Mensen in een fertiliteitsbehandeling zien om zich heen voortdurend zwangere vrouwen en mensen met kinderen. Dat is heel normaal: wat ons bezighoudt trekt ook onze aandacht. Voor een aantal wensouders kan dit erg confronterend zijn.

Ik heb een zesde zintuig gekregen voor zwangere vrouwen. Ik het gewoon al aan de manier waarop ze lopen. Ik voel het onheil al van ver aankomen.

Kinderen zijn een veelvoorkomend gespreksonderwerp in de leeftijdsgroep waar wensouders zich in bevinden. ‘Wanneer beginnen jullie eraan?’ is een vraag die veel mensen met fertiliteitsproblemen vaak te horen krijgen. Hoe onschuldig de vraag ook gesteld is, ze kan pijnlijk overkomen.

Je moest eens weten, denk ik vaak, als ik weer een opmerking krijg over wanneer ik eens aan kinderen begin. Je vertelt niet zomaar over je vruchtbaarheidsproblemen. Mensen zouden niet weten waar ze het hadden.

Gesprekken over of vragen naar kinderen is iets waar vrouwen over het algemeen meer mee geconfronteerd worden dan mannen. Of het nu de collega’s op het werk zijn, vriendinnen onder elkaar of de vrouw aan de kassa in de supermarkt met een winkelkarretje vol pampers en potjes babyvoeding: op de leeftijd waarin mensen aan een gezin beginnen zijn kinderen nu eenmaal een favoriet gespreksonderwerp onder vrouwen.

Veel fertiliteitspatiënten stellen zich de vraag of ze hun omgeving wel of niet willen inlichten over hun vruchtbaarheidsproblemen en -behandelingen. Sommige mensen willen absoluut niet dat andere weten dat ze vruchtbaarheidsproblemen hebben, anderen hebben daar helemaal geen moeite mee. Wie zijn of haar omgeving niet inlicht over de moeilijkheden om kinderen te krijgen kan geconfronteerd worden met onbedoeld pijnlijke grapjes of vragen. Wie zijn omgeving wel inlicht kan misschien net teveel overstelpt worden met vragen over de behandelingen. Bovendien hebben  familie en vrienden het vaak moeilijk om goed te begrijpen wat er in je omgaat.

Moeilijker nog is als kinderen krijgen en hebben een taboe-onderwerp wordt in de omgeving van een fertiliteitspatiënt. Dit kan ontwrichtend zijn voor de familie- of vriendschapsrelaties.

Vrienden voelen zich geremd om bij ons op bezoek te komen met hun kinderen. De meesten blijven weg. We hebben wel nog contact met onze vrienden, maar alleen als we het zelf initiëren.

Door dit alles kunnen fertiliteitsproblemen en -behandelingen een grote impact hebben op je sociaal leven. Het kan ertoe leiden dat mensen met fertiliteitsproblemen in een sociaal isolement terechtkomen. Ze slaan babyborrels af, blijven thuis in de periodes dat er voor de behandeling op vaste tijdstippen spuitjes gezet moeten worden, zeggen weekendjes weg met vrienden met kinderen af, mijden etentjes met de collega’s omdat het altijd over kinderen gaat…

Tegelijk is een goed sociaal leven net een belangrijk vangnet in deze moeilijke periode. Ben je in fertiliteitsbehandeling dan is het een goed idee om je af te vragen wie je wel en wie je niet hierover inlicht. Wat wil je je omgeving vertellen en wat niet? Denk ook goed na hoe vrienden en familie jou kunnen steunen. Denk er ook aan dat je omgeving vaak niet goed weet welke houding ze tegenover jouw fertiliteitsproblemen moeten aannemen. Help hen zoveel mogelijk door zelf aan te geven wanneer en hoe je er graag over praat en wanneer niet.

  • Zo houd je je sociaal leven bevredigend

    Vriendschap, andere mensen ontmoeten, uitstapjes maken … Het maakt deel uit van het leven en is noodzakelijk om je goed in je vel te voelen. De kunst bestaat erin te zorgen dat je sociaal leven goed blijft voelen. Dat betekent ook dat je om leert gaan met moeilijke vragen, vrienden in blijde verwachting of met kleine kinderen en andere zaken die op dit moment confronterend of pijnlijk kunnen zijn.

    • Denk na welke steun je wil van vrienden en familie en maak hen dat duidelijk. Waar wil je over praten, waarover liever niet? Hoe kunnen ze jou het beste steunen? Familieleden en vrienden voelen zich vaak immers erg onzeker en weten niet welke houding ze moeten aannemen.
    • Denk na bij wie je steun en hulp wil zoeken. Dat kan je partner zijn, een of meerdere goede vriendinnen of familieleden, een professionele hulpverlener… Elk hebben ze hun voor- en nadelen, zie   ‘Met wie erover praten?’ <linken naar die pagina>
    • Kies zelf in welke mate je privacy wil omtrent de behandelingen. Heb je graag dat je vrienden en familie mee supporteren of wil je net vermijden dat ze heel de tijd vragen hoe de behandelingen vorderen? Je kan er bijvoorbeeld voor kiezen om wel te vertellen dat je in behandeling bent maar niet wanneer precies je behandelingscyclus start. Zo vermijd je dat mensen je voortdurend vragen of je al iets weet.
    • Bepaal als koppel samen goed wat je wil delen. Respecteer ook elkaars privacy en jullie intimiteit als koppel daarin. Stel duidelijke grenzen als mensen indiscrete vragen stellen.
    • Pas je sociaal leven aan maar zorg er wel voor dat het niet uitdooft. Doe meer dingen waar je echt deugd aan hebt en durf vaker neen te zeggen tegen dingen die op dit moment te belastend zijn.
    • Soms kan het tijdens de periode van de behandelingen net helpen om andere hobby’s of activiteiten te ondernemen. Waarom niet samen inschrijven voor een yoga- of tangoklas?
    • Wees gerust eerlijk als je het te moeilijk vindt om zwangere vrouwen te zien of naar babyborrels te gaan. Blijf wel attent en stuur bijvoorbeeld een kaartje met een korte uitleg.
    • Probeer je ook in te beelden hoe het voor je vriend(in) voelt als je haar een tijdje ontwijkt of het moeilijk hebt met bepaalde situaties. Toon begrip en probeer zo open mogelijk te zijn over je gevoelens.
    • Gevoelens van jaloezie ten opzichte van zwangere vriendinnen of mensen met kinderen zijn heel normaal als je zelf in fertiliteitsbehandeling bent. Die gevoelens heb je nu eenmaal, je kan daar niets aan doen en je hoeft je daar niet slecht om schuldig over te voelen. De beste houding tegenover de betreffende vriend(in) is over die gevoelens te praten.
    • Bedenk dat vriendschappen in alle omstandigheden evolueren. Dus ook tijdens jarenlange behandelingen zullen er vriendschappen zijn die veranderen, die verdwijnen of net sterker worden en zullen er nieuwe vriendschappen bijkomen.

    En als we onze fertiliteitsproblemen liever geheimhouden?

    Een kleine groep van mensen kiest ervoor om inderdaad niemand te vertellen dat ze fertiliteitsproblemen hebben of in behandeling zijn. Dit heeft een aantal voor- en nadelen:

    • Je privacy is maximaal beschermd als niemand iets weet
    • Mensen komen je niet vragen hoe het met de behandelingen gaat

    Anderzijds

    • Mensen kunnen onbedoeld kwetsende opmerkingen maken of vervelende vragen stellen over het feit dat jullie nog geen kinderen hebben
    • Niemand kan jullie steunen als het eens moeilijk gaat.
  • Zeggen of niet: aan wie wij het vertelden

    Wanneer mijn echtgenoot en ikzelf thuis zijn, wij tweetjes samen, kunnen we voor 99.9% de wereld aan. We spiegelen ons niet aan andere mensen. Ze zijn geen referentie voor ons, we zijn onze eigen referentie. Al zeg ik het zelf, het lukt aardig…

    Lees meer

  • De emotionele prijs van vruchtbaarheidsbehandelingen

    Op 27 april 2007 verscheen in de weekendkrant van De Standaard het volgende artikel. Lees de verhalen van onze leden Chloe, Sofie, Marieke met commentaarstukjes van De Verdwaalde Ooievaar en Sabine Markovitz (psychologe ZOL, Genk).

    Lees meer

  • Heidi en haar pompje “Bob”

    Heidi stopt met de pil en blijkt onmiddellijk overtijd. Zwanger ?! Neen dus. Ze heeft geen eisprong. Haar arts stelt haar voor een HRF-pompje te gebruiken. Heidi en Bart noemen hun pompje “Bob”…

    Lees meer

  • Brief aan dierbaren

    Ik wil mijn gevoelens over mijn ongewenste kinderloosheid met je delen, want ik wil graag dat je mijn strijd begrijpt. Ik weet dat het moeilijk is om te begrijpen wat ongewenste kinderloosheid nu werkelijk betekent, er zijn momenten waarop ik het zelf ook niet begrijp.

    Lees meer