat ook niet, zover we er nu over denken. Misschien als we uiteindelijk te horen krijgen dat het zo niet gaat lukken, we er dan anders over denken, maar tot nu toe niet. Dat is een gevoel, die anderen misschien niet begrijpen, als jullie maar weten dat het voor jullie goed is. En daar hoef je ook geen verantwoording voor af te leggen. Bovendien kunnen zij zelf dan ook 'gewoon' pleegkinderen nemen of adopteren ipv zelf zwanger proberen te worden, als zij dat zo'n nobel streven vinden.
En een huisdier is heel wat anders dan een kind!! Onze hond is ons kindje, zo noemen we het en zo voelen we het ook wel een beetje. Maar echt een eigen kindje lijkt me toch heeeeeeeeeeeeeeel anders. En dat hoor ik ook wel van vriendinnen (die hun hondje eerst ook als soort kindje beschouwden). Dus twijfel niet aan jezelf, en ga je niet elke keer verantwoorden, jullie weten zelf wat het beste voor je is en waarom je dingen doet!!
Ik zou wel nog naar haar benoemen dat ze je ermee kwetst als ze zulke dingen zegt, heb ik ook bij mijn zus gedaan. Daar was niet meteen begrip voor, maar later wel. Soms hebben mensen niet eens door hoeveel pijn ze je doen door bepaalde woorden.
Gelukkig zijn er ook mensen die wel precies begrijpen hoe het voelt en wat t met je doet, daarom zijn wij met z'n allen hier.
, echt, dat deed mij ook wat. 
