Vervroegde menopauze & zo onzeker

[Sterrie]

Hey iedereen,

Ik heb de voorbije weken al wat meegelezen op het forum hier omdat we onderzoeken in de MM aan het doen waren, maar nu we echt gaan starten met de behandeling zou ik graag hier mijn verhaal even doen.

Ik ben 28 jaar en mijn man en ik zijn sinds de zomer 2016 aan het proberen om zwanger te geraken van ons eerste kindje. Ik was al een tijdje daarvoor gestopt met de nuvaring en kreeg de eerste maanden regelmatig mijn menstruatie (cyclus van 27 dagen), maar sinds de zomer plots heel onregelmatig (cyclussen tussen 22 en 48 dagen) samen met wat andere klachten. Dankzij een oplettende huisarts bij de gynaecoloog terechtgekomen, die mijn klachten gelukkig serieus nam. Verschillende bloedonderzoeken toonden aan dat mijn FSH te hoog (1x 16 en 1x 18) en mijn AMH (0,31) te laag is voor mijn leeftijd. Diagnose: vervroegde menopauze. Dit wil zeggen dat ik voor mijn 40e in de menopauze zal zijn en dat ik nu al op weg ben daarnaar. Het valt moeilijk te voorspellen hoelang dit proces nog duurt, dit kan 2 jaar zijn of nog 10 jaar... Maar zeker is wel dat ik een verminderde eicelreserve heb voor mijn leeftijd. Het nieuws kwam natuurlijk heel hard aan en meteen spookten er allerlei doembeelden in mijn hoofd over nooit kinderen hebben etc...

'Gelukkig' lijken alle andere factoren wel in orde te zijn: schuimecho toonden open eileiders en het zaad van mijn man is zeer goed. Wij hebben dus wel nog een (verminderde) kans om spontaan zwanger te worden, maar de gynaecoloog wil daar niet op wachten en onnodig (kostbare) tijd verliezen. Daarom starten we binnenkort meteen met IVF. Maar ze zei er ook wel bij dat we moeten afwachten hoe/of ik op de hormonen zal reageren, aangezien mijn FSH hoog is en ik een beperkte eicellenvoorraad heb. Hoop dus echt dat IVF toch zal werken voor mij.

Zijn er nog vrouwen met een gelijkaardige situatie die ervaringen willen delen? Liefst positieve ervaringen natuurlijk, maar andere verhalen zijn zeker ook welkom, ik moet realistisch blijven ook...

En verder vind ik vooral de onzekerheid aan het begin van dit 'avontuur' zo moeilijk. Zal de IVF werken voor mij? Zal ik ooit eigen kinderen hebben? Hoeveel pogingen hebben we daarvoor nodig? Allemaal vraagtekens natuurlijk. Hoe gaan jullie met die vragen om?

Hopelijk vind ik hier op het forum wat steun tijdens de behandelingen, maar daar ben ik wel zeker van eigenlijk
En iedereen succes met komende/gaande behandelingen!

[Kabese]

Eerst en vooral veel succes gewenst met de behandeling!

Wij zijn in juni 2014 aan onze kinderwens begonnen (ben nu 32 jaar). Door mijn endometriose wisten we dat het moeilijk zou worden. In januari 2015 zijn we begonnen met IVF (AMH-waarde was toen +/- 0,6). De eerste poging reageerde ik goed op de medicatie en had ik 8 eicellen, allemaal teruggeplaatst maar geen zwangerschap (wel een miskraam + bbz). De tweede poging reageerde ik niet meer op de medicatie en volgde er geen pick-up. Na onderzoeken bleek mijn AMH-waarde <0,1 (mijn endometriose en de verschillende operaties hadden mijn eicelreserve enorm aangetast). Uiteindelijk werd de medicatie aangepast. De (nieuwe) tweede poging leverde maar 1 eicel op. De derde poging (opnieuw andere medicatie) was voor ons de goede, 2 eicellen laten terugplaatsen en nu 12 weken zwanger van een tweeling.

Het is dus mogelijk om met een lage AMH-waarde zwanger te worden. Hou er wel rekening mee dat het even kan duren voordat ze de juiste medicatie vinden.. Ik heb bij mijn 3 pogingen telkens een ander schema en andere medicatie gekregen, telkens ook met andere resultaten.

Het was een zeer moeilijke periode met heel veel onzekerheid.. Ik had dezelfde vragen als jij maar je kan alleen maar afwachten en hopen dat alles goed loopt. Ik heb heel veel gehad aan het contact met lotgenoten op het forum. Ook heb ik veel gehad aan mijn partner, vond het toch belangrijk om er met hem over te kunnen praten omdat het toch een eenzaam traject is (iedereen leeft wel mee maar er zijn weinigen die het echt begrijpen).

Een lang verhaal maar hopelijk heb je er iets aan! Ik hoop dat het jullie ook mag lukken om zwanger te worden!!

[Sterrie]

Proficiat met je zwangerschap, Kabese, en leuk dat het een tweeling is! Hopelijk verloopt de zwangerschap vlot?

En bedankt voor je reactie. Jouw verhaal geeft me hoop dat het toch kan, ondanks mijn lage AMH-waarde. Maar ik besef dat het inderdaad een lange weg kan worden met trial-and-error en veel onzekerheid... Gelukkig heb ik een hele lieve man waar ik goed mee kan praten. Ook mijn naaste familie en goede vrienden zijn op de hoogte, dus zij steunen mij ook, maar écht snappen zullen ze het waarschijnlijk niet... En ik heb in mijn naaste omgeving niemand die ook aan een IVF-traject bezig is en vind het wel jammer dat ik dus met niemand kan praten die hetzelfde doormaakt. Maar gelukkig is er ook dit forum

Mag ik vragen in welk ziekenhuis jij in behandeling was? Want het is wel goed dat ze steeds andere medicatie probeerden voor een beter resultaat. En jouw eicellen waren dan wel van goede kwaliteit ondanks de lage voorraad? Want ik heb schrik dat ook de kwaliteit van mijn eicellen niet denderend zal zijn aangezien het de 'laatste' zijn...

(Als je dit liever niet hier bespreekt, mag je me gerust ook een pb sturen)

[Kabese]

Ik was in behandeling in het ziekenhuis van Genk. We waren wel van plan om over te stappen naar Jette als deze poging niet gelukt zou zijn.
Heb de indruk dat de kwaliteit van mijn eicellen wel achteruit ging. De eerste poging had ik 10 eicellen - 8 bevruchtingen en 8 eicellen teruggeplaatst. De tweede poging had ik maar 4 eicellen en was er maar ééntje goed genoeg om terug te plaatsen (het was geen topper). De derde poging had ik opeens 15 eicellen (wel een zware stimulatie) en zijn er uiteindelijk 4 overgebleven (2 zijn aan het groeien in mijn buik en 2 zitten nog in de diepvries).

Het is allemaal afhankelijk van persoon tot persoon. Als ik geen endometriose had, was ik waarschijnlijk nog niet zo dicht bij de menopauze, misschien dat daardoor mijn kwaliteit nog wel meevalt. Heb er geen idee van en heb het eigenlijk ook nooit gevraagd aan mijn gyn..

Ik hoop dat ze bij jou snel het juiste medicatieschema vinden en dat je tijdens de behandeling genoeg steun kan vinden bij familie en vrienden!

[Miss8]

Dag Sterrie, staan jullie al wat verder met jullie behandeling? Wij zijn vandaag gestart met onze tweede IUI terwijl mijn amh zeer laag is nl 0,06. Ik weet niet juist wat dit inhoudt en of het zelfs mogelijk is om nog zwanger te geraken maar we doen gewoon verder en kunnen niets anders dan afwachten. Groetjes en super veel succes.

[Sterrie]

Dag Miss8,

Jammer dat jullie ook dit nieuws te horen hebben gekregen, is helemaal niet gemakkelijk om te verwerken he... Maar ik wens jullie alvast heel veel succes en moed met de behandeling!

Ik heb er ondertussen mijn eerste IVF opzitten en ben momenteel pril zwanger! Er is dus zeker hoop! Maar ik zal wat uitgebreider reageren in je topic over laag amh, want daar volgt Nr3 ook mee.

Groetjes,
Sterrie

[Carlijne80]

Lezen dat er nog meer vrouwen in hetzelfde schuitje zitten geeft me toch wel goeie moed. Ik ben 36 en naar aanleiding van een controle omdat mijn menstruatie zo onregelmatig is, is er vastgesteld dat mijn AMH-waarde maar 0,14 is. De gynaecoloog acht de kans op een spontane zwangerschap heel klein en stelde zelf IVF voor. Volgende week hebben mijn man en ik een intake gesprek, maar ik zie er zo tegenop... als die testen en dan telkens weer bang afwachten... ik weet het niet. Het wordt allemaal zo technisch ... We hebben al een dochter van 4 (die er gekomen is na drie miskramen). Soms denk ik dat we gewoon tevreden moeten zijn dat we een gezonde dochter hebben, andere momenten wil ik weer volledig ervoor gaan. Ook psychologisch is het niet makkelijk te horen dat je bijna in de overgang zit. Ik ben pas 36! Ik ben er eventjes nog niet helemaal uit en hoop wat steun te vinden. Nog meer twijfelaars?

[irisbloem]

Hallo Carlijne,

Ik ben er 39, volgende maand 40, en mijn AMH waarde is gelijk aan de jouwe. Mijn gynaecoloog vond dat in mijn situatie IUI mij meer kansen zou bieden dan IVF, terwijl anderen met een lage AMH direct naar IVF worden gestuurd. Er zullen nog wel andere factoren meespelen die deze keuze bepalen zeker maar soms stel ik mij daar ook vragen bij.
Ik heb net mijn eerste IUI achter de rug, negatief, en ben op weg voor de tweede. Na slechte ervaringen met clomid wordt de inseminatie in mijn natuurlijke cyclus gedaan.
Toen ik het nieuws van mijn lage eicelreserve hoorde kwam het ook als een klap en nu probeer ik positief te blijven en elke kans die ik nog krijg zo goed mogelijk te benutten. Het is nog mogelijk om zwanger te worden en hopelijk staat het geluk aan onze zijde.
Ik wens jou in ieder geval het allerbeste!

[Sterrie]

Dag Carlijne, zo jammer dat jij ook te horen heb gekregen dat je vervroegd in de overgang zal komen, dat komt hard aan he! Ik was maar 28... Maar ik heb niet getwijfeld om te starten met IVF, we hebben meteen gekozen om ervoor te gaan. Maar wij hadden nog geen kindjes, dus dat was wel een andere situatie. Eens dat dit kindje er is (ben momenteel 13 weken zwanger), zullen we misschien ook wel twijfelen over een tweede, want het is psychologisch zwaar allemaal, zoals je zegt.

En om je een hart onder de riem te steken: het kan dus nog! Zolang ze nog eitjes kunnen doen groeien, is er een kans, ook al zijn dit nog maar weinig eitjes. Maar een garantie dat het zeker gaat lukken, zal je jammer genoeg nooit hebben en dat maakt het moeilijk he. Ik duim alvast heel hard voor je! En als je nog vragen hebt, stel ze gerust!

[Jasje]

Dag iedereen,

Ik ben nieuw op dit forum maar ben blij de weg er naartoe te hebben gevonden.

Ik ben een alleenstaande mama van 34 met een dochtertje van 4 uit een eerdere relatie.
Ik wil zo graag een tweede kindje maar kreeg 6 maand geleden de melding dat àls ik dit wilde ik geen tijd kon verspillen, mijn amh waarde is 0,06 ... na het verwerken van die klap, een hevige discussie in mijn hoofd en nadien nog eens dezelfde met letterlijk iedereen in mijn omgeving, heb ik uiteindelijk toch besloten om er alleen voor te gaan.

Inmiddels ben ik 4 IUI pogingen en een miskraam verder en kan ik echt een hart onder de riem gebruiken. Mijn omgeving begrijpt niet waarom ik mezelf dit aan doe en waarom ik niet tevreden kan zijn met 1 kind, zeker als alleenstaande.

Heeft iemand van jullie ook zo'n lage amh waarde? Hoe weet ik hoe lang ik nog heb? Welke behandeling krijgen/kregen jullie?

Mijn arts raad ivf af, tot nu toe was het telkens IUI met clomid en pregnyl maar omdat ik telkens maar 1 of 2 eitjes heb, wil hij nu overschakelen naar inspuitingen om mijn eileiders nog meer te stimuleren maar is dat geen aanslag op mijn lijf ? Heb ik dan echt meer kans?

Veel vragen ....
Alvast bedankt voor jullie reacties!

[irisbloem]

Hallo Jasje,

Ik word er binnen enkele weken 40 en er is bij mij vorig jaar vastgesteld dat ik ook een lage eicelreserve heb nl 0,14. Op basis daarvan hadden ze mij bij de start van de fertiliteitsbehandeling ook clomid 50 mg gegeven met als resultaat overstimulatie waardoor de IUI niet door kon gaan wegens te grote kans op meerlingenzwangerschap. Ik hield er ook cystes aan over waarvoor ik dan de pil moest nemen, dan weer stimulatie met 25 mg clomid, vervolgens cyclus afbreken met provera. Ik had er genoeg van, die clomid werkte niet voor mij en ik had last van al die hormoonschommelingen. Toen is er op mijn vraag beslist om te proberen in mijn natuurlijke cyclus te insemineren, dus zonder hormoonstimulatie, en dat is vandaag voor de tweede maal gebeurd enkel een pregnylspuit voor de eisprong beter te kunnen timen. Tegen mij hebben ze ook gezegd dat IVF in mijn situatie minder kansen zou opleveren dan IUI, maar als ik zie hoe ik op een standaarddosis clomid reageer denk ik dat ik wel goed te stimuleren zou zijn. Er zijn trouwens mensen met een lage AMH die via IVF zwanger zijn geraakt en wiens arts hun direct dit traject hadden aanbevolen. Ik begrijp ook niet waarom de ene in onze situatie IUI aanbeveelt en de andere IVF maar iedere vrouw is verschillend en er spelen veel factoren mee. Hoelang we nog hebben kunnen ze ons niet zeggen vandaar dat het ook belangrijk is om elke kans die we nog krijgen optimaal te benutten. Wat ik wel niet begrijp is dat je arts je eileiders nog meer wil stimuleren want voor een IUI is 1 of 2 eitjes genoeg. Ik had er de eerste keer met die clomid 3 of 4 en de IUI ging niet door omdat de kans voor een meerling te groot was.

Alvast veel succes!

[Mariloe]

37 ... En na talloze onderzoeken en insiminaties kreeg ik te horen dat een vervroegde menopauze zich aanbiedt ... Verschillende artikels en forums afgeschuimd ...
Maar we zijn doorgegaan ... Geloven in een zwangerschap ... We hebben ook onze eerste eiceldonatie achter de rug ... Vandaag zou ik resultaat krijgen, na een terugplaatsing van twee eicellen ... Van zeer goede kwaliteit .... Helaas geen goed nieuws ... Waar ging het fout?

[Sterrie]

Dag Mariloe,

Jammer om te horen dat ook jij met vervroegde menopauze te maken krijgt, dat is een zware dobber he... Gaan jullie nu enkel met eiceldonatie verder of is er nog kans met je eigen eicellen? In elk geval, ik duim heel hard dat je toch nog zwanger zal worden! Je bent 37, dus met eiceldonatie zijn er zeker nog kansen!

Waarom het deze keer niet gelukt is, zal niemand je een antwoord kunnen geven vrees ik, ook je dokter niet... Vaak heb je ook een portie geluk nodig... En je hebt al veel onderzoeken gehad schrijf je, dus daar zijn ook geen mogelijkheden meer? Want eventueel kunnen ze ook onderzoeken doen naar je baarmoeder om te zien of daar alles oké is? Zo heb ik voor de start van IVF een hysteroscopie en een endometriumbiopsie gehad, om te zien of de vorm van mijn baarmoeder en mijn baarmoederslijmvlies in orde zijn. En een genetische screening zal jij en je partner ook wel gehad hebben?

Er is op het forum ook een onderwerp over 'eiceldonatie', misschien kan je daar meepraten met vrouwen in een gelijkaardige situatie?

Veel moed nog!
Sterrie

[Lobbes]

Omdat ik toentertijd heel internet heb afgestruind naar succesverhalen wil ik jullie met mijn ervaring wat hoop bieden. Begin 2009 actieve kinderwens half 2011 in de Mallemolen met in eerste instantie 8x IUI, daarna half 2012 overgestapt naar Radboud waar een AMH-waarde van 0,3 uitkwam. Toen was ik 34. We mochten uiteindelijk 2x IVf doen met 300 puregon. 2 x een embryo teruggeplaatst, helaas geen succes en uitbehandeld daar... Daarna een poging gedaan met eiceldonatie, mijn lieve zus bood zich aan, helaas wel een terugplaatsing maar ook geen succes.. Vervolgens besloten onze wens te laten rusten en het een plaatsje proberen te gaan geven dat we met zn tweetjes oud zouden worden. Inmiddels was het feb 2014. In de zomer wilde ik alle babyspullen die wij ooit van mensen hadden gekregen uit huis weg hebben en hebben we die naar de kringloop gebracht... en prompt de maand erop.... spontaan zwanger en een goede zwangerschap gehad. Dus meiden, 2 jaar na de constatering van die lage amh-waarde van 0,3 -die inmiddels nog lager zal zijn geweest- is het niet onmogelijk om in verwachting te raken... ik gun het jullie allen enorm, ik weet zelf hoe moeilijk de periode is waar jullie in zitten...

[irisbloem]

Bedankt Lobbes voor je positief verhaal

Ik ben net 40 geworden en heb een AMH van 0,14. We zijn al anderhalf jaar aan het proberen en weet binnen enkele dagen de uitslag van mijn derde inseminatie. Alhoewel ik nu weer een negatief bericht verwacht heeft jouw verhaal mij toch weer wat hoop gegeven voor de toekomst.