Uitgerekend mei-juni 2016

[NewGirl]

Hey Aria,

Het spijt me te horen van je familie! Maar idd, hun verlies! Gelukkig voor die goede babbels met je man!
Ik hoop dat je je snel beter mag voelen!
Heb je eigenlijk wat hulp van je schoonfamilie? Kunnen zij niet eens even overnemen zodat je er even tussenuit kan?

Een slaapconsulente, dat ken ik niet. Bestaat zoiets in België?
Hier valt hij alleen terug uit zichzelf in slaap als hij mij ziet (ziet dat het oke is zeker?). Dus door de dag zijn het vaak maar slaapjes van 45 minuten. In de draagzak kan ik hem wel 3u aan elkaar laten slapen, maar das natuurlijk niet haalbaar.

Crèche gaat goed. Alleen wat opboksen tegen de misvattingen rond borstvoeding (hvh cc in flesjes, hvh x flesje,...)
Maar is in elke crèche hetzelfde probleem hoor ik van andere.

Op het werk ook alles in orde. Mijn gedachten dwalen wel vaak af naar ons manneke, zoals elke moeder denk ik

En met Tijsje ook alles goed. Elke week nieuwe dingetjes ontdekken. Zo leuk Zo'n schatje!

[Woodstockske]

Hallo Aria, soortgelijk verhaal hier ivm familie. Mijn beide grootouders zijn reeds overleden, net zoals mijn mama die aan kanker is overleden 20 jr geleden. Ik heb mijn vader, tante en nicht uit Lier (ik zal ze zo noemen) een geboortekaartje gestuurd met de geboorte van ons zoontje in mei. Geen reactie! Ik heb een profiel op fb, dus ik dacht, mss hebben ze mijn kaartje niet gekregen, ik stuur het in een pb op fb. Je kan dan zien of ze je bericht hebben ontvangen en gelezen en ja hoor, zowel mijn nicht als tante hebben mijn bericht gelezen. Beide hebben niet geantwoord! Wij zijn nu van plan om ons zoontje in mei 2017 te laten dopen en willen een doopfeestje geven, dusopnieuw stuur ik via fb een bericht met de vraag of ze erbij willen zijn of niet omdat ik de traiteur moet vastleggen. Opnieuw gelezen en niet geantwoord! Nu heb ik zoiets van, kust allemaal mijn kl.... Ik heb mijn best gedaan, nu stopt het hier vr mij en heb hun dat ook gestuurd. Sinds het overlijden van mijn grootouders uit Lier, is er een ruzie ontstaan over het geld en juwelen en sindsdien is alle kontakt verbroken. Ik heb dingen gezegd, net zoals zij! Mijn tante heeft me zelfs eens in een bericht gestuurd dat ze mijn man eens ging zeggen wat voor een slecht mens ik wel ben! Je moet mr durven hé, je eigen familie willen zwart maken bij haar vriend! Bij hun draait alles om geld en mijn tante is ook altijd negatief ingesteld. Ze heeft me zelfs ooit eens vlakaf gezegd "ik kan niet gelukkig zijn vr jou als ik zelf niet gelukkig ben"! Dus je hebt gelijk als je zegt, het is hun verlies, niet het onze! Ik heb mijn plicht gedaan, mij kunnen ze niets verwijten, maar al bij al ben ik er niet rouwig om want zulke negativiteit wil ik niet rond mijn zoontje. Ik wil dat hij gelukkig en happy is, niet steeds slechtgezind en negatief! Jezelf vooral niets verwijten!

Hier zitte wij met een zoontje van bijna 6,5 maand oud. Heeft last van zijn neusje, moet physiomer spuiten omdat hij toch wel wat last heeft van een verstopt neusje, vooral 'snachts heeft hij er veel last van. Vind het vrij sadistisch om te geven. Het 1ne neusgat inspuiten tot het er langs de andere kant uitkomt En kostelijk dat dat is. Ik kom 2 a 3 dagen toe met zo'n busje en dat kost 8€ vr 1!!! Vraag me af hoelang ik dit moet doen? Hij knort als een varkentje en word ook 1 x wakker 'snachts omdat hij een droog mondje heeft en moet drinken/eten. Ik geef al 6,5 maand borstvoeding en ben ook van plan om dit te blijven geven zolang ik kan, ook al moet ik in jauari terug fulltime beginnen te werken. Ik ben nu reeds 7 maand thuis, heb aansluitend ouderschapsverlof genomen en ben hier blij om. Alleen dat terug gaan werken zie ik niet echt zitten omdat ik mijn zoontje 1st 4 maand nr een onthaalmoeder moet doen, was pas plaats op de chreche vanaf mei 2017, en ik mr schrik heb dat hij het heel moeilijk gaat hebben. Hier thuis krijgt hij alle aandacht en liefde die hij nodig heeft wnr het bij de onthaalmoeder toch een heel pak minder zal zijn. Hoe zit het trouwens met het eten bij jullie? Heb jij ook borstvoeding gegeven en eet hij nu gewoon groente en fruitpap? Ons klein ventje eet nog mr 100 gr fruitpap per dag en de rest borstvoeding. Als we geluk hebben eet hij 200 gr fruitpap per dag maar dit is nog mr 1 x gelukt. Net zoals ik hem iets met hele kleine brokjes geef, begint hij te braken. Bij kind en gezin zeggen ze dat hij toch wel groentepap moet eten ipv fruitpap, maar hij heeft al zo'n moeilijke stoelgang dus kinderarts zegt dan weer dat het belangrijker is om fruitpap te geven gedurende een maand zodat hij dit gewoon is en dan pas groentepap bijgeven. Ik probeer ook de borstvoeding al wat af te bouwen vr tegen dat hij nr de onthaalmoeder moet in januari, dwz in de dag geen borstvoeding mr een flesje. Ik gebruik nu nan complete comfort mr ook hier moeten we geluk mee hebben dat hij het helemaal op wil drinken. Soms drinkt hij mr 120 ml en wil hij nog borst, maar ik moet me er dan aan houden van hem niet te geven want anders geraakt hij het nooit gewoon. Ik ben mr bang dat hij te weinig eten binnen gaat krijgen, onder zijn gewicht gaat gaan mr ik weet echt niet hoe ik het hem anders gewoon moet maken. Volhouden zeggen ze en niet toegeven, hij zal wel leren eten. Gemakkelijker gezegd dan gedaan niet waar

Groetjes,
Woodstockske

[undomiele]

Lieve mama's, eerst en vooral wens ik jullie een zalige kerst en een heerlijk 2017 met een klein prutske erbij!
Voor ons was het heerlijk kerst te vieren met ons 6 maand oude mannetje. De laatste zes maanden waren heftig, maar oh zo fijn.

Nu wordt hij al zo groot zeg! Hij zit bijna, grijpt naar de dingen die hij wilt hebben en we krijgen er zoveel liefde van met zijn schattige lachjes. Nu heeft wel een longontsteking, dus dat zijn wel weer even echt slapeloze nachten. Maar dat worden we wel zowat gewoon.

Zijn jullie al aan het denken aan het proces op te starten voor een tweede (of evt derde?) kindje? Wij verlangen er echt al naar! Ook natuurlijk met in het achterhoofd dat we waarschijnlijk weer zo lang moeten wachten (en dus weer een helse periode ingaan)...

Groetjes!

Hopelijk hoor ik nog eens iets van jullie!

[Summerfeeling]

Blij iets van jullie te horen en benieuwd hoe het met de anderen gaat.

Wij zijn toch eerder op de sukkel met ons mannetje. Het is een heerlijk kind en meestal goedgezind, maar zijn gezondheid laat toch te wensen over. Op elk virus reageert hij erg hard: met veel snot en hoesten en meestal braakt hij om de slijmen kwijt te geraken. De kinderarts kan het niet verklaren. We zijn al meer dan drie maand aan het aerosollen of puffen, hij heeft een PH-metrie gehad (om verborgen reflux op te sporen, wat uiteindelijk negatief bleek te zijn), buisjes in zijn oren gekregen, een zweettest (om muco op te sporen), een echo van de blaas en nieren,... De nachten zijn nog steeds niet goed: de meerderheid van de nacht ligt hij bij mij in bed. Ik ben doodop en kijk zo uit naar een goeie nacht en doorslapen. Binnenkort starten we met een deftige slaaptraining en is het gedaan met hem bij mij in bed te pakken.
Ik geef nog borstvoeding, maar wil beginnen afbouwen. De voeding van de voormiddag is al vervangen door groentepap, waarmee we op kerstdag begonnen zijn. Een flesje kunstvoeding krijgt hij nu ook al geregeld bij.
We zijn nog heel hard op zoek naar een ritme. Hij valt nog niet uit zichzelf in slaap thuis (meestal aan de borst of in onze armen) en de slaapjes volgen ook nog geen mooi patroon. De momenten waarop mijn beide kindjes slapen zijn zo zeldzaam .
Enfin, het zijn erg drukke tijden met twee kindjes die maar 20 maand schelen in leeftijd. We kijken al uit naar de lente waarbij de ziektekiemen wat minder talrijk zullen zijn en we hopelijk weer zullen doorslapen. En wat tijd voor mezelf en voor mijn man en ik zou ook wel erg welkom zijn...

Groetjes!

[undomiele]

Blij iets van jullie te horen en benieuwd hoe het met de anderen gaat.

Wij zijn toch eerder op de sukkel met ons mannetje. Het is een heerlijk kind en meestal goedgezind, maar zijn gezondheid laat toch te wensen over. Op elk virus reageert hij erg hard: met veel snot en hoesten en meestal braakt hij om de slijmen kwijt te geraken. De kinderarts kan het niet verklaren. We zijn al meer dan drie maand aan het aerosollen of puffen, hij heeft een PH-metrie gehad (om verborgen reflux op te sporen, wat uiteindelijk negatief bleek te zijn), buisjes in zijn oren gekregen, een zweettest (om muco op te sporen), een echo van de blaas en nieren,... De nachten zijn nog steeds niet goed: de meerderheid van de nacht ligt hij bij mij in bed. Ik ben doodop en kijk zo uit naar een goeie nacht en doorslapen. Binnenkort starten we met een deftige slaaptraining en is het gedaan met hem bij mij in bed te pakken.
Ik geef nog borstvoeding, maar wil beginnen afbouwen. De voeding van de voormiddag is al vervangen door groentepap, waarmee we op kerstdag begonnen zijn. Een flesje kunstvoeding krijgt hij nu ook al geregeld bij.
We zijn nog heel hard op zoek naar een ritme. Hij valt nog niet uit zichzelf in slaap thuis (meestal aan de borst of in onze armen) en de slaapjes volgen ook nog geen mooi patroon. De momenten waarop mijn beide kindjes slapen zijn zo zeldzaam .
Enfin, het zijn erg drukke tijden met twee kindjes die maar 20 maand schelen in leeftijd. We kijken al uit naar de lente waarbij de ziektekiemen wat minder talrijk zullen zijn en we hopelijk weer zullen doorslapen. En wat tijd voor mezelf en voor mijn man en ik zou ook wel erg welkom zijn...

Groetjes!

Oh! Summerfeeling! Wat spijtig dat de horen!
Ik stuur je veel digitale moed, nog even doorzetten!

[Stille genieter]

Dag iedereen,

Héél lang geleden dat ik nog op het forum ben gekomen ...
Ik heb echt de eerste maanden zo op een roze wolk geleefd, dat ik niet teveel herinnerd wilde worden aan alle leed voordien...

Momenteel zorgt de vermoeidheid ervoor dat ik toch weer even kom piepen .

Met ons Lienne gaat het heel goed! We hebben tijdens de zomermaanden wel een moeilijke periode gehad door reflux. We zijn er gelukkig vrij snel achter gekomen dat ze koemelkeiwitallergie heeft en door over te stappen van borstvoeding naar hypoallergene melk, was dit van de ene op de andere moment opgelost.

Sinds eind oktober gaan we hier ook van het ene virus in het andere... RSV is ook al gepasseerd... Maar goed, jullie zullen dat ook voelen .
Wij hebben heel veel geluk dat Lienne goed doorslaapt. Alleen als ze ziek is, lukt dat niet zo goed. Maar we mogen echt niet klagen.

Ik hoop dat het bij jullie ook goed gaat en dat die spruitjes goed groeien!

Ik las in de laatste berichten de wens naar een volgend kindje... Ik moet zeggen dat ik dat al voelde van het moment dat Lienne geboren was . Heel vreemd. Ik was zooo gelukkig met haar en toch voelde ik meteen dat ons gezin nog niet compleet is... Niet dat ik daar dan verdrietig om was of zo he, ik voelde dat gewoon zo.
Nu hebben wij altijd het idee gehad om er toch 2-3 jaar tussen te laten... En mijn man staat momenteel op de rand van een burn-out vrees ik... Dus die geeft duidelijk aan dat hij een tweede kind echt nog niet ziet zitten, en misschien wel nooit...
En hoewel ik zelf goed weet dat een tweede kindje nu nog te snel is, verlangt mijn lichaam daar wel naar... Raar he?
Zijn dat de hormonen die nog opspelen?

Ik moet ook toegeven dat ik - hoewel ik in gewicht al na 2 maanden nog maar 1kg meer woog dan voor m'n zwangerschap - nu pas (bijna 9 maanden later) kan zeggen dat ik zo goed als m'n lichaam terug heb zoals ervoor... Behalve stevige borsten , dat zijn toch al vrij slappe theezakjes geworden
En dan word ik benieuwd: hoe is dat bij jullie gegaan? Zijn de kilo's eraf geraakt? Merken jullie ook een vermindering in spieren?

[NewGirl]

Lang geleden! Hoe is het met iedereen??

@ Stille genieter: Ik had dit gevoel van "gezinnetje is nog niet compleet" ook meteen hoor!
En heb dat nog steeds
Maar ik geef nog bv en heb mijn regels nog niet dus het zal nog wel een tijdje wachten worden op nr2
Hoe is het ondertussen met je man?
Hier waren de kilo's er meteen vanaf! Lichamelijk ging ook wel snel terug. Nu merk ik dat mijn buikje nog wat slapper is maar voor de rest is alles terug zoals vroeger

@ summerfeeling: Al wat beter met je manneke?

Hier is Tijs ondertussen 10,5 maand. Alles gaat goed. Kruipt lekker rond, loopt rond het salontafeltje. Te schattig
Alleen het slapen blijft hier een probleem he. Door de dag gaat dit gepaard met heeeeeelll veel geween. Nu hij zich recht kan trekken staat hij dus recht in bed te schreeuwen naar de deur.
Al zoveel geprobeerd maanden aan een stuk maar niets helpt. Nu laat ik hem gewoon 10 min doen en afhankelijk van hoe erg het nog is komt hij terug uit bed of troost ik hem. Ons geduld is echt op op dat vlak.

Hopelijk komen jullie hier nog eens piepen!

Groetjes!

[undomiele]

Dag allemaal!

Hier gaat alles prima, Basil is een braaf manneke. We geven hem wel nog steeds omeoprazole voor z'n reflux, alleen s'avonds om de nacht goed door te komen. Als we dat willen afbouwen dan weent hij weer elk uur s nachts, half in z'n slaap, half wakker. Hij sluipt rond, echt kruipen, rechtstaan en ergens aan vasthouden lijkt nog heel ver weg.

Nog steeds vermoeiend, de ene week al wat vermoeiender dan de andere afhankelijk van of hij ziek is of niet en hoe ernstig

Ik heb ook ander nieuws: Basil krijgt een broertje of zusjes eind dit jaar. Ik ben nu 9 weken. Wij dachten we beginnen er maar aan want als we weer zo lang moeten wachten, 1 pick-up en terugplaatsing later (ICSI) direct prijs... Wel ook even paniek want Basil gaat nog heel zorgbehoevend zijn tegen dan (+- 1,5 jaar).

Ik had nog een vraagje, hoe en wanneer hebben jullie indertijd de utrogestand gestopt / afgebouwd? Ik pas om 3 maanden met Basil en nu zeiden ze bij Life dat ik volledig mocht stoppen (op 9 weken dus) zonder af te bouwen. Dat is zo anders? Hoe was dat bij jullie?

hopelijk gaat het jullie goed!
Groetjes!

[Summerfeeling]

Dag allemaal,

Blij van jullie te horen. Ook benieuwd naar de anderen.

Amai, NewGirl, knap dat je nog steeds borstvoeding geeft. Ik gaf bij mijn eerste 9 maand en nu 7 maand gegeven. Wil je nog lang verder doen?

Undomiele, proficiat met je zwangerschap! Kan me voorstellen dat het inderdaad even schrikken was ook. Hier zit er 20 maand tussen, ook echt niet veel.

Hier gaat het redelijk. Onze zoon slaapt intussen 's avonds mooi in zijn bedje (gaat rond 19u slapen) en wordt rond 6u30 wakker. Een hele verademing... Wel is hij nog steeds enorm op de sukkel met zijn gezondheid. De weken dat hij niet ziek is zijn echt op één hand te tellen. 't Is altijd wel iets met dat manneke (urineweginfecties, brochitis, oorontstekingen, overgeven,...). Maar goed: met de zomer voor de deur hopelijk eindelijk beterschap op komst!

Intussen sluipt ook hij overal rond. Hij zet af en toe zijn knietjes eronder, maar echt kruipen doet hij nog niet. Hij brabbelt erop los en durft ook al eens goed te roepen . 't Is een vrolijk mannetje en we hebben er veel plezier van.

Met mij lichamelijk nog niet 100%: ik heb nog last van diastase (rechte buikspieren liggen nog niet mooi tegen elkaar). Als ik op mijn rug lig kan ik niet recht door mijn buikspieren te gebruiken. Ik zou eigenlijk veel moeten oefenen, maar als ik eens 5 minuten tijd heb, heb ik meestal niet zoveel zin om te oeferen op buikspieren .

Wij vinden het nog steeds ontzettend zwaar met onze twee kinderen en denken (voorlopig?) niet aan een derde kindje. Maar ik ben erg dankbaar dat ik twee kindjes heb en kan me er wel mee verzoenen als het hierbij blijft denk ik. Tijd zal wel raad brengen.

Veel groetjes!

[Stille genieter]

Lang geleden! Hoe is het met iedereen??

@ Stille genieter: Ik had dit gevoel van "gezinnetje is nog niet compleet" ook meteen hoor!
En heb dat nog steeds
Maar ik geef nog bv en heb mijn regels nog niet dus het zal nog wel een tijdje wachten worden op nr2
Hoe is het ondertussen met je man?
Hier waren de kilo's er meteen vanaf! Lichamelijk ging ook wel snel terug. Nu merk ik dat mijn buikje nog wat slapper is maar voor de rest is alles terug zoals vroeger

Hoi!

Ik ben blij dat dat niet zo'n vreemd gevoel is, dat je meteen terug zwanger zou willen zijn .
Met mijn man gaat het gelukkig terug beter. Hij heeft beseft dat hij zijn werk meer moet afgrenzen en probeert dit nu meer te doen. Het blijft voor hem een moeilijk evenwicht, maar ik merk wel dat hij er beter in wordt .
We hebben ook afgesproken om nog zeker te wachten tot januari 2018 voor we opnieuw gaan proberen voor een 2e. Tegen dan zien we wel hoe we ertegenover staan .

Bij ons zijn de ziektekiemen ook nog niet helemaal de deur uit... Sinds maart zijn we bijna nonstop aan't aerosollen en puffen (en daarvoor ook al veel ziek geweest). Nu zijn we eindelijk in afbouw, alleen montelukast zal ze moeten blijven nemen ter preventie van nieuwe luchtweginfecties.. dus ik hoop op goed weer deze zomer zodat ze ziektevrij kan blijven voor eventjes... Volgende winter is de kans wel groot dat het opnieuw prijs zal zijn...

Wij hebben ondertussen een meid die vrolijk het hele huis rond rent en overal weet aan te geraken . Ze was zelfs al eens op de trap gekropen !
Woordjes lukken nog niet zo goed, maar ze brabbelt en gilt er wel op los

@Undomiele: proficiat met je zwangerschap!! Als ik het me goed herinner, ben ik ook pas gestopt met utrogestan op 3 maanden...

@NewGirl: Hoe gaat het slapen? Ondertussen al wat verbetering? Want dat is écht slopend!
Het rechtstaan in bedje herken ik ook, sinds Lienne dat kan, doet ze dat in haar halfslaap zelfs en dan begint ze pas te wenen als ze al op haar voeten staat :p.

@Summerfeeling: Cho wat een lijdensweg... Ik ben blij dat jullie boy ondertussen flink slaapt 's nachts!
Hopelijk heeft het goede weer al wat geholpen om de ziektekiemen buiten te jagen?
Dat van die buikspieren klinkt lastig... En door te oefenen zou dat moeten verbeteren, dan? En met zo 2 pagaddertjes in huis, heb je inderdaad weinig tijd voor oefeningen...

Fijn nog eens van jullie te horen!
Nog veel succes iedereen en geniet van die (niet meer zo) kleine wondertjes!!!

[Aria]

Hoi allemaal,

Ik zag een postje van DVO passeren op mijn newsfeed op FB en dacht nog es te komen piepen, leuk dat jullie hier af en toe nog komen vertellen!

Met ons gaat alles goed! Ons Noor is er 1 jaar geworden eind mei. `t Is een gezond en vrolijk en actief meisje, maar ze heeft echt wel pit. Ze is toch een stuk feller dan Adam was op deze leeftijd, en haar intense karakter is niet altijd gemakkelijk, maar voorts niet te klagen! Ik geef nog steeds borstvoeding en doe nog wel efjes voort. Het heeft een tijdje geduurd eer ze doorsliep, vanaf 11 maanden ongeveer slaapt ze nu echt consequent door, maar een goed dagritme zit er toch al lang in. Ze doet nu een dutje in de voormiddag en 1 in de namiddag.

Sinds februari zijn we verhuisd naar ons eigen huis en dat is wel heel fijn! Ik ben nog steeds voltijds thuis met beide kids en dat is best intensief, maar is ook wel heel fijn. (Tuurlijk zijn er momenten dat ik ook mijn haar wil uittrekken, lol.)

Onze Adam is er nu 2,5 en die zou in september in principe naar school kunnen, maar we zijn er nog niet helemaal uit. Er is ook een kans dat ik weer voltijds aan de slag ga in het onderwijs vanaf september, maar die twee gaan een beetje samenhangen hier (Dat ik lesgeef in de school waar Adam dan ook heen zou gaan,wWij wonen nog steeds in Egypte, onderwijs zit hier wat anders in elkaar.) Ik denk dat het de komende weken wel zal duidelijk worden.

Hier voorlopig geen wens voor een derde. Of allez, niet nu. Ik kan daar eerlijk gezegd moeilijk een antwoord op geven. Als iemand mij zou vragen of ons gezin nu compleet is zou ik zeggen: ik weet het niet. Maar op de vraag of ik een derde wil zou ik dat ook zeggen. Ik heb eind vorig jaar een spiraaltje laten zetten dat goed is voor 5 jaar, dus ik zit wel ff safe, hehe.

`t Feit is dat ik met voltijds thuis te zijn voor mijn kindjes mijn leven toch wat op pauze heb staan. Dat is een bewuste keuze van mijn kant, maar ik heb totaal geen `eigen leven` daardoor meer. De combi van leven in het buitenland + kleine kids zorgt ervoor dat ik nooit iets doe voor mezelf eigenlijk. Sinds ons Noor geboren is, ben ik nog nooit iets echt gaan doen zonder kids, eh. Onze oudste gaat af en toe wel een paar dagen bij zijn grootouders hier logeren, maar voorts zijn de kids bij mij 24/7. He, gaan werken klinkt als vakantie, lol.

In ieder geval: ik ben blij dat die baby-fase achter de rug is en ik nu stillekes wat meer voor mezelf kan doen ook, gaan werken, opleidingen volgen, terug een sociaal leven, hihi. (De laatste keer dat ik met een vriendin koffie ging drinken was toen ik in december 2016 op bezoek was in Belgie. ) Ach ja, I got used to it, maar `t mag nu wel weer een beetje veranderen.

Qua kilo`s, die waren er direct af, maar ik heb er nog een 5tal hangen van bij mijne zoon. Die storen mij nu niet heel erg. Als mijn kids wat groter zijn, hoop ik wat meer tijd te kunnen vrijmaken voor iets van sport. Want dat lukt nu niet...
Mijn heupen zijn wel breder geworden na 2 zwangerschappen + bevallingen. En sja, mijn boezem... Onlangs stoorde `t me wel een beetje, ik had ooit een grote ronde, stevige boezem... Na elk kindje 1+ jaar bv te geven is dat toch wel serieus veranderd... Maar ja, `t is een kleine prijs!

Undomiele, proficiat met je zwangerschap! Mijn kids verschillen exact 1,5 jaar en dat valt uiteindelijk echt wel goed mee, hoor!

Summerfeeling, hoe gaat het ondertussen met de gezondheid van jullie jongste? Het klinkt erg zwaar die aanslepende gezondheidsperikelen. Ik hoop dat de zomer em deugd doet!

New Girl, hoe gaat het met Tijs` slaap ondertussen? Ons Noor kan ook heel fel doen... Momenteel kruipt ze zelfs al op de babygate aan de trap en de keuken en brult dan het huis bijeen...

Ethlinn, hoe gaat het met jullie? Ik ben blij dat jullie ondertussen toch door die moeilijke eerste maanden zijn geworsteld en je hebt kunnen leren genieten!

Liefs,
Aria