Het einde van de behandelingen betekent voor veel mensen een grote aanpassing. Zeker als je gedurende jaren in behandeling bent, zijn fertiliteitsbehandelingen een deel van je leven geworden.  Ze beheersen vaak je agenda, je hebt er veel voor opzijgezet. Na de behandelingen komt er plots veel ruimte vrij die je op een andere manier moet zien in te vullen.

Een aantal vrouwen moeten na de behandelingen opnieuw in contact leren komen met hun lichaam, waarvan ze vervreemd zijn geraakt. Een aantal koppels heeft tijd nodig om opnieuw plezier te vinden in seks .

Vaak is het pas als de emotionele storm is gaan liggen dat je beseft wat fertiliteitsbehandelingen met je leven hebben gedaan. Pas dan kan het verwerken beginnen. Hoe goed je het kan verwerken is afhankelijk van tal van zaken zoals de duur van de behandeling, de wijze waarop jij en je partner ermee omgegaan zijn en niet in het minst van de wijze waarop de behandelingen afgesloten worden.

Sommige mensen beslissen zelf om te stoppen met behandelen. Zelf die beslissing in handen hebben kan al een vorm zingeving bieden.

Andere mensen die ‘uitbehandeld’ zijn of waarvan de terugbetaalde beurten op is zonder dat hun kinderwens in vervulling is gegaan hebben het moeilijker om – vaak na vele jaren – die periode af te sluiten en het een plekje te geven in hun leven.

Maar ook als de behandelingen succesvol zijn en je zwanger bent, kan het een tijdje duren vooraleer je de behandelingsperiode kan afsluiten.

  • Bedenkingen bij het stoppen met behandelen

    Stoppen met behandelen maakt een fundamenteel deel uit van de behandeling. Dat geldt evenzeer voor mensen die een kind hebben en hoopten op nog een twee of derde als voor mensen die niet zwanger zijn geraakt.

    • Besef dat het gevoel ‘ik heb alles gedaan wat ik kan of wil doen’ erg persoonlijk en subjectief is. Ook tussen jou en je partner kan daarin een verschil zijn.
    • Hou rekening met zowel je wilskracht als je draagkracht bij je keuze om te stoppen of de behandelingen nog verder te zetten. Iets willen en er de draagkracht voor hebben zijn twee verschillende dingen.
    • Je mag stoppen als je er geen zin meer in hebt, als je niet achter een bepaalde behandeling kan staan e.d.
    • Laat, als je stopt, je kinderwens ook echt los. Beëindig je de behandelingen in de stiekeme hoop dat je toch nog zwanger wordt dan is dat iets anders dan stoppen. Je maakt dan een eind aan de behandelingen maar bent nog niet echt gestopt.
    •  Heb je het gevoel hebt dat je je kinderwens wil loslaten, maar ben je bang dat je toch blijft hopen op een zwangerschap, dan kan het helpen om een tijdje anticonceptie te gebruiken. Zo behoud je een gevoel van controle.
    • Probeer helder te krijgen wat het voor jullie betekent om zonder kinderen verder te gaan. Kijk ook hoe je dat ziet over twee, vijf of tien jaar. Maak dat beeld zo concreet mogelijk.
    • Ga actief op zoek naar een nieuwe invulling van je leven, nu kinderen krijgen niet meer centraal staat.
    • Geef ruimte aan het rouwproces. Geen kinderen krijgen heeft, net als wel kinderen krijgen, een impact op je hele leven. Je kan in verschillende fasen van je leven het gemis opnieuw voelen.
    • Besef ook dat hoe je rouwt heel persoonlijk is. Jij en je partner kunnen heel anders met verdriet omgaan. Dat wil niet zeggen dat je partner minder (of meer) verdriet heeft dan jij.
    • Het kan helpen om de periode van behandelen af te sluiten met een soort ritueel. Je kan bijvoorbeeld een kaartje sturen naar je directe omgeving, bewust afscheid nemen van het fertiliteitscentrum, je medicatie teruggeven.
    • Laat je niet door je omgeving aanpraten ‘dat je er nu wel stilletjes aan overheen zou moeten zijn’. Verder leven zonder kinderen is een onzichtbaar verlies. Je verliest een droom, en de impact daarvan wordt zwaar onderschat. Daardoor vinden vrienden en familie vaak redelijk snel dat je er nu wel over heen zou moeten zijn. Je kan hen proberen duidelijk te maken dat er wel degelijk tijd nodig is om hierover te rouwen.
    • Heb je het gevoel dat je er niet in slaagt je te verzoenen met het idee van een leven zonder kinderen, dan kan professionele hulp van een therapeut nodig zijn. Een therapeut kan je helpen onderzoeken wat jouw kinderwens precies voor jou betekende en hoe je daar nu anders mee kan omgaan.
  • kansen aannemen en wensen loslaten..

    Als kind heb ik wel duizend keer anders geantwoord op de vraag wat ik later worden wou. Eén ding, echter, stond al heel lang vast: dat ik moeder zou worden. Daar heb ik nooit aan getwijfeld, nooit over geaarzeld. En dan neemt de natuur een loopje met je enige zekerheid, je diepste wens…

    Lees meer

  • de stap naar eiceldonatie

    We weten dat er nog veel mensen rondlopen met hetzelfde verhaal, maar toch voelt het aan alsof we alleen zijn. Misschien omdat we er niet zoveel over praten, omdat we anderen niet willen lastig vallen met onze moeilijkheden. De meeste mensen hebben tenslotte wel iets dat moeilijk te dragen is en waar ook niets of weinig over gezegd wordt.

    Lees meer