Wanneer je de beslissing neemt om verder te gaan met een donor is het belangrijk de implicaties ervan op voorhand goed te overwegen en hiervoor tijd te nemen. Wat betekent de donorconceptie voor mij als persoon, voor ons als koppel, voor ons kind en heel ons gezin/familie, niet alleen nu maar ook op lange termijn. Hoe kun je weten of donorconceptie iets voor jou is? Ga ik mijn kind graag zien ook zonder dat we een biologische band delen? Praat je over de donorconceptie met je kind, met anderen? Zo ja, met wie? Wat als ons kind zich vragen begint te stellen over zijn genetische achtergrond? Hoe pakken we dat best aan?

De keuze van een donorbehandeling moet een volwaardig alternatief zijn, d.w.z. niet gekozen omwille van enkel financiële of tijdsgebonden redenen (bv. de procedure gaat sneller dan adoptie).

Dat is altijd onze frustratie geweest: hoeveel mensen zijn er die nog zo in ons geval zitten? Zijn wij hier nu de enige die dat aan de hand hebben? Zijn we nu de enige die beroep doen op zoiets? Dan denk je: 'nee, dat zal wel niet, want we staan op de wachtlijst'. Maar je hoort er nergens iets van, je leest er nergens iets van … (Vrouw, sperma receptie)

Informeer je over technische aspecten van de behandelingsprocedure, maar wissel ook gedachten en gevoelens uit over belangrijke psychologische aspecten en implicaties van deze gezinsvorm. Doe dit ook op verschillende momenten (voor je start, tijdens je zwangerschap, na de geboorte) want je mening, het beeld dat je hebt over donorouderschap, de donor, erover praten,... kan veranderen doorheen de tijd. Het is een proces en met iedere stap/fase duiken er andere uitdagingen en vragen op.

Op de website van vzw donorfamilies kan je een overzicht terugvinden van vragen die je jezelf zeker eens kan stellen in verschillende fasen en kunnen handvaten bieden om er met elkaar over te praten. Je vindt er ook de mogelijkheid om met donorouders ervaringen uit te wisselen, via de website, het forum of op de bijeenkomsten..