We hopen allemaal dat een gezin stichten de band die we met onze partner hebben nog sterker maakt. Kinderen krijgen via fertiliteitsbehandelingen stelt de relatie met je partner echter net behoorlijk op de proef. Daar zijn verschillende redenen voor.

Partners beginnen meestal vanuit een verschillende positie aan fertiliteitsbehandelingen. De ene partner zal sterker gemotiveerd zijn dan de andere, sterker naar een kind verlangen of anders met dat verlangen omgaan. Maar zelden is de kinderwens bij de twee mensen in een koppel identiek.

In het begin reageer je als koppel gelijk. Later reageert de een verlamd terwijl de ander juist overreageert. Je weet nooit op voorhand hoe het gaat zijn.

Mannen ervaren andere zaken bij de fertiliteitsbehandelingen als stresserend dan vrouwen. Vrouwen hebben doorgaans meer last van neerslachtigheid en stress. Ze piekeren meer en hebben meer gevoelens van falen en controleverlies. Vrouwen hebben het doorgaans ook moeilijker dan mannen in de omgang met andere mensen die in blijde verwachting zijn of kinderen hebben. Ze lopen daardoor meer risico zich sociaal te isoleren.

Mannen hebben het dan vaak weer moeilijker met de verminderde vruchtbaarheid op zich. Ze kunnen zich daardoor minder mannelijk voelen. Daarnaast ervaren veel mannen vooral stress door het feit dat ze zich zo machteloos voelen tegenover hun vrouw, door het feit dat ze emotioneler is geworden, piekert, ongelukkig is…

Mannen en vrouwen gaan doorgaans ook anders met deze emoties en stress om. Vrouwen zijn meer met hun emoties bezig, willen daarover kunnen praten en steun zoeken bij anderen. Het merendeel van de mannen gaat eerder rationeel om met gevoelens. Zij kiezen er sneller voor om hun aandacht op iets anders te richten – hun werk, sport…– en zo de emoties de baas te blijven.

De manieren waarop we met moeilijke situaties en emoties omgaan noemen we copingstrategieën. Zowel de vrouwelijke ‘emotiegerichte’ copingstrategie als de eerder ‘mannelijke’ strategie om afleiding te zoeken is waardevol. Als de copingstrategie van de ene partner sterk verschilt van deze van de andere kan dit maken dat partners elkaars gedrag verkeerd gaan interpreteren. Dat kan een bron van conflicten worden.

Ik herinner me nog zo’n moment dat Elke me belde om te zeggen dat de behandeling weer niet gelukt was. Ze vertelde het heel koel, terwijl ik een slag van de hamer kreeg. Ik kwam totaal overstuur thuis en Elke was gewoon gezellig aan het koken.

Een bijkomend probleem bij fertiliteitsbehandelingen is dat mannen vaak in een soort tweederangspositie komen te zitten. In de meeste gevallen is het de vrouw die de behandelingen moet laten ondergaan, wat ook de oorzaak van het vruchtbaarheidsprobleem is. Als man kan je een groot deel van de tijd alleen maar machteloos toekijken, troosten en ondersteunen. Doorgaans gaat ook de meeste aandacht – van het medisch personeel, van familie en vrienden… – naar de vrouw.  Het kan dan lijken dat je als man maar een bijrol speelt in het hele gebeuren.

Veel mannen voelen zich ook schuldig omwille van het feit dat vooral hun vrouw alle lasten van de fertiliteitsbehandeling moet dragen. Ze gaan dan bijvoorbeeld alles in het werk stellen om het hun vrouw zo goed mogelijk naar hun zin te maken. Het risico bestaat echter dat er zo een onevenwicht in de relatie komt.

Een andere valkuil is dat mannen de beslissingen omtrent de behandelingen, en zeker de beslissing rond stoppen of voortdoen, aan hun vrouw overlaten. Ze doen dit vanuit de redenering dat het de vrouw is die het meeste onder de behandelingen te lijden heeft en dat zij dus het beste kan inschatten of ze nog voort wil doen of niet. Het probleem is echter dat op deze manier alle verantwoordelijkheid over het wel of niet krijgen van kinderen op de schouders van de vrouw terechtkomt.

Mijn partner zei altijd “ Zolang jij door wilt gaan, erachter staat en het kunt blijven opbrengen, sta ik achter je”. Dit gaf me soms wel het gevoel dat ik het alleen voor mezelf deed.

  • Aanraders om het vuur in je relatie te houden

    Goed met elkaar kunnen communiceren is altijd belangrijk in een relatie, en zeker in tijden dat je voor complexe uitdagingen staat. Enkele tips voor communiceren in verwarrende tijden:

    • Neem geregeld de tijd voor een gesprek volgens de luister-toetsmethode: dat houdt in dat je partner iets zegt en dat jij vervolgens in jouw eigen woorden weergeeft wat hij of zij gezegd heeft. Na een tijdje draai je de rollen om. Zo kan je onderling aftoetsen of wat je wil zeggen ook zo begrepen wordt.
    •  Maak een heen-en-weerschriftje waarin je zaken opschrijft die je elkaar wil vertellen. Het voordeel ervan is dat jij je gedachten, ideeën, vragen onmiddellijk kwijt kan en dat je partner ze kan lezen op een moment dat hij of zij daar rustig de tijd en de ruimte voor heeft.
    •  Maak een ideeënbus en stop daarin ideetjes om elkaar te verwennen of zaken waarmee je graag verwend wordt. Haal geregeld een ideetje uit de bus…
    • Maak geregeld tien minuten de tijd om tegen elkaar te zeggen hoe je je voelt. Doe dan samen iets leuks.

    Investeren in je relatie is ook telkens weer de vonk in jullie relatie nieuw leven inblazen. Enkele tips:

    • Zet geregeld momenten in je agenda dat je echt tijd maakt voor elkaar
    • Erken en respecteer elkaars verschillen in emoties, behoeften en verwachtingen en de verschillen in de manier waarop je daarover communiceert.
    • Sta eens stil bij de tijd dat je elkaar nog maar pas leerde kennen. Waardoor werd je verliefd op je partner, waardoor voelde jij je aangetrokken?
    • Ontdek welke humor jullie met elkaar delen. Zet die in op moeilijke momenten.
  • Sylvie legt een ei

    Sylvie is 32 en zit intussen bijna 2 jaar in de medische behandelingsmolen. “Haar ei leggen” betekent voor haar erover te praten. Sylvie legde hier haar virtuele ei half 2007, intussen is er een vervolg aan haar verhaal.

    Lees meer

  • Schijnt de zon achter iedere wolk?

    Dat je relatie serieus kan lijden onder de behandelingsdruk merkten Nadine en Bart. Zij doorzwommen al heel wat watertjes en vechten moedig door om hun droom uit te laten komen …

    Lees meer

  • Onze weg naar een gezin

    7 mei 2004. Onze trouwdag. Wat een zonnige dag had moeten worden, wordt de natste dag van de maand mei dat jaar. “Goed voor de vruchtbaarheid”, wordt er gelachen. De regen hindert ons niet, want in ons hart schijnt de zon. We zijn jong, smoorverliefd en dolgelukkig. Samen dromen we van de toekomst. Mét kinderen. Meervoud. We kiezen babynamen en weten al waar de babykamer komt in ons huurappartementje.

     

    Lees meer

Meer info