LisaLaurien schreef: ↑1 januari 1970, 1:00
Hey,
Dankjewel voor je reactie. We hebben vandaag ICSI nr 2 gehad. 20 eicellen, hopelijk houden we er veel van over om terug te plaatsen. Ik heb al elke cyclus andere medicatie moeten nemen.
1e ICSI: 10eicellen bevrucht, 3overleefde de 5dagen.
1e tp enkel utrogestan
2e tp clomid en utrogestan
3e tp clomid utrogestan en pregnyl
Nu voor 4e tp vandaag gestart met Progynova.
Steeds iets nieuws.. nu zouden we ook telkens 2 blastocyten terugplaatsen. Hopelijk zo wat meer kans op innestelingen. Jullie ook zoveel medicatie moeten nemen? En zo veel verschillende? Ik sta nu al 2 weken vol uitslag, wss van de pregnyl. Het neemt toch echt je leven over hé...
Groetes Lisa
Hey Lisa,
Voor de KID's had ik telkens clomid, pregnyl en utro ter ondersteuning.
Ik heb niet zoveel last van deze hormonen, enkel natuurlijk wat zwangerschapssymptomen die het dan weer mentaal lastig maken omdat je telkens die hoop hebt...
Deze maand nog een KID gehad omdat ik niet meer kon opstarten voor ICSI poging... 3 follikels, een paar dagen misselijk geweest en rugpijn gehad (wss door de utro), resultaat opnieuw negatief
Jullie hebben wel veel eicellen. Hopelijk lopen de bevruchtingen goed en hebben jullie er op het einde van de rit toch een aantal over voor de diepvries. Ik duim!!! Laat je nog iets weten?
Nu een rustmaand en bij volgende MS opstarten voor ICSI 2. Deze keer zal het met Elonva, puregon en orgalutran zijn (nog geen ervaring mee...). Eerste poging was met Menopur, maar daar had ik maar een pover resultaat mee qua aantal eicellen. We hadden bij de laatste controle 6 follikels. Bij pick up waren er plots maar 4 meer waarvan 1 rijpe én 1 onrijpe eicel. Toch het geluk gehad dat ze beide konden bevruchten en die verder deelden.
Hopelijk met de nieuwe medicatie een beter resultaat.
Mogen jullie nu vanaf ICSI 2 al 2 blasto's terugplaatsen? Ouder dan 35?
Het neemt inderdaad je leven volledig over, zeker als het lang aansleept.
Ik ben jaloers op de mensen waarvan het gewone dagelijkse leven doorgaat, die dan even (paar maandjes) bezig zijn met zwanger worden, waarvan het vlot lukt en die dan gewoon weer verder kunnen genieten van het leven, de zwangerschap, de kindjes. Bij ons is het alweer 1,5jaar dat alles in teken van een zwangerschap staat en we gewoon maar iedereen rondom ons zien zwanger worden, bevallen en ondertussen zijn sommige al een 2de keer zwanger in die periode
Logisch dat we soms eens de moed verliezen hé.
Maar ik probeer me op te trekken aan positieve dingen en na een slecht dagje de hoop er weer in te krijgen.
Ons dochtertje is natuurlijk ook mooie verstrooiing en sommige zeggen wel: jullie hebben toch al eentje. Maar we willen zo graag een broertje of zusje voor onze meid. We droomden beiden van een gezin met 3 kindjes, maar zullen nu al zo gelukkig zijn als er een 2de komt!
We leven op hoop!!
Veel succes voor jullie en dat het snel mag lukken!