Hoi Undomiele,
Ik herken dat gevoel van bij mijn zoontje: geen tijd/ruimte voor je eigen lichaam en jezelf. Is moeilijk, eh? Dat was waarom ik een haat-liefde verhouding had ook met borstvoeding. Ik denk dat het helpt als je een duidelijk doel voor ogen stelt: wat wil je graag bereiken met borstvoeding? Ik had in mijn hoofd 6 maanden-1 jaar bij mijn zoontje en daar trok ik mij aan op, ik wou toch zeker die 6 maanden halen, de voordelen van borstvoeding voor zowel je kindje als jezelf zijn zo groot dat het de moeite waard is om door te zetten, vind ik persoonlijk.
Uiteindelijk 13,5 maanden gegeven en was toen 4 maanden zwanger en mijn productie was helemaal teruggelopen daardoor, dus eigenlijk daarom gestopt.
Bij mijn dochtertje heb ik daar nu veel minder last van, ze is ook wel een minder intensieve drinker en dat helpt. Ze slaapt ook al een tijdje door `s nachts. (Van 20.30-21u tot 6-7u `s morgens) Ik kolf nooit af, ik geef altijd *live*, en ben ook veel meer ontspannen nu in het geven van borstvoeding omdat ik weet hoe snel het gaat. We zitten al bijna aan 3 maanden, dan aan 6 maanden beginnen met vaste voeding, de nachtvoedingen vallen geleidelijk aan weg, langere tijd tussen de voedingen en voor je het weet geef je nog maar een 3-4 keer bv in 24u en zie je dat als een *bonding time* met je kindje.
Mijn advies zou zijn: niet stoppen, dit is een momentopname. De intensiteit van de bv gaat afnemen binnenkort, je gaat je lichaam meer terug krijgen en meer tijd en ruimte voor jezelf. Het is trouwens veel gemakkelijker een baby te sussen met een boobie dan met een fles.
Hier ook huilen tijdens het veranderen van de kleertjes. Ik praat haar daar door en dat helpt wel. Voor ik begin leg ik uit wat we gaan doen en ik leid haar door het proces *Nu deze arm in de mouw steken, dan de andere, ...* en als ze huilt dan zeg ik ook *Ik begrijp het, je vindt het niet fijn, maar je kleertjes waren vuilen en daarom doen we er nu andere aan, ...* Wacht tot ze groter worden en ze effectief stampen, rollen en BRULLEN als je hen wil verversen en aankleden. Of gewoon weglopen, hihi. Opnieuw geldt dan hetzelfde: hen betrekken bij het proces en wat er gebeurt, helpt om hen te kalmeren en geeft hen het gevoel dat ze betrokken worden in plaats van dat er iets met hen gedaan wordt zonder hun medewerking of toestemming.
Liefs,
Aria
. En ik doe dat precies zoals Aria 
